öğrenci yoo mi,
bugün seni telefonunla oynarken yakalıyorum ve onu alıyorum. yüzün dehşete düşüyor ve onu sana vermemi söylüyorsun. bana karşı çıktığın için bu, sınıftaki öğrencilerin dikkatini çekiyor.
ben de seni dışarıya çıkartıyorum.
bana yeniden, "efendim, lütfen telefonumu verir misiniz? bir daha bunu yapmam," diye yalvarıyorsun ve bu benim hoşuma gidiyor.
seninle uğraşmak için telefonu havaya kaldırıyorum ve alman için gözlerimle sana komut veriyorum. gözlerini şaşkınlıkla büyütürken parmak uçlarında yükseliyorsun ve telefonu almaya çalışıyorsun.
senin aksine gülüyorum ancak sen farkında bile olmuyorsun.
bir adım geriye gidiyorum ve dengeni kaybedince ellerini göğsüme yaslıyorsun. benden destek alırken bileklerinden yakalıyorum ve aramızdaki mesafeyi kapatarak gözlerine odaklanıyorum.
hareket edemiyorsun.
"yaramaz bir öğrenciysen yaramaz bir öğretmenin olması gerek değil mi sevgili öğrencim?" diye fısıldıyorum ve kendine gelmeni bekliyorum.
gözlerini birkaç kez kırpıştırıyorsun. "bu yaptığınız doğru değil."
ellerimizi ayırdıktan sonra koşarak uzaklaşıyorsun.
ben ne yaptığımı bilmiyorum, üzgünüm.
-matematik öğretmenin tae hyung
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hagsaeng;; taehyung ✅
Fanfictionöğrenci yoo mi, neden matematik dersini sevmiyorsun? {hagsaeng serisinin ilk kitabıdır, diğer kitaplar ile bağlantısı yoktur.}
