Chapter 17 :"> Isang Bote ng GSM Blue

5.9K 105 19
                                    

Dedicated to all the readers, thanks for the love and support! Thanks talaga everytime i see your comments and votes, again, mababaw lang talaga ako. :) <3 <3 <3

Haha! Hindi man ganon kaganda yong story, i hope you enjoy reading this guys. :P OMG! Supeer thanks tlaga sa support and for all the messages. Kayo ang the best cause you guys inspire me to keep this updated. And now, i'll do one again. :) This time, different from the previous updates. Hahaha! Hope you guys will like it. :)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Umaga na pala. Sakit lang nang ulo ko. Lakas lang trip ng mga to. Nasa garden pa rin kami ng bahay ni Joyce. Ugh! Hangover. Buti walang pasok. Kami. kasi aAbsent na naman ako sa class. Ano bang nangyari kagabi? Andaming bote ng alak dito. Tss.

Kinuha ko yong SLR ni Resty para tingnan yong mga pinagkuku-kuha niya. Baka kung anong mga modus na naman ang ginawa nitong barkada ko sa akin. Aaminin ko, mahina talaga ako sa inuman. Tahimik lang talaga ako pag lasing na. Or worst, kung anu-ano nagagawa ko. 

Tinitingnan ko yong mga pictures. Adik lang din. Napakarami. Nandidiri ako sa kanila kahit tropa kong to mga to, take advantage talaga sa mga babaeng kasama namin pero wala naman akong magagawa, eh malalandi naman din tong mga to. Napatigil ako sa nakita ko. Si Tricia? Anong ginagawa ni Tricia dito? Hahaha! Epic lang itsura, parang lalaki. Pero... Paanong nasali tong nerd na to rito? Eh hindi naman... Wala talaga akong maalala. Ugh! Napapahawak tuloy ako sa noo ko. 

Pilit kong talagang inaalala yong mga nangyari kagabi. Ang naalala ko na lang eh yong umalis si Troy pagkatapos non... Pagkatapos non... Lasing na talaga to si Resty. Kung makaakbay lang sa picture kay Tricia, parang magsyota. Hindi ako nagseselos. Tropa namin to eh. Pero ba't naman nagpaakbay ng ganito tong nerd na to, tas yong ngiti abot tenga pa, parang tuwang-tuwa pa. Alam naman niyang lasing yong mga tao rito, nagpunta pa. Kung sino mang adik ang nagpapapunta sa kanya, lagot talaga sa akin.

Cute lang talaga niya. Sige na, surrender na ako. Itatanggi ko pa ba? Halata na naman nila. Ako na siguro ang Denial Prince. Pati sarili ko niloloko ko sa nararamdaman ko. Bestfriend nga lang ba talaga? Pesteng GSM Blue, napapaamin ako sa sarili ko. Eh inaamin ko, hindi naman talaga ganon kaganda si Tricia. Simple lang, nerd pa. Pero there's something about her na kahit tipong itong mga mokong na to natutuwa. And for the past days, nag-iiba talaga siya. I find her beautiful. Lalo na yong sumayaw siya. Haha! Ok. Kinikilig ako. Ako ba to talaga? Napapangiti ako rito mag-isa. 

Oh? Ano tong picture na to? Hindi nga???? Anong pangyayari to? Ba't? Ba't? Kiniss ko siya sa cheek? Wala talaga akong matandaan.

"Resty... Gumising ka dyan! Gising!" pilit kong gigisingin tong mokong na to. Alam kong pinagtripan na naman ako. Sabi na nga ba, wag sumama rito eh.

"Bakit ba? Problema mo? Naaantok pa ako.." sabi niya. You need to explain this.

"Ano to? Anong to picture na to?" sabi ko. Tiningnan niya lang yong SLR niya at ngumiti. Haay. Ba't ko ba naging tropa tong mga to?

"Ehh ikaw nagrequest niyan eh. Tss. Sabi ko sayo, wag kang iinom pag di mo kaya. De-deny mo pa eh." sabi pa niya. Tinitigan ko na lang ulit yong picture. Tss. Nerd talaga. Pati rin yata sa akin kinikilig to. Alam ko gwapo ang best friend mo. Andami namang picture. Mabura... Wag na nga. Sabihin pa nila ang KJ ko.

Ano nga ba talaga ang nangyari kagabi?  Napasandal na lang ako sa kinauupuan ko. Grabe lang, ako si Enrico De Guzman napapaisip ng ganito. Iba lang. Di ko maexplain. Naguguluhan ako. Ano na nga ba tong nararamdaman ko? Parang super kakaiba. Napapangiti na naman akong mag-isa. Naalala ko na naman yong eksena niya nung una ko siyang nakita. Yong umiiyak siya sa MCDO. Nako, pag nakita ko talaga yong Ex niyang yon masasapak ko talaga yon. Naniniwala kasi ako na ang tunay na lalaki, hindi nagpapaiyak ng babae. Pero hindi maiwasan kasi mapaglaro talaga ang tadhana. Parang kami, feeling ko pinaglalaruan kami ng tadhana.

Deym. Ako pala. Eto na. Hindi na ako makakawala pa. Kaibigan ko na siya. Kaibigan nga lang ba, Enrico? Mga mokong kasi na to, lakas lang ng power mang-asar. Naiinis ako. Kasi lahat sila, may gusto sa nerd na yon. Kaya pilit nilang kinakaibigan, pati tuloy ako nahawa sa kanila. Pero ang malala, pagkatapos nilang iclose, at hanggang ngayon hangaan, ako iniipit nila. Hindi ko maexplain. Nagseselos ba ako or naiinis lang talaga? Kasi napakabulag talaga nung nerd na yon na hindi niya mapansin na ang ganda ganda niya at halos lahat na yata eh may gusto sa kanya. Maganda, matalino, talented... Baliw nga lang! At napakaisip bata. 

Eh ba't ba ito naiisip ko ngayon? Iba nafefeel ko ngayon eh. Iba talaga. Unless maalala ko tlaga mga nangyari kagabi. Baka kung ano mga nasabi ko, baka nasabi kong mahal ko siya. Ano? Anong mahal ko siya? Hahahahahaha! Hindi maaari. Ako, mahal ko siya? More than friends? Siguro kailangan ko munang magpacheck up. Sa baliw na yon. Haha!

BAHALA NA LANG SI BATMAN. HASSLE.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Gulo mo lang, Enrico! =)))))))))))))))))))))))))))))) Haha. Ang hirap lang iexplain kasi... :P Lalo na pagmagulo yong taoooooooooooooo. :)

Hope na gustuhan niyo na. Ayan, POV na ni Enrico yan. Just once. Para malaman niyo rin kung gaano kagulo ang character na si Enrico. HAHAHAHAHAAHAHAHA! 

dont forget to hit vote, like & leave ur comment guys!

Waiter, pa-order ng lovelife.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon