Ο Γκάμπριελ είχε αλλάξει με μύριους τρόπους από τότε που
ήταν φοιτήτριά του η Τζουλιάν. Αλλά ακόμα δεν είχε εγκαταλεί-
ψει την πεποίθησή του ότι δεν του άξιζε να είναι για πάντα ευ-
τυχισμένος. Όπως είχε επισημάνει και ο ψυχοθεραπευτής του, ο
Γκάμπριελ λειτουργούσε με βάση ένα μοτίβο αυτοϋπονόμευσης.
Η θετή μητέρα του, η Γκρέις, είχε πεθάνει από καρκίνο πριν από
περίπου δύο χρόνια. Ο άκαιρος θάνατός της συμβόλιζε τη συντο-
μία και την αβεβαιότητα της ζωής. Αν έχανε ποτέ την Τζουλιάν…
Αν είχες ένα παιδί μαζί της, δε θα την έχανες ποτέ, ψιθύρισε
μια σταθερή φωνούλα στο αυτί του.
Ο Γκάμπριελ τάχυνε το βήμα του. Η φωνή είχε δίκιο, αλλά
δε διατύπωνε τον βασικό λόγο που ήθελε να κάνει ένα μωρό με
την Τζουλιάν. Ήθελε μια οικογένεια στην οποία θα υπήρχαν και
παιδιά – μια ζωή γεμάτη γέλιο, μια ζωή κατά την οποία θα γνώ-
ριζε ότι θα μπορούσε να διορθώσει τα λάθη που είχαν κάνει οι
δικοί του γονείς.
Δεν είχε μιλήσει για αυτές τις αγωνίες του στη γυναίκα του.
Είχε κι εκείνη τις δικές της έγνοιες και δεν ήθελε να την επιβα-
ρύνει περισσότερο. Θα ανησυχούσε για τους εθισμούς και τους
φόβους του και ήδη της είχε προκαλέσει αρκετό πόνο.
Όσο ο Γκάμπριελ έκανε τζόγκινγκ ακολουθώντας τη γνώριμη
διαδρομή στην παλιά γειτονιά του, άρχισε να αναρωτιέται γιατί ήταν
τόσο αποκαρδιωμένη εκείνο το πρωινό. Είχαν περάσει μια απίθα-
νη βραδιά οι δυο τους, γιορτάζοντας τον έρωτά τους στον οπωρώνα
και αργότερα στο κρεβάτι. Έστυψε το μυαλό του προσπαθώντας
να ανακαλύψει αν είχε κάνει κάτι που την πλήγωσε. Αλλά η ερω-
τική πράξη ήταν, ως συνήθως, γεμάτη πάθος και συνάμα τρυφερή.
Υπήρχε τουλάχιστον ένα πράγμα που θα μπορούσε να την
επηρεάσει και ο Γκάμπριελ βλαστήμησε τον εαυτό του που δεν
το σκέφτηκε νωρίτερα. Η Τζουλιάν πάντοτε είχε άγχος όταν ερ-
χόταν στο Σέλινσγκροουβ. Πριν από ενάμιση χρόνο, ο πρώην φί-
λος της, ο Σάιμον, είχε μπει στο σπίτι του πατέρα της και της είχε
επιτεθεί. Στη συνέχεια, η νυν φιλενάδα του, η Νάταλι, είχε βρει
την Τζούλια σε ένα τοπικό εστιατόριο και την είχε απειλήσει λέ-
γοντας πως θα έδινε στη δημοσιότητα πρόστυχες φωτογραφίες
της αν δεν απέσυρε την καταγγελία για επίθεση. Η Τζουλιάν είχε πείσει τη Νάταλι ότι δεν τη συνέφερε να δώ-
σει στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες αυτές, μια και θα προκα-
λούσαν ζημιά και στον Σάιμον. Ο πατέρας του ήταν γερουσια-
στής, που είχε ξεκινήσει προεκλογική εκστρατεία για πρόεδρος
και η Νάταλι εργαζόταν στην εκστρατεία αυτή.
Τότε ο Γκάμπριελ είχε κρατήσει για τον εαυτό του τις σκέψεις
του σχετικά με την επιτυχία της Τζούλια. Ήξερε ότι άπαξ και ένα
άτομο άρχιζε να κάνει εκβιασμούς, το άτομο αυτό θα συνέχιζε να
προσπαθεί να κερδίσει όλο και περισσότερα από αυτούς.
Ο Γκάμπριελ βλαστήμησε πάλι, ενώ τώρα έτρεχε υπερβολικά
γρήγορα, σαν να ’θελε να τιμωρήσει τον εαυτό του. Δεν είχε πει
ποτέ στην Τζούλια τι είχε κάνει. Και δεν ήθελε να το κάνει τώρα.
Αλλά, αν εκείνη ανησυχούσε για τον Σάιμον και τη Νάταλι, τότε
ίσως είχε έρθει η ώρα να της πει την αλήθεια…
Όταν ο Γκάμπριελ επέστρεψε από το τζόγκινγκ, η Τζούλια κοι-
μόταν. Χαμογέλασε καθώς πρόσεξε ότι τα γυμνά πόδια της ήταν
έξω από τα σκεπάσματα. Της Τζούλια δεν της άρεσε να ζεσταί-
νονται τα πόδια της κι έτσι τα είχε βγάλει από τα σκεπάσματα,
τα οποία κατά τα άλλα την κάλυπταν.
Σκύβοντας κάλυψε με τις κουβέρτες τα πόδια της και προχώ-
ρησε στο ντους. Αφού ντύθηκε, της έριξε μια ματιά, αλλά εκείνη
ακόμα κοιμόταν. Κατέβηκε γρήγορα τις σκάλες, πήρε τους κατα-
λόγους της από την κουζίνα και κατευθύνθηκε στο Range Rover.
Αν στεκόταν τυχερός, θα κατάφερνε να τελειώσει τα ψώνια και
να βρει οικιακή βοηθό προτού εκείνη ξυπνήσει.
Στις έντεκα η ώρα εκείνο το βράδυ, η Τζούλια κατέβηκε επιτέ-
λους τις σκάλες. Βρήκε τον Γκάμπριελ να κάθεται στο καθιστι-
κό και να διαβάζει. Καθόταν σε μια δερμάτινη πολυθρόνα με τα
πόδια του ανεβασμένα σε ένα σκαμπό και τα μάτια του να κινού-
νται πίσω από τα γυαλιά του.
«Καλώς την». Την υποδέχτηκε με ένα χαμόγελο κλείνοντας
το βιβλίο του.