Layla Jones heeft nooit haar vader gekend. Het was altijd haar moeder (Willemijn Jones) en zij. Totdat op haar 15e haar moeder een nieuwe vriend Marijn Davis heeft. Die vriend haat haar. Hij doet alles om haar het leven zuur te maken. Als haar stief...
"LAYLA KOM NU NAAR BENEDEN!" Roept Marijn mijn stiefvader hard vanuit de keuken. Ik word er meteen chagerijnig van. Hij kan nooit normaal tegen mij doen. "LAYLA JONES ALS JIJ NU NIET NAAR BENEDEN KOMT DAT ZWAAIT ER WAT JONGEDAME!" Roept hij weer. "Ik kom er aan!" Roep ik zo lief mogelijk, ik wil niet nog meer problemen. Ik sta op van mijn bed en loop naar beneden. Marijn en mijn moeder zitten aan de eettafel. Mijn moeder kijkt zenuwachtig maar die rot Marijn kijkt heel sluw. Oh nee, ik weet niet wat er gaat gebeuren maar volgens mij niks goed. Ik ga aan tafel zitten.
"Layla, we moeten je iets vertellen." Begint mijn moeder kalm. "Ik weet niet hoe ik dit zou moeten-." "Je gaat naar een jongensinternaat." Onderbreekt Marijn haar. "Een jongens internaat. Wacht Wat!?" Roep ik. "Daar horen mislukkelingen zoals jou thuis Layla." Zegt Marijn. Hoe durft hij. Ik kijk mijn moeder hoopvol aan, pleassee ga er tegen in. "Je vertrekt morgen, het internaat is in Los Angeles." Zegt mijn moeder. In plaats van tegen Marijn te zeggen dat ik geen mislukkeling ben want ik ben best slim vind ik en alles zegt ze dat ik morgen vertrek? Soms haat ik mijn moeder echt! "Dan ben ik eindelijk van jullie af." Zeg ik bot. Ik storm weg naar mijn kamer en bel meteen Hazel mijn aller beste vriendin.
(A/N H=Hazel L=Layla) H: Met Hazel.
L: Hey schat. Zullen we zo naar die ene smoothie shop en daarna shoppen. Ik moet met je praten.
H: Ja sure, zie je over een uurtje.
L: byee
H: byee girl
Ik pak wat kleding uit mijn kast en loop de badkamer in. Zodra ik me heb uitgekleed ga ik douchen. Door de warme stralen kan ik weer even helder denken. Een jongensinternaat, hoe komen ze erbij. Ughh Los Angeles zal vast wel mooi zijn maar ik woon nu in New York. Ik zal bijna nooit mijn vrienden kunnen zien. Ik begin zachtjes te snikken. Als ik een normale vader had was dit allemaal nooit gebeurd. Als hij niet weg was gegaan dat had ik nu een fijn leven gehad. Ik zet de douche uit en droog me af en daarna kleed ik mij aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik ga voor mijn spiegel staan en doe een klein laagje mascara op. Perfect, denk ik. Ik loop mijn kamer in en pak mijn tas en portomonee. Voordat ik wil weggaan bedenk ik me dat ik wel een beetje wraak kan nemen op mijn moeder en Marijn. Ik sluip hun kamer in en YESS!! Ik heb mijn moeders portomonee gevonden. Ik haal haar pinpas er uit. Ik weet haar pincode uit me hoofd want ik heb ooit gekeken terwijl ze aan het pinnen was. Nooit spijt van gehad haha. Ik loop de trap af en kijk om me heen waar mijn moeder en Marijn zijn. Nergens te vinden, ik loop naar buiten pak mijn fiets en ga op weg naar de smoothie shop.
"Heey girl!" Roept Hazel uit als ze me ziet "hey." Zeg ik een beetje sip terug. We lopen naar binnen bestellen onze standaard smoothies (we komen hier veel te vaak haha) en gaan op ons standaard plekje achterin in de hoek zitten. "Wat is er met je, ik zie dat er iets niet helemaal oke is." Zegt Hazel. "Marijn is echt de grootste klootzak op aarde." Ze grinnikt. "Hij en mijn moeder sturen me naar een internaat." Zeg ik. Haar mond valt open. "En niet een internaat hier maar in Los Angeles." Hazel krijgt tranen in haar ogen. "Het is ook nog eens een jongensinternaat." Zeg ik er achteraan, Hazel begint te huilen en ik ook. "Ik ga je zo erg missen, wanneer ga je weg?" Vraagt Hazel terwijl ze haar tranen weg veegt. "Morgen." Zeg ik. Ze geeft me een dikke knuffel. Dat had ik echt even nodig. "Je blijft altijd mijn bestie. No matter what. Ik hou van je." Fluisterd ze in me oor terwijl we knuffelen. "Ik had het zelf niet beter kunnen zeggen." Zeg ik. Terwijl we onze smoothies opdrinken kletsen we over de kleding die ik nodig zal gaan hebben, een half uur later gaan we beginnen aan het shoppen. Winkel in winkel uit, winkel in, passen, afrekenen, winkel uit. Zo gaat het de hele middag door. Ineens schiet me wat binnen. Ik moet nog alles in pakken. Ik sleur Hazel mee naar de fietsen. "Ik moet....naar pfffff... huis want ik... moet nog alless..... inpakken." Hijg ik. "Waar wachten we dan nog op!" Roept Hazel zo hard dat heel beel mensen naar ons kijken. Met Hazel achterop fiets ik naar mijn huis wat heel lastig als je per persoon ongeveer 20 tassen hebt. Eenmaal thuis aangekomen gaan we zuchtend zitten op de bank. Na 10 minuten bijkomen lopen we naar boven. We beginnen mijn kleding en alles wat ik mee moet en mee wil in te pakken. Als we op de helft zijn gaat mijn telefoon. 'Ik ben uit eten met marijn. Zie je vanavond x ' stuurt mijn moeder. Meent ze dit. Een paar seconde later stuurt mijn moeder nog wat. ' je gaat morgen om 4 uur s'ochtends weg met de taxi naar het vliegveld, daar neem je het vliegtuig naar los Angeles en daar neem je de taxi naar het internaat x' ik zucht. "Wat is er?" Vraagt Hazel. Ik laat haar de berichtjes van mijn moeder zien. Hazel zucht ook. "Je weet dat ik van mijn ouders hier niet al zo vroeg mag zijn, we zullen vanavond afscheid moeten nemen." Ze heeft gelijk. We praten nog wat en als mijn 3 koffers zijn ingepakt nemen we uitgebreid afscheid. "Doeii!!" Roep ik nog als ze het huis uit loopt. We huilen allebei. Tijdens het afscheid nemen van elkaar hebben we een record aan aantal knuffels gegeven. Ik blijf zwaaien totdat ik Hazel niet meer kan zien. Het is al 9 uur. Aangezien ik morgen vroeg op moet pak ik een koekje en eet die snel op.Ik loop daarna naar boven en poets mijn tanden. Ik doe mijn pjama aan en ga liggen op bed. Binnen een paar minuten lig ik al in een diepe slaap.
(A/N ik weet het dit was een heel lang 1e hoofdstuk maar dat leek me wel slim enzo. Hopelijk vonden jullie het eerste hoofdstuk leuk X)
