Sanırım 4. bira bardağımı içiyordum. Meteler icerdeydi ve ben bahçede sallanan salıncakta oturmuş etraftaki insanları inceliyordum. Yağız yanıma gelip salıncağa oturdu.
"Kötü bir gece mi?"
"Daha kötü gecem olmuştu."
"Buseyi fena vurdun. Kız hüngür hüngür ağlıyor içeride"
"Sevgilisi sakinleştirir"
"Aras mı? Umrunda değil ki onun. O seninle ilgileniyor. "
"Ben onunla ilgilenmiyorum ama"
"Biliyorum sen farklısın ona yüz vermiyorsun, etkilenmiyorsun"
"Beni etkilemeyecek kadar zekiyim" dediğimde gülümsedi.
"İçeride benim hakkımda söylediğin şey doğru muydu?"
"Evet sen gayet normalsin ama seninle çıkmak felan istemiyorum sorunca normal olarak seni söyledim. Ben kimseyle çıkmam"
"Aşık olamıyorsun, evet duydum" dediğinde başımla onayladım.
"Bilmek istersin belki. Ada ve Gaye Buse'nin yanında onu sakinleştirmeye çalışıyordu " dediğinde kaşlarımı çatıp ayağa kalktım. "Ciddi olamazsın" dediğimde yüzünden ciddi olduğunu gördüm. Hızlıca içeri ilerledim. Etrafta onları göremeyince salona girdim. Koltukta oturmuş gerçekten de onu sakinleştirmeye çalışıyorlardı. Hızlıca yanlarına gittim.
"Siz ne yapıyorsunuz burada?" dediğimde Ada ve Gaye bana baktılar.
"Görmüyor musun gerçekten acı çekiyor. Meteyi seviyor Buse" dediğinde umrumda olmadı açıkçası.
"Sizene bundan! Size kötülük yapan birini niye affediyorsunuz? " dediğimde Ada konuştu.
"O bize kötülük yaptı diye bizde ona öyle mi yapacağız?"
"Evet Ada"
"Ben senin gibi değilim Kumsal. Acı çekene yardım ederim, her zaman. Sen acı çeksen bile sana da yardım ederim"
"Sorun bu işte ben acı çekmiyorum. Çünkü canım ne istiyorsa kendim için yapıyorum. Başka insanlar için değil. Seni sevmeye başladığımı söylemiştim ya? Yalan söyledim. " dediğimde şaşırdı.
"Sen benim kardeşimsin beni sevmiyor olamazsın!" dediğinde sırıttım.
"Bu zamana kadar ne kardeşlik yaptın bana sen? Yanımda mıydın? Hayır. Annen de yanımda değildi. O yüzden açıkçası ne sen ne de annen umrumda değilsiniz. " deyip salondan çıkarken Mete'nin de bizi duyduğunu gördüm. Alçak topuz saçımı açtım. Ve dışarıya ilerledim.
"Sen ne yapıyorsun?" deyip kolumdan tutan Meteye baktım. Onu ittim. "Ne yapıyorum?"
"Kimseyi böyle duygusuzca kırmaya hakkın yok. Birinin acısına yükleniyorsun diğeri ise kardeşin."
"İkisini de duygusuzca kırdım. Ağzımdan çıkan herşeyi duygusuzca söyledim. Hic birinden pişman değilim. Çünkü ben buyum. Buraya geldim diye kendimi değiştirmeyeceğim. Geldim diye birşeyler değişmemeli de. Kimin kırılıp kimin kırılmadığına bakmıyorum Çünkü umrumda değil!"
"Seni sırf Ada ile ikizsiniz diye senin de onun gibi olduğunu düşünmüştüm. Ama sen onun kadar iyi biri değilsin. Sen kendini düşünen bencilin tekisin! "
"Evet ben iyi değilim. Yeni mi çakıyor kafana? Selam ben Kumsal. İkizlerden kötü olanım" dediğimde suratını buruşturdu.
"Sen hiçbirşeyi hak etmiyorsun. Değersiz aptalın tekisin. Sen buraya hiç gelmemeliydin" dediğinde birşey diyemedim. Sadece donuk bir şekilde ona baktım.
"Haklısın ben değersizim. Bir şeyi hak etmiyorum. Hic bir zaman hak etmedim. Haklısın. Ama ben boyle biri olmayı da hak etmedim. Düşün istersen ben nasıl bu hâle gelmiş olabilirim? Neden böyle şeyler yapıyor olabilirim? " dediğimde sesim ilk defa ağlamaklı çıkmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İYİ VE KÖTÜ
Novela Juvenil"Bana nasıl bu kadar benziyorsun?" "Ben sana benzemiyorum sen bana benziyorsun. Senden yaklaşık 4 dakika önce doğdum ben " "Bu çok şaşırtıcı bir durum" "İnan bana , bende bunu seni gördüğümden beri kendime söylüyorum" ------- ©Tüm hakları saklıd...
