Chapter 4
"WHATT? Anong ginagawa mo?"
Ang bilis naman nito. Parang mas excited pa sa akin eh.
Natawa siya.
"Why? Masama ba?"
"Ano ba yan?" nguso ko dun sa maletang pinaglalagyan niya.
"Pack my things. May masama ba?" naka-kunot niyang tanong.
"No. Hinde yun. Bakit parang mas excited ka pa sa akin?"
Kanina lang parang ayaw niya pa sumama. Tas ngayon. Hayshhh! Sira talaga!
"Bawal na ba ma excite ngayon?"
Bawal na na nga ba?
"Seriously? Hindi ka na e-excite makita sila mom?"
Kunwari pa ang mokong si vanessa naman talaga ang gustong makita. HAHAHAHA.
"Asus. Dinamay pa sila mommy"
He look at me. Yung tingin na parang may sinusuring bagay.
"Ano sabe mo?" dahan dahan siyang lumapit sa akin. Oh no! Shit.
Ayoko nung iniisip niya. Alam ko na toh. Shit no!!
"Don't do that" umatras ako
"Don't move!"
"Stay away! Waa!"
"Mommy!!!"
"One" he count.
Tuloy tuloy parin ako sa pag atras.
"Two" he still counting.
"I told you. Don't make fun with me."
Waaa! Nooooo! I didn't speak any word naman about vanessa ah!
"Three"
Kiniliti niya na ako. Hindi na ako makahinga ng maayos. I need AIR!
"KUYAA!!"
"S-STOP"
"I-IT!"
Tawa siya ng tawa.Unti unti siyang tumayo. Baliw na talaga siya. Kala niya nakakatuwa.
Ako naman eto. Hinahabol yung hininga ko kung saan na ba napunta. Grabe parang pang isang taon yung nawalang hininga sa katawan ko.
Nakakainis!!
"To make things clear to you we're broke up last last month. Right?" umupo siya sa kama. "Kahit dalawang buwan na ang nakalipas hindi parin sariwa 'yung sugat na naiwan dito sa puso ko"
May parang kumirot sa puso ko. I hate this feeling. Ayokong may nasasaktan sa pamilya ko. Ngayon ko lang siya nakitang ganyan. Mahal na mahal niya talaga si vanessa kaso hindi ko alam kung ano ba talaga ang nangyari sa kanilang dalawa dahil nasa pilipinas siya nung maganap 'yong break up nila at wala na akong narinig tungkol sa kanya about dun. Ang tanging nasabi niya lang sa akin ay niloko daw siya ni vanessa.
"And i'm trying to make myself better now. Yung tipong kahit pangalan niya nalang yung banggitin hindi na ako maapektuhan. Yung kahit mag eye to eye contact pa kami hinding hindi ko na maramdaman 'yung pag tibok nitong puso ko."
"Do you still love her?"
Nagulat siya sa tanong ko. Humiga na siya sa kama niya. Ako naman nakaupo parin sa sulok ng kwarto kaya mas lumapit ako sa kanya.
"I don't know." walang emosyong sabi niya.
"I will repeat my question" huminga akong malalim
Alam kong mahal pa niya si vanessa eh. Gusto ko lang naman siya maka move on kung hindi na talaga niya mahal.
YOU ARE READING
My True Destiny
RandomPlease read and support my story. Hope you enjoy and like it! Saranghae!