İYİ VE KÖTÜ

Bölüm:2/ Okul

"Bunları da al lazım olur"

Ada, babam ,ben ve annem alışverişe gelmistık. Aman ne güzel, aile gibi! Ada saçma sapan şeyler alırken benimde onlardan almamı istiyordu. Ama ben çocukça şeyler yerine daha çok işime yarayacak şeyleri zaten almıştım. Çanta, kalem kutu, tükenmez kalemler, uçlu kalem,silgi,kalem uçları, not kağıtları, A4 kağıtları, klipsli dosya,zımba ve çok sayıda defterler. O ise bunlardan dışında renkli kalemler, stickerlar pembe ucunda yıldız olan uçlu kalem ve daha boyle Saçma şeyler alıyordu.

"Ben alıcaklarımı aldım bunlara ihtiyacım yok " dediğimde başıyla onayladı. O pembe ve beyaz renkli bor çanta alıcakken son anda durdurdum. Sonuçta okula beraber gidicektik değil mi? İkizim çocuksu bir çanta kullanmamalıydı. Ben siyah sırt çantası alırken ona da gri ve siyah renkli sırt çantasını beğenmiş ve göstermiştim. Bu çanta'nın daha yaşına uygun olduğunu söylediğimde itiraz etmeden almıştı.

Kasaya ilerleyip aldığımız ürünleri geçirdik. Babam bizim okul alışverisimiz haricinde kendi de işi için birşeyler almıştı. Annem ve ikisi ayrı şirketler de çalışıyorlar. Ne yaptıklarıyla pek ilgilenmiyorum. Ve ben çok şeyi silip attığım için odamda bulunması gereken önemli şeylerden biri olan cop kovası da almıştım.

Ürünleri posetledikten sonra babam ücreti ödedi ve daha iyi sonra oradan ayrıldık. Arabanın bagajına posetleri koyduk ve Ada ve ikimiz arka tarafa bindik. Babamlarda binince babam arabayı çalıştırdı.

Yan evde oturan Mete de ve diğer arkadaşları da aynı koleje gidiyorlarmış. Mete'nin anne ve babası şehir dışına bir iş için gittikleri için evde tek yaşıyormuş. Bu yüzden okula giderken de Ada onlarla gittiğini söylemisti.

Eve geldiğimizde posetleri eve taşımış ve kendime ait olan şeyleri almış ve odama tasımıştım. Esyalari yerleştirdikten sonra kendimi yorgun hissettim. Okul formasını da almıştık eteğimin boyunu kestirmiştim. Babam alışmış olsa da annem karşı çıkmıştı ama ben birinin lafını dinler miyim? Hayır. Krem renkli bir etek ve bordo renkli bir tişörttü okul formaları. Onları da dolaba yerleştirdim. Ceketimi çıkarıp askıya astıktan sonra üzerimdeki tişörtü de çıkardım. İnce siyah askılıkla kaldığımda kolumdaki yaklaşık 1 sene önce yaptırdığım dövmeme dokundum . Çocukluk arkadaşım Ali'yi 14 yaşımdayken bir trafik kazası sonucu kaybetmistim. Onu gerçekten çok seviyordum. İlk defa bu yaşıma kadar sadece 14 yasımda Aliye birşeyler hissetmiştim. O zamandan beri de kimseye birşey hissetmemiştim. Zordu gerçekten neredeyse 4 yaşımızdan beri beraber büyümüştük. Onu unutmamak için kolumda " A.★" dövmesi vardı. Ali Yıldız. Parmağımı dövmenin üzerinde gezdirirken bir gitar sesi duydum. Balkonun kapısı açık olduğu için Mete'nin odasını görebiliyordum.Gitarını ayarlıyordu. Üstüme hemen bir tişört ve ceketimi de üzerime geçirip odadan çıktım.

Merdivenleri hızlıca indim. Kapıya ilerlerken annem konuştu. "Nereye Kumsal?"
"Meteye gidiyorum"
"Neden?"
"Bir nedeni yok" deyip kapıyı açtım ve kendimi dışarı attım. Hızlıca yan eve ilerleyip zile bastım. Yaklaşık bir 5-10 saniye sonra kapı açıldığında Mete şaşırarak baktı. "Kumsal?" dediğinde gülümsedim. "Ne yapıyorsun burada?" dediğinde içeriye doğru baktım. "Sadece arkadaş ediniyorum evin müsait olduğunu biliyorum gelmek istedim"

"Anladım"
"Kapıda mı dikilecegiz?" dediğimde gülümseyerek gecmem için çekildi. İçeri girip evi inceledim. Hemen hemen annemin evine benziyordu. Mete kapıyı kapatıp yanıma geldi. "Odamdan odanı pek göremedim. Odanı görmek istiyorum" dediğimde merdiveni işaret etti. Merdivenden çıkarken bende peşinden ilerledim . "Bizimle aynı koleje geliyormuşsun " .
"Evet Ada'da hemen yetiştirmiş" dediğimde odanın kapısını açtı. İçeri gectigimde konuştu. "Ada öyle biri değil, yani biz zaten hep mesajlaşırız o sırada söyledi" dediğinde gülümsedim.
"Birbirinizden hoşlanıyor musunuz?" dediğimde yatağının üzerine oturdum. Oda çalışma masasının sandalyesine oturdu. "Hayır ben küçüklüğümüzden beri Ada'yı tanırım ve sadece arkadaş olduğumuzu oda bilir. "