IDESHIE:
Seriously?...
Hindi ko akalain na mapupunta sa ganito ang usapan. Hayy naman!
"Umm...Ideshie?" Napalingon naman kami sa tumawag sa pangalan ko. As I turmed, I saw Dewlon.
"Bakit?" Tanong ko naman. Hayy! Buti naman at uminterap siya, kung hindi, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa mga best friend ko at mga kuya ko.
"The prof wanted to tell us something. We need to go." Sabi ni Dewlon.
"Okay." I said. Humarapa ko kila kuya, "Oh pano ba yan? Alis muna ako and no more arguing! Hintayin niyo nalang ako sa labas.
Tumango naman sila at sunod-sunod nang nagpaalam. Ganon din yung ginawa ni Skyie, he even patted my head before he leave.
After ilang minutes ay dumating din ang prof at tapos na yung performance namin. She just said that they will post our grades at kung sino-sino yung mga napili.
"You wanted to go somewhere?" Biglang tanong ni Dewlon.
"Okay. San tayo pupunta?" Tanong ko naman.
"I'm hungry. Tara sa canteen." Sabi niya saka ako hinila.
Habang papunta kami sa canteen. Yung mga students nakatingin samin. Anyare?
"Ummm, Dewlon?" I said while poking his arm.
"What?" Seryoso parin siya habang papunta kami sa canteen.
"People staring at us." Pabulong kong sabi.
"So?"
"Aba't! Don't you feel conscious?"
"Why would I feel conscious? Gwapo naman ako at may talent. So? What's the fuss about it?" Aroogante niya'ng sabi at bumaling sakin.
"Ang hangin naman!" I said.
"Hindi ako mahangin. I'm just stating the fact." He said.
Ayyy! Akala mo kung sino 'tong syokoy natoh. Grabe lang! Well, hindi naman bago sakin toh. Believe me, my kuyas are the worse kaya no comment na muna ako.
"Whatever! C'mon. I want to eat!" I said saka kami pumunta na sa caf.
Buti nalang at nawala yung pagkaconscious ko kanina. Even though still, nakatingin parin yung mga students samin. Sabi ni Dewlon, just shrugged it off kaya yun na din ang ginawa ko. We keep walking at nagdiretso na sa cafeteria.
Papasok palang kami ng caf nang may tumawag sakin. I turned to see, and saw my best friends.
"Oh? Kakain na din kayo?" I asked them. Tumagil kami ni Dewlon at kaharap namin sila.
"Yep! Kakain din kami." Sabi ni Karren.
"Good, you can join us then." I said. I was waiting for their reply pero may parang may nasa isip sila.
I looked at them and they are blushing. Anyare dito sa dalawa? And their eyes are directed to my hand and Dewlon's, holding together. Anyare sa dalawang to eh parang nakakita ng multo? Porket na holding ha—HAAAAAAA??!!!!! ITLOGNAMALUSOG!!! Pweh! Ano ba tong pinagsasabi ko! Ang green masyado! Wait. WATDAPAK?!
"De—dewlon." Why am I stuttering?
"Hmm?"
"My—my hands." Sabi ko.
"Oh? Oww...Sorry."
He let go of my hand at dumistansya siya ng kaunti. The atmosphere is starting to get awkward.
BINABASA MO ANG
Me & My 7 Brothers | COMPLETED✔️
FanfictionAkala niyo siguro na masarap na nag-iisang anak na babae noh? Yung feeling mo prinsesa ka sa bahay. Hindi niyo lang alam na mahirap maging nag-iisang babae na anak at bunso pa talaga, lalo na sa 7 kong mga kuya. Buhay namin nila kuya dapat may cease...
