Dear Detective, [TEXT-CHANBAEK]

00,13

"Öp beni ha?" Arkadaşlarından ayrılmış arabaya doğru ilerlerken Baekhyun biraz daha öndeydi. Neden Chanyeol'un sırıtan yüzünü görmek istemiyordu ki?

"Dudaklarını değdirip çekmek ha?"
Aynı şekilde cevap verdi Baekhyun.

"Seni orada becermemi felan mı bekliyordun?"

"Beni orada becermek felan mı istiyordun?"

"Öpmemi isteyen sendin." Chanyeol gözlerini devirip Baekhyun'un önünde durdu.

"Öpüşmeyi beceremeyen de sendin..." diye beklemeden ardarda karşılıyordu.

"Senin sorunun ne?"

"Sorunum felan yok-"

"Anlat yoksa seni dağa kaçırıp, işkence ederek ne olduğunu öğrenirim."

"Sevgilinin gözleri önünde garson kıza gülümsemekte ne demek?" Sonunda içinde tuttuğunu dışarı vurdu. Sinirden kuduruyordu.

"Anlamadım?"

"Seni dağ evine kaçırıp işkence etmemi istemiyorsan beni hemen eve bırakıp bir daha kendini affettirene kadar gözüme görünmezsin!"
O kız şuan eline geçse belki öldürebilirdi. Tribi yersizdi, Chanyeol istese umursamazdı ama öyle yapmadı.

"Kıskandın mı?"

"Sadece orada senin sevgilindim ve benimle ilgilenmeliydin! Ama sen, sana sarkan o mini etekli kıza gülümsemek dışında ne yaptın?"

"Seni seyrettim," Baekhyun sadece birkaç dakikayı bahane ediyordu. Chanyeol gerçekten masumdu. "Hemde her dakika."

"Tabi," deyip başını salladı. "Her neyse. Umrumda değilsin. Artık sevgilin değilim."

"Beni bırakıyor musun?"

"Sen, bırakmayacağım dediğin eli oturduktan hemen sonra bıraktın?"

"Ama her an yanındaydım?" Orası doğruydu. Hem otururken bile elini tutması... Baekhyun ne istiyordu ki?

"Her neyse, seni o kızdan kurtardım şimdi şu güzel arabayla beni evime bırak."

"Bırakacağım ama ondan önce benden bunun karşılığında bir şey istemen gerek."

"Nasıl yani?" Sevgili rolü yaparak o kızdan kurtardığı için karşılığında bir şey yapmasını isteyecekti. "Evet, anladım. Aslında bilemiyorum..."

"Pekala, eve kadar düşün." deyip önden arabaya bindi ve Baekhyun'un gelmesini bekledi.

---

"Evet?"
Chanyeol ve Baekhyun kapının önünde birbirlerine bakarken Chanyeol dayanamayıp ilk lafı eden kişi oldu.
Baekhyun'a yol boyunca düşünme fırsatı vermişti zaten.

"Sadece bana bir kez daha 'sevgilim' demeni istiyorum."

"Neden bunu istiyorsun ki? O kadar şey var... Biraz basit kaldı-"

"Bu basit bir şey değil." diyerek sözünü kesti.
Baekhyun'u belkide tanıdığından beri ilk kez bu kadar ciddi görünüyordu.

"Pekala, iyi geceler sevgilim."

Chanyeol bu kelimeyi söylerken altında hiçbir neden aramadı. Neden bunu söylemesi gerektiğini sormadı.

"Chanyeol, nasıl attığına bak!" Hızlı bir şekilde Chanyeol'un sol elini alıp kalbinin üzerine koyduğunda Chanyeol gülmüştü.

Baekhyun onun gülmesini takmadan kalbinin üzerine koyduğu eli kaldırıp yüzünün önüne getirdi. Yaklaşıp avucunun içine yumuşak, pembe dudaklarını yavaşça bastırdı.

"Nasıl hissettiğimi anladın mı?" Gözlerinin içine bakarak sorduğunda Chanyeol kendinde değil gibiydi.
Sonrasında hızla elini çekip birkaç kez sahte öksürük bıraktı.

"Her neyse Baekhyun, bugün için teşekkür ederim. Sen..." Durup düşündü "İyi bir arkadaşsın."

"Ben arkadaşlarımı öpmem."

"Sevgili olduğumuz daha belli olsun diye öptüğünü düşünmüştüm."
Bu ne saçma bir düşünceydi? En azından Baekhyun böyle düşünüyordu.

"O zaman sahte sevgili olduğumuz başka zaman sevişmeyi de unutmayalım."

"Ne diyorsun?"

"Senden biraz hoşlanıyor olabilirim."
Eveleyip gevelemeden yüzüne söyledi çünkü ne kadar belli etmeye çalışsada Chanyeol anlamıyordu.

Bu ondan hoşlandığını söylemeye çalıştığı ilk andı.

"Üzgünüm."
Ve daha bir dakika geçmeden reddedilmişti.

Arkadaşlar gelecek bölüm textiiing

Oy veren kişilere, herkese teşekkür ederim

Hoşçakalııın 💕🙏