hoofdstuk 12

6.5K 202 19
                                    

Layla

Het is twee dagen gelden sinds ik in het ziekenhuis lig. Kayden is al die tijd bij me gebleven. "Hoi, hoe voel je je?" Vraagt Kayden als hij mijn ziekenhuiskamer binnekomt met een kopje koffie en thee. "Ik mag vandaag." Zeg ik vrolijk. "Leuk! Aangezien het de laatste week is voor de vakantie hebben wij deze week er bij vrij gekregen. , om naar Londen te gaan." Zegt Kayden met een big smile. "Dat is super chill." Zeg ik. "Maar ik moet nog wel al mijn spullen in pakken." Zeg ik. "We gaan zometeen naar onze kamer en pakken alles en dan gaan we al, als je kan tenminste." Stelt Kayden mij gerust. "Ik wil heel graag gaan!" Roep ik vrolijk. "Hee, effe rustig aan doen prinses." Zegt Kayden lachend om mijn vrolijkheid. "Hallo." Zegt een zuster vrolijk die binnen komt. "Je mag nu gaan, alle testen hebben een positieve uitslag." Ze loopt meteen weg. Ik stap meteen uit het bed en loop naar de badkamer en kleed me om.

"Kayden kan je me helpen, ik krijg mijn koffer niet dicht." Zeg ik terwijl ik half op mijn koffer lig in poging hem dicht te krijgen. Kayden begint keihard te lachen als hij mij ziet. "Help nou maar." Zucht ik. Ik sta op van mijn kamer en ga staan naast de koffer om te kijken hoe hij het zal doen. Kayden drukt met één van zijn super gespierde armen op de koffer. Euh.. ik bedoel één van zijn armen. Niets meer niets minder. "Waaromnis je hoofd roder dan een tomaat." Grinnikt Kayden als mijn koffer dicht is. Ik grijp naar mijn wangen, ze gloeien. "Zullen we gewoon gaan." Zeg ik om het onderwerp te veranderen. Hij knikt grijnzend. We lopen de trap af. "Ben je nu alweer het ziekenhuis uit." Hoor ik iemand zuchten ik daai me om en zie iemand staan

Cane.

"Wat moet je." Zucht ik vermoeid. Hij draait zich om en loopt weg. Oke.. dat is ook bijzonder. Kayden loopt weer veder en ik volg hem. "Mijn koffer is zo zwaar." Zucht ik. "We hoeven nog maar 6 traptreden dat red je toch wel?" Zegt Kayden grinnikend. "J-." Ik wil ja zeggen maar natuurlijk moet ik weer zo handig zijn om oover mijn eigen voet te struikelen en de laatste paar tredens vallend af te gaan, en als einde valt de koffer op me rug. "Shit." Zeg ik kreunend van de pijnscheut. Kayden moet keihard lachen maar helpt me toch overeind. "Thanks." "No problem prinses of moet ik zeggen sukkeltje, je bent zo onhandig." Grinnikt Kayden. "Hahaha." Lach ik sarcastisch en wel lopen naar zijn auto.

"Doe harder! Ik hou van dit liedje." Schreeuw ik in Kayden zijn oor als we net vijf minuten onderweg zijn. Ik sla zachtjes tegen zijn arm waardoor hij moet lachen. "Aljeblieft!" Smeek ik, hij zet de radio harder. Gelukkig is Selena Gomez nog niet begonnen met zingen en kan ik het hele lied mee zingen.

"The world can be a nasty place
You know it, I know it, yeah
We don’t have to fall from grace
Put down the weapons you fight with." Kayden moet lachen terwijl ik zing

"Kill 'em with kindness
Kill 'em with kindness
Kill 'em, kill 'em, kill 'em with kindness
Kill 'em with kindness
Kill 'em with kindness
Go ahead, go ahead, go ahead now

We’re running out of time
Chasing our lies
Everyday a small piece of you dies
Always somebody
You’re willing to fight, to be right" Kayden is nu ook begonnen met zingen en samen zingen we keihard mee

"Your lies are bullets
Your mouth's a gun
And no war and anger
Was ever won
Put out the fire before igniting
Next time you’re fighting

Kill 'em with kindness
Kill 'em with kindness
Kill 'em, kill 'em, kill 'em with kindness
Kill 'em with kindness
Kill 'em with kindness
Go ahead, go ahead, go ahead now

Go ahead, go ahead now
Go ahead, go ahead now

Your lies are bullets
Your mouth's a gun
No war and anger
Was ever won
Put out the fire before igniting
Next time you’re fighting

Kill 'em with kindness
Kill 'em with kindness
Kill 'em, kill 'em, kill 'em with kindness
Kill 'em with kindness
Kill 'em with kindness
Go ahead, go ahead, go ahead now

Go ahead, go ahead now
Go ahead, go ahead now
Go ahead, go ahead now" ik schreeuw het laatste uit waardoor ik daarna de slappe lach krijg, Kayden ook.

"Over een uur vertrekt het vliegtuig." Zeg ik als ik op het info bord kijk. "Mac?" Vraagt Kayden. Ik knik hevig.

"Wat willen jullie eten?" Vraagt de caissière. "Doe mij maar een kipburger menu met een middel bananen milkshake en een mcflury oreo." Zeg ik zonder tussendoor te ademen. "Doe mij maar hetzelfde maar in plaats van een mcflurry 20 kipnuggets." Zegt Kayden.

We gaan aan een tafek zitten met ons eten. "Ik neem meteen van mijn overheerlijke kipburger. Serieus, het is heilig eten. Kayden begint te grinniken.

"Wat is er." Vraag ik. "Je hele mond is vies van de saus, er zit zelfs een beetje op je neus." Zegt Kayden met een grijns. Mijn gezicht begint te gloeien. "Ik haal het wel even weg." Zegt Kayden. Hij staat half op en steekt zijn hand uit en haalt het beetje saus weg en likt het dan van zijn hand. Damnn he is hot. Wow wow wow dat dacht ik net dus even niet. We eten ons eten op en lachen af en toe en praten veel.

"Klaar voor?" Vraagt Kayden.

(A/N hoi peepz, i know dit is echt een verschrikkelijk saai hoofdstuk. Sorry!! Ik weet niet hoe vaak ik in de week kan updaten wat school is weer begonnen en heb f*cking veel toetsen wat echt killing is haha. Hoe is het bij jullie op school?)

het jongensinternaat. wacht WAT?✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu