~Kara YAZI~

Hayatim ...

Yaklasık bi saate kadar bekliyorum ne gelen var nede giden ...Seytan diyo cek git birak ne halleri varsa.görsünler...ama bu kadar da olmaz ki hem söz veriyorlar hemde vaktinde gelmiyorlar ...Ama sorarim bunun hesabini.En iyisi hic beklememek zaten saat gec oldu.
Sabirsiz biriyim ben beklemeyide hic sevmem ...Bunuda en iyi bilen o sevimli poncik arkadaslarimdi...
Sahil kenarindan yavas yavas yol alayim anca  giderim ...

Sahil tarfina gecmek icin arabalarin vızır vızır gectigi yoldan karsiya gecmem lazimdi...
Saga sola bakmak o kadar gicıgıma gidiyor ki ...sanki yaris pistindeyim de ..kim duracak kim   gececek  diye bayrak sallayan gorevliler gibii...
Yine bayragi eline almis gibi saga sola bakinarak adim adim ilerlerken
Arkamdan gelen sesle bian arkami döndüm ....Kimdi bu bana mi sesleniyordu..?
.....
.....
Heryer neden Karanlik kimse yokmu .Allahım neler oluyo neresi burasi ..
Rüyada felan miyim acaba ..
En son eve gitmek icin o somsoguk betondan ayrilip yola koyulmustum ...
Daha Sonra Arkamda beni cagiran bi ses duydum ....
Sonrasi yok.
...
Hey kim var orda ...burasi neresi .
.Hic bisey goremiyorum

Ya kimse duymuyo mu ..Heyy biri beni duysunn neresi burasi yaa Cok Korkuyorumm... Allahım Yardım et...Cok cok korkuyorum...

Sag taraftan gelen kapi gicirdamasi ile buranin bilmedigim bi  eve ait odasi oldugunu analdm cunku bizim evde kapinin camlarindan isik iceri girerdi..Bu odada ise kapi acilamasa isik girecek delik bile yoktu ...sahi neresi burasi ...

Kapinin acildigini cok sukur gormustum  birde su kapiyi acanin kim oldugunu gorebilsem ...

Firsat bu firsat su kapidan ciksam iyi olacak yoksa bu karanliklta korkudan oteki dunyayi boylaycagim galiba.
...
Ama...
Ama ben ...
Ben kalkamiyorum ..Hareket edemiyorum ...Noldu bana Neden hareket edemiyorum..
Burdan cikmam gerekiyor ama ben Hareket bile edemiyorum.bu karanlik beni cok korkutuyor...Anne!!...ANNEEeeee!!!.Cok korkuyorumm....
Allahım yardim et ...biran evvel bu odadan cikmam gerek ...yoksa kimse beni bulamayacak ve ben burda yok olup gidecegim...isik kaybolmadan kapiya ulasmam gerek...burdan cikmam gerek..
..
Burdan ..
Cikmam ...
Gerek...
Anne!

O kadar cok yorulmustum ki hareket etmeye calismak icin...Sonunda kendimi uykunun kollarina teslim etmistim...

Ve kapı tekrar kapaniyordu..

Uykuyla uyaniklik arasinda gidip gelirken Yine o sesi duydum Neslihan ! Neslihan Dur..

O Ses tekrar gôzlerimi acmama sebeb olmustu...Ama yine hareket edemiyordum...Peki o nerdeydi
Sesi var ama kendi yoktu..
Bu bi adam sesiydi...24 25 yaslarinda Sesi o olgunluktaydi...
Kimdi bu beni nerden taniyodu...Niye beni cagiriyordu..

Bi ses daha ....Ela ....buda elanin sesiydi..
Ela benim en yakin arkadasim arkadastan öte kardesim di...
Oda hickiriklara bogulmuş bi sekilde bana sesleniyordu..
Neden agliyorsun ela.noldu.nie bu kadar üzgünsün...

Anlayamiyordum Neden burdan cikamadigimi ve neden bana seslenenleri goremedigimi..bi turlu anlayamiyordum...

Ve kapi bir kez daha kapandi...bende göz kapaklarimi kapatmak zorunda kaldim..
Sonrasi...
Sessizlik...
....