Chapter 3
Pag pasok namin ni Heleina nakita namin agad sila grandma at grandpa sa dining room.
Tinawag nila agad kami at niyayang kumain hindi na kami nakatanggi kahit na kakatapos lang naming kumain sa mall.
"You look good ija"
Sabi ni lola kay Heleina. She smile sweetly kaya mas lalong natutuwa si lola sa kanya. Gusto kasi ni lola sa mahihinhin na babae.
"Do you have a boyfriend?"
Biglang may umubo napatingin kaming lahat sa direksyon kung nasaan siya. Si Kuya. Umupo na siya nasa tabi siya ni grandma sa kabila at kami naman ang magkatabi ni heleina. Nasa ginta si grandpa.
"Hmm. Wala pa po"
"Even manliligaw? No one court you?" tanong ni grandpa.
"Wala po"
"That's good for you" tumingin naman sa akin si lolo.
"How about our babygirl? Do you have any manliligaw?"
Ako pa ba? Tss. Ang dami ko kayang manliligaw. Charot.
Oo pero bilang lang.
Ayoko nang masundan ulit yung sakit na naramdaman ko noon.
"Wala po grandpa"
"That's good!"
"Wala talagang dapat manligaw sayo, sa inyo dahil masyado pa kayong bata"
Sabat ni kuya. Hindi siya nakatingin sa amin dahil nakatuon lang sa pagkain ang atensyon niya.
"Your correct Kuya Liam. Kaya dapat ikaw hindi ka muna dapat mag girlfriend"
Parehas kaming nabulunan ni Heleina sa sinabi ni lola. Gustong gusto kong tumawa pero hindi ko magawa. Ilan na nga ba naging girlfriend ni Liam? Hindi ko na nga ata kayang bilanggin.
"By the way, angel saan mo balak mag bakasyon this summer?" tanong ni lolo.
Hmm. PHIILIPPINES.
"Can I visit philippines? Or can I stay there for good?"
Nabigla silang lahat sa sinabi ko like boom uminom silang lahat ng tubig.
"WHAT?!" hindi mapinta 'yong mukha ni kuya.
"Are you sure babygirl?"
I perfectly smile.
"Opo"
"Okay then. Go with liam instead."
"What? Pero grandpa alam mong--"
"No buts."
Sad for him. Nadamay pa siya. Dati naman siya pa 'tong laging namimilit na pumunta sa philippines pero ngayon siya na 'tong tumatanggi.
What happened to you man?
"Balita ko maganda na daw si vanessa" nakangiting sabi ni grandma.
"Wala na bang comeback dyan" pang-aasar ni grandma.
"Grandma! I don't even care about her."
Bakas sa mukha niya ang pagkainis dahil narining na naman niya ang pangalang 'vanessa'.
That's good for him. Naka move on na rin siya sa wakas. Pwedeng pwede na siya bumalik sa pilipinas.
"Ikaw ija? Gusto mo bang umuwing pilipinas?" tanong ni lola kay Heleina.
"A-ahh ako po? Hindi po. Okay na po ako dito sa States." ngumiti siya.
"Okay ija" lola smile back.
Ewan ko pero feeling ko bumigat 'yong aura dito sa bahay.
Matapos naming kumain nag paalam na sa amin si Heleina kailangan na daw niyang umuwi dahil may emergency daw sa company ng pamilya niya.
Umakyat na ako sa kwarto ko.
Habang nakahiga ako narinig ko yung pag vibrate ng phone ko. Mabilis ko 'yong kinuha. Halos mamatay na ako sa sobrang saya.
Email about sa school.
"OMG!!!!!"
"WAAAH!!"
"OMYGHOD! OMYGHOD! OMYGHODDDD!"
Nagulat ako nang biglang luwain ng pinto si Kuya.
Hingal na hingal siya. Tiningnan niya 'yung paligid na para bang may hinahanap na ewan. Tapos tiningnan niya ako. Kuya walang magnanakaw no!
"What happened!?" he ask worriedly.
hinawakan niya 'yong balikat ko."Are you okay?"
Sa sobrang saya ko tumalon talon ako sa kama. Bumaba ako para yakapin siya. Ewan ko pero ang saya ko sobra!
Niyakap niya na din ako.
"What happened? Bakit ang saya saya mo? Baliw kana ba?"
Makabaliw to!
"I got this!" hinarap ko sa kanya 'yong
cellphone ko.Email 'yon galing sa school na pinag-aaralan ko ngayon.
"Wow! That's my cutie pie!" pinisil niya ang pisngi ko. Awwww
"Mashaket"
Lumabas siya ng kwarto ko at sumigaw sa baba kung nasaan si grandpa at grandma.
"Grandma! Grandpa! Angelica received an email from her school. She got an award! She's included to honorable student!"
Tuwang tuwa sila sila grandma. Parang nanalo sila sa lotto. Natawa nalang ako kasi ang saya nila tingnan ni grandpa.
Honor pa lang to ah? Pero ansaya saya na nila. Parang gruduation ko na.
Nakakaproud lang kasi na appreciate nila yung pagod at hirap na sinacrifice ko. Makamit ko lang yung gusto.
Tama nga sila. 'Self-belief and hard work will always earn you sucess'
Wala nang mas sasaya pa sa nararamdaman ko. Parang lahat ng problema ko nawala bigla. 'Yong tipong lahat ng pagod na naramdaman ko biglang nawala.
Thanks, God!
Susunod...
YOU ARE READING
My True Destiny
De TodoPlease read and support my story. Hope you enjoy and like it! Saranghae!