~Kara YAZI~

Yüzlesme

~Neslihan'dan....

"Alo fatih nerdesin?"
"Şirketteyim canim.Sen nerdesin nasilsın?"
"Ben evdeyim.Buluşalım mi müsaitsen?"
"Tamam olur.Birsey mi oldu peki sesin durgun geliyor"
"Gelince anlatirim olur mu? Ortaköy kahve bahcesine gelirsin tmm mı?"
"Tamam canım..Seni seviyorum.."

Cevap vermedim..Cevap verirsem sahte olacaktı ve bunu istemedim..

Anneme fatihle bulusacagimi soyledim ve evden ciktim.
Erken gitmistim galiba ..Masada oturdum bir müddet..
Heh sonunda geldi.
"Hoşgeldin canım "dedi.
"Hoşbuldum.."
"Evet nedir sorun.Merak ettim dogrusu.."
"Sorun bu fatih"dedim.mesaji gösterip.
Durdu bian şaşirdi tuhaf bir şekilde güldü alay eder gibi.
"Yok artık..Sen buna mı takıldın"
"Takılmayacak bir durum oldugunu sanmiyorum ben.neden güluyorsun .."dedim öfkeyle..
"Neslihan bak..Benim bir sürü çalıştığım insan var benden haz etmeyenlerde var. Belliki düşmanliklarini hadsizce uyguluyorlar.Bu benim bilgim dahilinde olan bir durum değil inan bana.."
"Nasıl yani?"
"Yanisi şu birileri beni iş hayatimda bitiremediği için aşk hayatimda bitirmeye çalışiyor..anladin mi.bu bi tuzak neslihan.lutfen bunlara inanma"
"Bilmiyorum suan daha farkli bir durum cikti ortaya..ben buna sinirlenirsin saniyordum..Ama sen sinirlenmek yerine gayet normal bir sey gibi davraniyorsun..Bana yani nisanlina atacak cesareti nerden bulabilirler ki..ve benim.numarami nasil bulablrler..Hadi bunlarida gectim.bana gelecek kadar büyük bir mevzu da ne kadar riski az olabilir ki..
Sen..sen nasil bu kadar rahatsin peki"
Konuştuğum sırada oda geniş sandalyeye yaslanmış beni sakince dinliyordu.
Bu fatih olamaz ama bu benim taniidğim sevdigim adam olamaz ki..

"Neslihan sakin olurmusun konusalim bi dakika.."
"Sakin olamam fatih.ben gidiyorum sende mantikli bir aciklama yapana kadar bu konu kapanmayacak.bil.."

"Neslihan dur.Sana diyorum durr. "
Kolumdan sertce tuttu beni kendine çekti...
"Napıyorsun sen.  Bunu asla affedemem sen  bana nasıl...Allahım ...İgreniyorum senden...Bitti anladinmi bitti..."
"Neslihan ben se-seni sevi yo rum..Biz nisanliyiz .neslihann"

Durmadim..Durmak istemedim...Kostumm kostumm koştumm.Caddede arabalar hızla ilerlerken ters istikamette hızla ilerlmeye devam ettim.En sonunda yalpalandım sağa sola .
Bir duvar buldum kendime tutundum..Şu gelen arabaların altina atsamiydim kendimi..
Anca bu sekilde çikardi bu pislik..
Allahim ben ne yapacağim simdi..
Allahım yardim et bana.
Allahim ben ...ben bunu kaldiramam..
Nasil bakarım ailemin yüzüne..
Ya senin karşina nasıl cikarim hesap günü.
Allahım napicam ben şimdi..
Nasıl unutucam bunu...

Gözlerim kararıyor.Hayır suan burada olmaz..
Dayanmam lazım...
Bayılmak üzereyken kollarimdan tutan iri eller ile gözlerimi açıverdim.
""Noluyoo"
Arkamdaki  ses erdem di kadirin arkadası
"Dur neslihan yavaş..Tamam aglama tamam geçti hersey sakin ol "dedi .Farkedemediğim hickiriklarimi fark edene kadar..Sesli ağliyordum.
Arkami döndüm ve Masmavi gözleri ile buluştu yeşil gözlerim..
"Senin ne işin var burda"

"Ben burdaydım.işlerim vardi yakınlarda . karşı kaldirimdan gördüm senide kötü görünüyordun."dedi
Sonradan aklim basima geldi.Yari baygın vaziyette kollarindaydim hemen kalktim gözyaslarimi sildim..
Arkamı döndüm hizla kosmaya basladim.Kosarken bir yandan da ağliyordum...
"Neslihan dur.Sakin ol birsey olacak simdi"

"Olan oldu zaten..Ben nasıl kaldiracağim bunu...Ben .ben ne yapacağim"
"Duur anlat bana ne oldu yardim edeyim iste sana.Neslihan dur lutfenn"

Biranda durdum...Arkamı döndüm erdem.koşarak geliyordu..Bekledim onu.Belki o yardim ederdi bana..

"Heh şükür durdun be kızım..Noldu neden böylesin..söyle bana"dedi  ellerini dizlerine yaslamis hizla nefes alirken başi eğik gözlerinin tepesinden bana bakiyordu.Masumca bir bakisti..