hoofdstuk 17

5.5K 186 29
                                    

Pov Kayden
"Ik moet u mededelen dat mevrouw Matthews helaas is overleden... Gecontroleerd." Zegt de vrouw achter de balie.

Ik sluit mijn ogen.Het voelt alsof de wereld stopt met draaien. Alles staat stil. Ik voel twee duimen onder mijn ogen wrijven. Ik open mijn ogen weer.

Ik zie dat Layla me omhelst en ik omhels haar ook en begint zachtjes te snikken. Ik hoor een paar stemmen mijn kant op komen, mijn ouders. M'n ouders omhelzen mij stevig nadat Layla mij heeft losgelaten.

Na een tijdje laten mijn ouders los en gaat mijn moeder zitten en barst in huilen uit, Layla gaat naar haar toe en begint haar te knuffelen en te troosten. Mijn vader gaat naar de balie en begint geïrriteerd tegen de man die daar staat te praten. Ik zucht diep. Ik zie Layla met tranen in haar ogen naar mij toe komen. Ze geeft me een knuffel en ik begin ook met huilen. Ze veegt voorzichtig de tranen weg. "Gaat het?" vraagt Layla. "Gaat wel ik zag het wel aan komen." Lieg ik. "Kayden, niet liegen." En ze trekt me weer in een omhelzing.

"En met jou?" vraag ik. "Gaat wel, ik ken haar niet maar door jou verhalen leek het alsof ik haar al jaren kende." Zegt ze met een half afgestorven stem. Ik geef haar een knuffel en dan loop ik naar mijn moeder. Mam? Mijn moeder kijkt op met rode ogen. Ik ga naast haar zitten en geef een bemoedigend kneepje in haar hand. "We slaan ons er wel doorheen." Fluister ik met tranen in mijn ogen. Ze probeert te glimlachen maar door al het verdriet begint ze weer te huilen. "Kom maar hier schat." Zegt mijn vader en omhelst mijn moeder.

Ik sta op en loop naar Layla. "Ik ben blij dat je hier bent." Fluister ik in haar oor. Ze draait zich om en springt half in mijn armen. "Ik ben ook blij dat ik hier ben om er voor jou te zijn." zegt ze lief.

De vrouw van de receptie komt naar ons toe gelopen. Ze kucht zachtjes zodat iedereen hun aandacht op haar heeft gevestigd. "Jullie kunnen naar haar toe, ze ligt opgebaard op verdieping -1, op kamer 4. Ik moet wel zeggen dat het er koud is want ze ligt in een koelcel om haar lichaam goed te houden."

Ik zucht gespannen en sta op, ik merk dat ik een beetje tril. Mijn vader staat op met mijn moeder tegen hem aan geleund. Waar is Layla?

Ik draai me om en zie Layla onzeker zitten. "Wil je soms niet mee?" Vraag ik aan haar. "Nou.. ehm.. di-dit is toch een fam - familie ding?" Zegt Layla gespannen. "Je bent belangrijk voor me. Je moet mee." Zeg ik verdrietig. Layla staat op en pakt mijn hand vast, precies waar ze me aanraakt voel ik een soort van warme kriebel door mijn hele lichaam gaan. Wat was dat? Vraag ik me af.

"Dat was best eng." Zeg ik tegen Layla als we de koelcel uitkomen. "Dat was het zeker." Zucht Layla.

"Layla,is het erg als ik hier nog een week langer blijf?" Vraag ik zacht. "Nee natuurlijk niet maar ik wil er voor je zijn dus ik blijf ook hier." zegt ze lief. "Ik zeg het zo tegen mijn ouders" vervolg ik en ik trek haar meteen in een knuffel, ze knufgelt terug totdat ik plotseling twee zachte lippen een kus op mijn wang plaatsen. Ik voel mijn wangen rood worden ook Layla haar wangen krijgen een roze tintje. Ik laat haar los en we gaan op de bank zitten, ze legt haar hoofd op mijn schouder. Drie minuten later ligt ze te slapen.

Mijn ouders komen naar buiten en me moeder wilt wat zeggen alleen ik gebaar dat ze stil moet zijn. Ik til haar op en zet haar in de auto. Als we bijna thuis zijn ontwaakt ze.

"Heey." zegt ze met haar krakerige ochtendstem. "Heey." zeg ik terug. "Mam kunnen we zo ergens wat eten?" "Ja tuurlijk Kaykay waar wil je eten?" vraag mijn moeder.Layla giechelt zachtjes, ze vindt de naam Kaykay dus echt heel grappig ofzo wat ik totaal niet begrijp.

"Layla waar wil je eten?" vraag ik. "Ik denk bij de McDonald's of de KFC." zegt ze twijfelend waarna ze haar lipoen likt. "Wat wil je het liefst prinses?" Vraag ik. "McDonald's  denk ik." Zegt ze. "Is goed dan gaan we naar de McDonald's."  Zegt mijn vader. 

We rijden richting de Mcdonalds en als we er zijn zie ik binnen een paar jongens zitten, mijn oude vrienden, de reden dat ik naar een internaat moest. We lopen met z'n alle naar binnen, ik negeer de jongens, als ze me niet zien ben ik veilig. "Waar wil je zitten?" Vraag ik aan mijn moeder. Ze kijkt de McDonalds door en al snel ziet ze de jongens ook. "Daar." Zegt ze en wijst een plekje aan aan de andere kant van de jongens. "Layla zullen we daar vast gaan zitten?" Vraag ik. "Ja sure." Zegt ze glimlachend.

"Dat was lekker zeg." Zeg ik nog steeds gespannen. "Inderdaad." Zegt Layla knikkend. Ik voel iemand naar mij kijken dus ik draai me om en zie de jongens aan de tafel aan de andere kant naar mij kijken, als me herkennen beginnen ze te grijnzen. "Ik ga even naar de wc." Zucht ik en sta op.

"Zo zo.. Kayden gozer, lang niet gezien." Zegt Quint, de leider van het groepje. Ik hoor zachte voetstapjes achter me en zie Layla aan komen lopen met haar cola en een leeg dienblad. "Heey meisje, kom eens hier!" Roept Quint uitdagend. "Nee." Antwoord Layla simpel en wilt doorlopen, maar ze wordt vast gepakt door een van de jongens en die duwt haar naast mij. Quint loopt naar haar toe en bekijkt haar goed. Layla's gezicht staat op onweer. Quint likt zijn lippen en wil wat zeggen maar voor hij dat kan doen slaat Layla hem vol in het gezicht. "Vuile slet wat je bent!" Roept Quint boos. Layla gooit haar cola over hem heen. Wat heeft die meid met cola gooien? Layla neemt een sprintje naar de wc.

Ik ren naar de wc en gooi de deur open. "Layla wil je de deurtje van je.hokje openmaken?" vraag ik lief. Ze maakt de deur open en er komt een betraande Layla uit het wc hokje ik trek haar in een knuffel. Ze stort compleet in. Ik vraag me af waarom het haar zo'n pijn doen? "Die vriend van je twee jaar geleden, die heeft meer dingen met je gedaan, is het niet.?" Ze knikt en barst weer in huilen uit. Ik schrik van het antwoord en kan even niet bewegen.

    
De. Klootzak. Gaat. Er. Aan.

het jongensinternaat. wacht WAT?✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu