Η Τζούλια ξύπνησε απότομα νωρίς το επόμενο πρωί. Δεν
είχε ακόμα χαράξει και το υπνοδωμάτιο ήταν ήσυχο, ενώ
τη σιωπή έσπαγε μόνο ο ήχος της ρυθμικής αναπνοής του
Γκάμπριελ και το μακρινό τιτίβισμα των πουλιών απ’ έξω.
Η Τζούλια έσφιξε το σεντόνι στο γυμνό στέρνο της και έκλει-
σε τα μάτια προσπαθώντας να ηρεμήσει την αναπνοή της. Το γε-
γονός αυτό και μόνο κατέστησε ακόμα πιο ζωντανές τις εικόνες
από τον εφιάλτη της.
Βρισκόταν στο Χάρβαρντ και έτρεχε στον χώρο του πανεπι-
στημίου αναζητώντας την αίθουσα των γενικών εξετάσεων για το
διδακτορικό της. Σταματούσε το ένα άτομο μετά το άλλο ικετεύο-
ντάς τα να τη βοηθήσουν, αλλά κανένας δε φαινόταν να ξέρει πού
διεξάγονταν οι εξετάσεις.
Άκουσε κλάματα και έντρομη ανακάλυψε ένα βρέφος στην
αγκαλιά της. Έσφιξε το παιδί στο στήθος της προσπαθώντας να
το κάνει να σωπάσει, αλλά εκείνο δε σταματούσε να κλαίει.
Ξαφνικά, βρέθηκε να στέκεται μπροστά στον δόκτορα Μά-
θιους, τον πρόεδρο του τμήματος. Μια μεγάλη επιγραφή στα αρι-
στερά του υποδείκνυε ότι οι γενικές εξετάσεις λάμβαναν χώρα
στην αίθουσα πίσω του. Δεν την άφησε να μπει με το επιχείρημα
ότι δεν επιτρέπονταν τα παιδιά.
Εκείνη προσπάθησε να τον μεταπείσει. Του υποσχέθηκε ότι δε
θα άφηνε το μωρό να κλάψει. Τον ικέτεψε να της δώσει μια ευκαι-
ρία. Όλες οι ελπίδες και τα όνειρά της για την ολοκλήρωση του
διδακτορικού της και για την απόκτηση εξειδίκευσης στον Δάντη
εξαρτιόνταν από τις εξετάσεις. Αν δε συμμετείχε σε αυτές, θα την
έδιωχναν από το πρόγραμμα.
Εκείνη τη στιγμή το μωρό στην αγκαλιά της άρχισε να κλαίει γοερά. Ο δόκτωρ Μάθιους συνοφρυώθηκε και της έδειξε τις σκά-
λες εκεί δίπλα διατάζοντάς τη να φύγει.
Ένα μπράτσο γλίστρησε γύρω από το κορμί της αγκαλιάζο-
ντάς την. Κοίταξε τον Γκάμπριελ που ακόμα κοιμόταν. Κάτι μέσα
στον ύπνο του τον έσπρωξε να την παρηγορήσει. Τον παρακο-
λούθησε με ανάμεικτα συναισθήματα αγάπης και άγχους, με το
κορμί της ακόμα να τρέμει από τον εφιάλτη.
Πήγε στο μπάνιο, άναψε τα φώτα και άνοιξε το ντους. Έλπι-
ζε πως το ζεστό νερό θα την ηρεμούσε. Οπωσδήποτε, το φως του
μπάνιου βοήθησε να διαλυθεί κάπως το σκοτάδι μέσα της. Όσο
στεκόταν κάτω από την ντουζιέρα, προσπάθησε να ξεχάσει τον
εφιάλτη και τις άλλες ανησυχίες που αγωνίζονταν να βγουν στην
επιφάνεια – τη διάλεξή της, την επικείμενη επίσκεψη της οικογέ-
νειάς τους, την ξαφνική βιασύνη του Γκάμπριελ να κάνουν μωρό…
Τα δάχτυλά της ακούμπησαν το ασημένιο κολιέ που κρεμόταν
από τον λαιμό της. Ήξερε ότι ο Γκάμπριελ ήθελε να κάνουν παι-
διά μαζί. Το είχαν συζητήσει πριν από τον αρραβώνα τους. Αλλά
είχαν συμφωνήσει να περιμένουν μέχρι να αποφοιτήσει. Και η
αποφοίτησή της απείχε ακόμα πέντε με έξι χρόνια.
