öğrenci yoo mi,
bugün haftasonu olduğu için seni özlüyorum ve evime çağırıyorum. çünkü dışarıda birisine yakalanmaktan korkuyorsun.
çıkmamızın üzerinden 1 ay geçmesine rağmen eskisi kadar olmasada utangaçlığın hala devam ediyor.
eve gelince hızlıca kapıyı arkandan kapatıyorsun ve kabanını çıkartıp askılığa asıyorsun.
"ah, çok soğuk!"
soğuktan kızaran burnuna bir öpücük konduruyorum ve kollarımı açıyorum. gülümseyerek kollarını belime doluyorsun ve bir süre öyle kalıyoruz.
"ısındın mı?" diye soruyorum saçlarına öpücükler kondururken.
"hı hı," diye mırıldanıyorsun benden ayrılıp.
salona geçiyoruz ve yan yana oturuyoruz. her zamanki gibi ellerinle oynuyorsun.
"ne zaman dışarıda normal sevgililerin yaptığı gibi buluşacağız?" diye soruyorum ellerimizi kenetlerken.
omzunu silkiyorsun. "bir öğretmenle bir öğrencinin birlikte olması hoş karşılanmaz, ayrıca işinizden olabilirsiniz."
"ah, cidden şu aptal kurallar!" saçımı karıştırırken sakin olmamı söyleyip yanağıma bir öpücük konduruyorsun.
"aramızda 9 yaş var, bu neden bu kadar büyük bir problem?"
"üzgünüm," diyorsun üzüntüyle.
"neden özür diliyorsun?" diye soruyorum.
"sizden küçük olduğum için," diyorsun iç çekerek.
kıkırdıyorum ve elimi çenene koyduktan sonra gözlerimizi birleştiriyorum.
"benden küçük olmanı seviyorum yoo mi. küçük olmana rağmen ilk başlarda bana karşı çıkmanı ve benden nefret etmeni bile seviyorum."
"ama şuan nefret etmiyorum!" diye sesini yükseltiyorsun. "ah, özür dilerim," diye söyleniyorsun sonradan. hala saygı ifadesi kullanmaya devam ediyorsun.
"yah, bana bir kere oppa diyemez misin?"
"neden? öğretmenimsiniz."
"bu oppan olduğum gerçeğini değiştirmiyor!"
"bunu demeyeceğim."
"ah, cidden ne kız ama!"
dünyanın en şanslı öğretmeni olduğum için gülümsüyorum ve daha fazla ısrar etmiyorum.
-matematik öğretmenin tae hyung
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hagsaeng;; taehyung ✅
Fanfictionöğrenci yoo mi, neden matematik dersini sevmiyorsun? {hagsaeng serisinin ilk kitabıdır, diğer kitaplar ile bağlantısı yoktur.}
