het jongensinternaat. wacht WAT?✔

hoofdstuk 26

Ik schiet wakker door een iemand die een kus op mijn voorhoofd geeft. Ik kijk om me heen en zie Kayden zachtjes weglopen.

"Hoe is het met je?" Vraag ik waardoor hij bijna in de lucht springt van schrik.

"Heb ik je wakker gemaakt?" "Ja maar maakt niet uit, moet me nog omkleden." "Het gaat wel, veel last van me kaak." Ik knik en loop naar hem toe.

"Het spijt me zo erg." Zucht ik. "Ik had je nooit mee moeten nemen en boos moeten worden, sorry." Zucht ik en knuffel hem.

"Het geeft niet, ik heb het voor je over." Door deze woorden voel ik me gloeien van binnen. "Ga je maar omkelden in de badkamer, ik kleed em wel hier om, dan kunnen we zo slapen." Zegt Kayden en drukt nog een kus op mijn haar. "Zolang je maar bij mij komt liggen." Zeg ik en kijk hem liefjes aan. "Je had het niet eens hoeven vragen." Zegt hij en grijnst. Ik giechel zachtjes en loop naar de badkamer.

Als ik me heb omgekleed in mijn pyjama, loop ik naar Kayden. "Danngg girl." Zeg ik als ik hem in alleen een joggingbroek zie staan.

"Je kreeg net een bericht binnen." Zegt Kayden en geeft mijn telefoon. "Het is mijn moeder." Zucht ik verbaasd. "Wat zegt ze?" Vraagt Kayden nieuwsgierig. "Ze wilt dat ik morgen met haar ga shoppen voor een bruidsjurk... ze gaan volgende maand trouwen." Zucht ik en ik voel de tranen opkomen. Kayden neemt me in z'n armen. Ik hoor voetstappen achter me en er komen nog 2 armen bij.. Louis. Ik voel me super blij met deze twee jongens maar mis er nog wel een paar. Ik mis Ray, Christian en Noah. Louis en Kayden laten los.

"Ik ga weer slapen." Zegt Louis slaapdronken en loopt naar z'n bed waar hij meteen in slaap valt.

"Kom, dan gaan wij ook weer eens slapen." Zegt Kayden en ik knik, we lopen naar zijn bed en vallen naar een tijdje in slaap.

"En waarom zijn jullie zo laat?" Vraag meneer Westbroek  (een van mijn lieve *sarcasme* docenten op school, ik mag hem echt niet😂) boos. "Nou ja, we mogen u niet." Antwoord Kayden.
*flashback naaar deze ochtend*

"Kayden?" Ik schud hem zachtjes heen en weer. "Kayden!" Roep ik nu, hij slaapt nog steeds. "KAYDEN!" Roep ik zo hard in zijn oor dat hij wakker schrikt. "Wat is er!" Roept hij geschokt waarna ik de slappe lach krijg. "Jouw hahaha jouw hahaha gezicht!" Lach ik en begin zelfs te huilen te liggen op de grond te liggen van het lachen.

"Dat is één van de redenen." Grinnik ik waardoor Westbroek nog bozer wordt. "En nu der uit!" Roept hij boos. "Maar meneer." Zeg ik en kijk naar de grond. "We zijn technisch nog niet een sover de drempel van de deur, dus we zijn nog niet eens binnen". Vervolg ik waardoor zijn hoofd rood word en Kayden en ik moeten lachen.

"GA WEG!" Westbroek zo hard dat de hele klas de slappe krijg. Kayden en ik lachen ook mee.

"Meneer?" Vraag ik lief. "WAT!" Riept hij boos. "Je ben een beetje rood." Zeg ik droog, waardoor iedereen harder begint te lachen.

"EN NU GAAN JULLIE JE MELDEN!" Roept Westbroek en loopt op ons af. "Rustig we gaan al." Lacht Kayden, en slaat zijn arm om mijn schouder en we lopen weg.

"Dat was geniaal." Zegt hij grijnzend. "You know it girl!" Zeg ik grinnikend. "Ik wil niet dat je me zo noemt.. boy." Zegt hij, en ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Orgineel zeg." Zeg ik droog. "Altijd." Grijnst hij.

"Ik wil me niet melden." Zucht ik. "Dat doe je ook niet want jij gaat met je koeder naar bruidjurken kijken, weet je nog?" "Dan ga ik maar." Zucht ik. "Zie je vanmiddag girl." Zucht ik en geef hem een kus op de wang en ga op weg naar mijn moeder.

A/N sorry voor het saaie hoofdstuk en het lange wachten maar mijn liev en super aardig docent braaksma *kots* denkt leuk te zijn en heeft nu al weer een repetitie opgegeven en ja ik ga dood want school is pas net een week bezig. Xoxo