Update ulit? :))))
Marami akong utang sa inyo eh. :) Thanks sa mga positive feedbacks, votes at likes. Highly appreciated! Naman!!! I love you guys! Hihi. Dami kong typo errors and medyo weird sentences (sabe). Haha! Dire-diretso lang kasi ako magtype at kung ano man ang maisip ko. :D
Basta, Thank you! Thank you! Thank you! :) What i love about you guys... You're such a very patience readers and hindi demanding. Positive vibes lang talaga. And hindi po talaga ako mahilig sa tragic at super drama na story. Gusto ko kikiligin lang tayo through out the story. Hahahaha. Pero walang ganon.
Life is upside down.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(TRICIA'S POV)
Bumaba na kami ni Enrico. Nasa isip ko pa rin yong multo. Eh paano nga kung may gusto yon kay Enrico tas binabantayan niya. Yong kapatid nga nagawang takutin, ako pa kayang bestfriend na may hidden desire kay Enrico. Baka patayin ako sa bangungot! Eh mas malala siguro kung pumayag akong katabi ko siya... Baka magpakita sa amin tas kunin ako't ipalamon sa kapwa multo. Haist! Paranoid. Paranoid. Tinatakot ko na naman sarili ko.
"Oh, hija. Kumain na kayo dyan ni Enrico. Sensya na kung adobo lang yan ah." sabi sa akin ng mama niya na nakaupo sa sala.
Marami-rami ang tao sa sala nila. Anong meron? Puro lalaki pa! Infairness, mga pogi! Haha. Harot mo, Trish.
"Naku po, ayos lang po! Thank you po talaga." I smiled at medyo yumuko.
"Mga kababata nga pala ni Enrico. Si Tricia, girlfriend niya." sabi ng mama niya. PWEDE BANG BUGUTAN NG ULO 'TONG MAMA NIYA? KULET?! UNLI? SABING HINDI NGA AKO GIRLFRIEND. BESTFRIEND LANG AKO. OUCH. </3
"Haha. Bestfriend lang po. Hello." Tas kaway ko sa kanila. Ano ba 'to na stuck na ako dito sa sala nila! Saan na ba yong homeboy na yon! Tss.
"Hi, Tricia! Bestfriend? Kelan pa nagkabestfriend si Enrico na babae?" Tanong nung lalaking nakasalamin sa tatlo pang kababata ni Enrico at tumawa sila. Biglang tumayo yong kuya ni Enrico at lumapit don tas may ibinulong. Lalong lumakas yong tawa niya. K. Ako na OP. Smile lang, Trish.
"Tara na nga! Wag nga kayong magulo." Tas may binato si Enrico sa kanila.
Hinila niya ako papunta sa dinning area nila. Wow, mukhang masarap tong adobo ng mama niya.
"Kain na." Tas ngumiti siya.
"Masarap ah." Sabi ko.
"Syempre, si mama ang nagluto. Anong pinagsasabi-sabi sayo nung mga yon?" tanong niya sa akin.
