Thoughts of a Mad heart

to him who stole from me

Hindi ako galit dahil naasidente ako dahil sayo na pwede ko naman sanang maiwasan kung hindi lang ako napilitan. O kung ano pa man na dahilan.

I have come to hate you because you it took me 4 years before I could face the mat again. 4 years before i could even face the possibility of experiencing pain because of my own weakness. 4 years before I stop listening to the voices that echos how unfit I am for the sport.

And when i stepped back to try again it took a few years more to find the solution for my fears. A few years more to laugh with new team mates when I miss the times back then. A few years of going back and fort with my desicions. A few years of mustering up the courage to face the real reason why i wanted to compete.

Ninakaw mo lahat ng yun ng hindi mo alam! It cost me more than you could think. Kung para sayo laro-laro o kasiyahan o way para iprove ang sarili mo sa pagsali sa taekeondo team.

Para sa akin, ito ang paghanap ko ng sarili ko na nawala noong tinalikuran ko ang taekwondo na napamahal sa akin.  I was so young when I joined and to a child to find friends in a sport, talagang tatatak sayo yung ginagawa niyo.

Yung mai ahon ang sarili ko sa takot na kinalugmukan ko ng ilang taon. Yung mawala yung mga pabigat sa akin. Lahat ng ginawa ko para maachieve yun ay nawala.

Lahat balewala at mukhand dumoble pa.

Imbes na mapatunayan ko sa mga magulang ko ang sarili ko. Imbes na maialis ko yung duda nila sa akin tuwing magco-compete ako sa gusto ko. Mas lalo lang nila ako pinagdudahan.

Nadagdagan lang ang mga kahinaan na tinatago ko. Nadagdaganang ang takot na raramdaman ko.

Hindi ko rin naitupad yung silent promise ko sa isang kaibigan. Hindi man natin siya ngayon kasama sa team dahil nasa ibang bansa siya. A promise is a promise. And this is something i inted to fulfil.

At dahil hindi mo alam ang lahat ng iyon. Wala akong karapatan na magalit sayo. That's why I hate you. I could only hate a friend. But i cannot break my ties with them.

Kasi para sa akin ang isang kaibigan kaibigan na. Kahit anong mangyari. Your one of the few friends i have albiet you might not think of me that way kasi marami kang kaibigan.

Matagal ako magtanim ng galit. But I can't get mad at a friend too long. Kaya hindi ko magawang magalit sayo.

Kung galit man ako. Galit ako sa sarili ko. Sarili kong kahinaan. Sa sarili ko mga takot. I'm mad at myself for being less of what I make of myself.

Pero kahit nabalewala yung mga ginawa ko up to this point. I'll just start from square one. Marami pang time. Kung hindi ko man ma overcome eto ngayon, I will someday.

Basta kaibigan parin kita. Maybe someday all of this fears will sieze to exist. Yung samahan natin bilang magkakaibigan ang magsisigurado niyan.