Κι αν ο Γκάμπριελ δε θέλει να περιμένουμε;
Είχε δίκιο όταν είπε ότι η ζωή είναι μικρή. Το αποδείκνυε
εξάλλου η απώλεια της Γκρέις. Μόλις ο Γκάμπριελ ήταν σίγου-
ρος ότι μπορούσε να γίνει πατέρας, το πιθανότερο ήταν πως θα
ήθελε αυτό να γίνει άμεσα. Πώς μπορούσε εκείνη να του πει όχι;
Ο Γκάμπριελ έμοιαζε με φωτιά που καταβρόχθιζε τα πάντα.
Το πάθος του, οι επιθυμίες του, όλα φαίνονταν να καταπίνουν τις
επιθυμίες όσων βρίσκονταν κοντά του. Κάποτε της είχε πει ότι
ήταν η μοναδική γυναίκα που του είχε πει όχι. Και μάλλον αυτό
ήταν ακριβές.
Η Τζούλια ανησυχούσε για την ικανότητά της να πει όχι στις
βαθύτερες επιθυμίες του. Την κατέκλυζε η ανάγκη να τον ευχα-
ριστεί, να τον κάνει ευτυχισμένο και, για να το πετύχει αυτό, μπο-
ρούσε να θυσιάσει τη δική της ευτυχία.
Όσο μεγάλωνε, δεν είχε πολλά πράγματα. Ήταν φτωχή και
παραμελημένη όταν ζούσε με τη Σάρον στο Σεντ Λούις. Αλλά είχε
ξεχωρίσει στο σχολείο. Η εξυπνάδα και η πειθαρχία της την είχαν βοηθήσει πολύ όσο σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο Σεντ Τζό-
ζεφ και στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο.
Το πρώτο έτος της στο Χάρβαρντ ήταν επιτυχημένο. Δεν ήταν
η κατάλληλη στιγμή για να τα παρατήσει ή να εγκαταλείψει τις
σπουδές της. Δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για να κάνει παιδί.
Η Τζούλια κάλυψε το πρόσωπό της με τα χέρια της και προ-
σευχήθηκε για δύναμη.
Λίγες ώρες αργότερα, ο Γκάμπριελ μπήκε στην κουζίνα κρατώ-
ντας τα αθλητικά παπούτσια και τις κάλτσες του. Φορούσε ένα
T-shirt με τη στάμπα του Χάρβαρντ και σορτς και ετοιμαζόταν να
πάρει ένα μπουκάλι με νερό από το ψυγείο, όταν είδε την Τζού-
λια να κάθεται στη νησίδα της κουζίνας έχοντας το κεφάλι μέσα
στα χέρια της.
«Εδώ είσαι». Άφησε κάτω τα παπούτσια και τις κάλτσες του και
τη χαιρέτησε με ένα έντονο φιλί. «Αναρωτιόμουν πού είχες πάει».
Πρόσεξε τα κουρασμένα μάτια της και τους μαύρους κύκλους από
κάτω. Η Τζούλια φαινόταν στενοχωρημένη. «Τι συμβαίνει;»
«Τίποτα. Μόλις καθάρισα την κουζίνα και το ψυγείο και τώρα
ετοιμάζω τον κατάλογο για το σούπερ μάρκετ». Έδειξε μια μεγά-
λη κόλα χαρτί, την οποία είχε γεμίσει με τα καλλιγραφικά γράμ-
ματά της. Δίπλα της υπήρχε ένα μισοάδειο φλιτζάνι με παγωμέ-
νο καφέ μαζί με έναν εξίσου μεγάλο κατάλογο με δουλειές που
έπρεπε να γίνουν.