öğrenci yoo mi,
beni her gördüğünde elin ayağına dolaşıyor. ayrıca heyecanlandığını ve utandığını da hissedebiliyorum.
seninle yalnız kalmak için fırsat kolluyorum ama hep benden kaçtığın için mümkün olmuyor.
en sonunda seni takip etmeye karar veriyorum ve okul çıkışı yarı zamanlı işine gittikten sonra sen oradan çıkana kadar seni bekliyorum.
gece gece bir kızın tek başına eve gitmesi ne kadar doğru olabilir ki?
sinirleniyorum ve bir ara sokağa girdiğinde bende seninle birlikte giriyorum.
kokun bana ulaşırken daha fazlasını istiyorum ve kendimi yanında buluyorum.
çığlık atıyorsun ve ben, sessiz olman için elimle ağzını kapatıyorum. kim olduğumu idrak ettiğinde, sokak lambasının altında seni yine bir duvara yaslıyorum.
"n-neler o-oluyor?" diye soruyorsun gözlerini kaçırarak.
çenenden yavaşça tutup eğik başını bana doğru çeviriyorum.
"seni eve bırakacağım," diye fısıldıyorum.
"h-hayır," diyorsun yine her zamanki gibi inatçılığınla.
"yoo mi, evin nerede?"
"bunu neden yapıyorsunuz?" diye sesini yükseltiyorsun ve göğüslerimden beni ittirmeye çalışıyorsun. gücün yetmese de, özgüvenin yerine gelsin diye bir iki adım geriliyorum. "benden ne istiyorsunuz? bu doğru değil!"
haklısın.
bir şey diyemiyorum ve öylece duruyorum.
yeniden ağlıyorsun ve yere siniyorsun.
yanına oturup, başını omzuma yaslıyorum. "özür dilerim. yarından itibaren sınıfımı değiştireceğim," diyorum suçlulukla.
"değiştirmeyin," diyorsun birden.
yoo mi, seni anlayamıyorum.
benden nefret mi ediyorsun yoksa benden hoşlanıyor musun?
-matematik öğretmenin tae hyung
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hagsaeng;; taehyung ✅
Fanfictionöğrenci yoo mi, neden matematik dersini sevmiyorsun? {hagsaeng serisinin ilk kitabıdır, diğer kitaplar ile bağlantısı yoktur.}