Γιατί θίγει το θέμα των παιδιών τώρα;
Είχε αρκετό άγχος με τις σπουδές της. Τον Σεπτέμβριο θα ξε-
κινούσε μαθήματα και θα ετοιμαζόταν για τις γενικές εξετάσεις,
οι οποίες θα έπρεπε να ολοκληρωθούν τον επόμενο χρόνο.
Πιο πιεστική ήταν η διάλεξή της, την οποία θα έδινε στην Οξ-
φόρδη σε μερικές εβδομάδες. Η Τζούλια είχε ολοκληρώσει μια
εργασία για τον Γκουίντο ντα Μοντεφέλτρο στο σεμινάριο με-
ταπτυχιακών φοιτητών της δόκτορος Μαρινέλι το προηγούμενο
εξάμηνο. Η καθηγήτρια ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με την εργασία
της, ώστε την ανέφερε στη δόκτορα Πίκτον, η οποία ενθάρρυνε
την Τζούλια να παρουσιάσει ένα απόσπασμά της στο συνέδριο.
Η Τζούλια ήταν πανευτυχής όταν έγινε δεκτή η αίτηση σχετικά
με την εργασία της. Αλλά η σκέψη πως θα στεκόταν μπροστά σε
μια αίθουσα γεμάτη ειδικούς στον Δάντη και θα τους μιλούσε για
θέματα τα οποία εκείνοι γνώριζαν πολύ καλύτερα ήταν τρομακτική.
Και τώρα ο Γκάμπριελ ήθελε να αναστρέψει την αγγειεκτομή
του, όταν θα επέστρεφαν από την Ευρώπη τον Αύγουστο.
Κι αν η αναστροφή της αγγειεκτομής είναι επιτυχής;
Οι τύψεις την κατέκλυσαν. Φυσικά και ήθελε να κάνει το παι-
δί του. Και ήξερε ότι η αναστροφή της αγγειεκτομής ήταν κάτι
περισσότερο από μια σωματική διαδικασία. Θα είχε συμβολικό
χαρακτήρα – θα σήμαινε ότι είχε επιτέλους συγχωρήσει τον εαυ-
τό του για όσα συνέβησαν στην Πολίνα και τη Μάγια. Ότι είχε
αρχίσει επιτέλους να πιστεύει πως άξιζε να γίνει πατέρας και να
μεγαλώσει παιδιά.
Είχαν προσευχηθεί να κάνουν παιδιά. Μετά τον γάμο τους, εί-
χαν πάει στην κρύπτη του Αγίου Φραγκίσκου και είπαν αυθόρμη-
τα προσευχές ζητώντας από τον Θεό να ευλογήσει τον γάμο τους
και να τους χαρίσει παιδιά.
Αν ο Θεός θέλει να εκπληρώσει τις προσευχές μας, μπορώ εγώ
να πω «περίμενε»;
Η Τζούλια ανησυχούσε πως σκεφτόταν εγωιστικά. Ίσως θα
έπρεπε προτεραιότητά της να ήταν η απόκτηση ενός παιδιού και
όχι η εκπαίδευση και οι φιλοδοξίες της. Το Χάρβαρντ δε θα πή-
γαινε πουθενά. Πολύς κόσμος επέστρεφε στο πανεπιστήμιο έχο-
ντας κάνει οικογένεια.
