het jongensinternaat. wacht WAT?✔

hoofdstuk 11

P.O.V. Layla

Ik loop de Aula in en zie Cane al snel zitten, hij draagt een pet en een capuchon waardoorje geen enkel plukje haar ziet. Ik loop naar hem toe en voor hij mij door heeft trek ik zijn capuchon naar achter en pak zijn pet af. Het is 3 seconden stil, maar dan begint één iemand te lachen en al snel lacht iedereen. "Cane heeft Roze haar!" Roept iemand door de Aula heen waardoor iedereen nog harder begint te lachen, het is ook niet een beetje roze maar echt fel roze. Cane staat boos op en loopt naar me toe. "Jij hebt dit gedaan, is het niet?" Vraagt Cane boos. "Misschie-" voor ik uit kan praten stomot Cane me in mijn maag en val ik op de grond, een roze harige Luke komt mijn kant opgelopen. Blijkbaar delen ze hun shampoo. Luke trapt me een paar keer. In mijn ooghoek zie ik Kayden op ons aflopen samen met Noah. Noah duwt Luke weg. Kayden gaat op de vuist met Cane. Ik sta langzaam op en ga tussen hun in staan. Kayden stopt meteen. "Layla pas op!" Roept hij ik draai me om en ik zie een vuist op me afkomen. Cane slaat me hard op mijn kaak waardoor ik val met mijn hoofd tegen ene tafelpunt, alles wordt zwart. "Layla blijf bij me, Layla wordt wakker!" Roept Kayden.

P.O.V. Kayden

"Layla blijf bij me , Layla wordt wakker!" Roep ik maar haar ogen zijn al dicht. "Wat is hier aan de hand!" Buldert de directeur boos als hij de Aula binnenkomt. "Hij begon." Zegt Cane snel. Iedereen in de Aula kijkt hem aan. "Leugenaar!" Roept Ray. Cane zijn hoofd wordt rood en loopt dreigend op Ray af. "Cane en Kayden nu naar mijn kantoor!" Roept de directeur nog bozer. "Ik zorg wel voor haar." Fluisterd Noah. Ik knik en loop samen met Cane naar het kantoor van de directeur. Ik ben zo boos op de rot Cane. Echt waar mag hij overreden worden door een trein ofzo?! "Cane wat is er gebeurt?" Vraagt de directeur rustig als we in zijn kantoor zijn. "Die bitch he-" "Let op je taal Cane." "Die 'Layla' heeft mijn haar roze geverfd door haarverf in mijn shampoo te doen." Zegt Cane boos. "En weet je waarom ze dat deed Cane?" Vraagt de directeur. "Nee." "Ik weet het wel." Zeg ik. "Waarom deed ze dat dan Kayden?" Vraagt de direvteur verveeld. "Hij gooide koffie  over haar heen waardoor ze haar rug had verbrand en blaren had, zei liet een stinkbom in zijn kamer afgaan hij noemde haar een slet en zij verfde zijn haar roze en nu heeft hij haar bewusteloos geslagen tegen een tafel punt en nu zitten we hier." Zeg ik rustig. "Snitch!" Ropt Cane. "Krijg je er van." Zeg ik weer. "Nou Kayden ga maar en Cane jij blijft hier." Zegt de directeur. Ik ren weg en stap op mijn fiets naar het ziekhuis.

P.O.V. Layla

Ik open mijn ogen omdat er een naar gepiep klinkt. Volgens mij is het mijn wekker, ik open mijn ogen en zie dan tot mijn verbazing dat ik niet in mijn bed lig maar in een ziekenhuis. Het gepiep komt van een of ander ding wat via slangetjes en dingetjes aan mij vast zit. Meteen komt er een vage schim naar mij toe komen. "Ik ben meisje alles komt goed." Ik herken die stem, het is mijn moeder. Langzaam wordt mijn zicht beter en kan ik duidelijk zien dat de schim mijn moeder is. "Mam, sorry het was niet de bedoeling, sorry." Snik ik. "Het is oke lieve schat." Zegt ze terwijl ze me in een omhelzing trekt. Ik omhels haar ook. "Ik ga even een zuster halen, tot zo." Zegt mijn moeder en ze loopt de kamer uit. Nu pas valt het me op dat ee nog iemand in de kamer zit, Maarten. "Jij bent ook echt de grootste misslukeling op aarde!" Zegt hij boos. "Je bent hier pas een week en ligt dan al in het ziekenhuis." Gaat hij door. Ik schrik er van. Ik word boos maar ook heel bang. "Als jij nou normaal diet dan kan ik een gellukig leven lijden en niet alleen maar johw gezeik aan mijn kop!" Zegt hij boos. Voor ik het weet voel ik een klap van een platte hand tegen mijn kaak. Ik bijt op mijn lip om niet in tranen uit te barsten. "Hallo." Zegt mijn moeder vrolijk terwijl ze naar binnen loopt met een zuster achter haar aan. "Hoe voel je je?" Vraagt ze. "Ik heb veel pijn maar voor de rest wel oke." Zeg ik. "Oke.. je hebt je linker enkel ernstig gekneusd en je hebt een zware hersenschudding en je zal veel last krijgen van je rug, dus mij lijkt het het best als je een tijdje in een rolstoel gaat." Ik kijk haar aan en knik. "Goed goed, tot over 5 uur." Zegt ze en loopt weg. "Ik haal even koffie." Zegt mijn moeder en loopt ook weg. "Jij bent de grootste nachtmerrie die iemand kan wensen." Zegt hij kwaad terwijl hij zijn hand naar achter haalt om mij te slaan. De deur gaat open en Kayden loopt naarbinnen buiten adem. Als hij mij en mijn stiefvader ziet kijky hij verbaasd en rent naar me toe. Maarten loopt snel de kamer uit. Kayden rent naar me toe en ik begint te huilen. "Het komt goed. Shhhh. Het komt gied prinses." Dit blijft hij doen totdat mijn ogen zwaar worden en ik weer in slaap val.