Suho's POV
Kasalukuyan akong nag-iisip, nang biglang may nagdoorbell.
Unang pumasok sa isip ko ay yung mga ugok na kaibigan ko. But I was wrong.
Si Irene, Irene Loraine my girlfriend.
"Aren't you going to greet me? Hindi mo ba ako namiss? Hello, Suho? I'm your girlfriend hahahaha" sabi niya. Hindi ko namalayang nakanganga pala akong nakatingin sakanya.
"A-ahm yes. S-sorry you startled me hahaha. I didn't expect to see you. Dapat sinabi mo para ako ang sumundo sayo" parang naiilang naman na sagot ko.
"Ah that, I guess mas maganda kung sosorpresahin kita. Kaya lang parang hindi maganda ang naisip ko" nakangiting sabi niya. Nakaramdam naman ako ng guilt.
"A-ah gaja!" Sabi ko sakanya.
"Wala pa ring nagbabago ah?" Namamanghang tanong niya habang tumatango-tango pa.
"Ahm, Loraine? What do you want to have? Magpapahanda ako"
"Tamang-tama, dito talaga ako dumiretso kasi miss ma miss ma kita" lumapit siya sakin at saka ako niyakap.
Niyakap ko din siya pabalik at hinalikan sa buhok. Medyo nawala na rin ang pagkailang at pagkabigla ko.
"Adobo, sinigang hahahaha! I'm sorry walang ganyan sa Spain puro mapapait pinapakain sakin" sabi niya. I chuckled at ginulo ang buhok niya.
Bahagya pa akong yumuko at itinungkod ang kamay ko sa hita ko para maabot ko ang mukha niya.
Yan tama Suho! Act natural she's your girlfriend.
"Is that all? Wala ng iba?"
"Oo tama na yun siyempre kanin, ay ano pala kimchi! Hahahahaha!"
"Oh sure, kaya lang magpapaluto palang ako? Sana kasi sinabi mo para napaghandaan kita" kunyaring nalulungkot na sambit ko.
Bigla niya naman ako nilapitan at saka tinayo ng maayos, inayos niya ang buhok ko at ngumiti sakin.
Umupo muna siya sa sofa at saka pinagluto na sila manang.
Nagulat ako ng may nagdoorbell uli.
Si Irene na ang nagprisinta na magbukas.
Dito sigurado na akong mga bubwit yan.
Jayrell's POV
"HELLLOOOOOOOOO!" Sigaw nung lalaking mukhang kabayo.
"H-hey" ilang na sagot ni Ate Ella.
Hindi ko alam pero ang gwapo nung mukhang kabayo. Pwede ko na rin siyang crush.
Kasalukuyan akong nagbabasa rito sa cellphone ng kung anu-ano tungkol sa BTS.
Naramdaman ko ang paglapit ng isang tao sakin pero binalewala ko lang yun dahil alam kong si Jaze lang yan.
Pero nagkamali ako-
"Hi. Ako nga pala si Jung Hoseok" gulat pa akong napatingin sakanya. Ngiting-ngiti naman siya sakin, na halos buong ngipin niya hanggang dulo ay makita ko.
"I-i'm Dayle Jayrell Smith, ah it's my pleasure to meet you" ilang na sagot ko.
"Your welcome" anong your welcome? Punyeta may ka your welcome your welcome pa sa sinabi ko?!
Ngumiti nalang ako sakanya tsaka muling bumaling sa binabasa ko.
Si Kim Seokjin pala ang pinakamatanda at pinakamagan-----. Aish erase!
Nagfocus ako kay Hoseok tawag din sakanya ay J-hope. Niceu he wants to be the hope of his fans.
I like it!-No- I love it!
"Pwedeng magtanong?" Hindi pa pala siya umaalis sa tabi ko? Mygad kinakabahan ako.
"Nagtatanong kana." Medyo nahiya naman ako sa sinagot ko.
"Anong pwedeng maging palatandaan para hindi ako malito sa inyo ng kakambal mo?" Seryosong sagot niya.
Wow amazing.
"This," turo ko sa bracelet na kulay green. "And this, and this" turo ko pa sa kwintas at hikaw na kulay green din. "Ang kulay ng sa kapatid ko ay pink at sa akin na man ay green. Hindi talaga ako mahilig sa girly colors. Kaya ayan ang palatandaan para di ka malilito" sagot ko sakanya at ngumiti naman siya.
Yumuko siya!
"Hoseok huwag kang yuyuko!" Nagpapanik na sambit ko sakanya.
"Lagi ka lang nakachin up never look down Hoseok! Please! Huwag kang yuyuko ah?" Pangungumbinsi ko sakanya.
Parang nagtatakang napatitig naman siya sakin at nagulat ako ng hawak ko na pala ang buhok niya at hinahagod-hagod pa ito.
Nang biglang! Aaaaaaaaaah! May lalapag na eroplano.
Omaygad dali-dali kong hinawi pabalik ang buhok niya baka biglang may lumabas na third eye.
Nakahawak rin ako sa balisong niya. Baba! Huhuhuhuhu! Crush pa naman kita pero mukhang di ako ligtas sayo.
"Hehehehehehe!" Pilit na tawa ko at saka siya binitawan. Huuuu! Buti di niya napansin.
Magiingat din siya sa mga eroplano baka malandingan. Huhuhuhuhu!.
Hoseok why?
"Crush mo siya no?" Biglang tanong ni Bal. (BAL- Short for kambal)
"The who?"
"Yun oh! Omaygas please huwag lang yuyuko!" Parang naiiyak na sambit ni Jaze.
"Hindi naman ako yumuyuko, hehehehe bakit ba di naman ako mamamatay pag yumuko ako!" Sabi niya at saka........
*yumuko*
*nadeds*
~pero siyempre joke lang. Chin up nga lang palagi eh hehehe. Labyu to inpiniti end biyand Hoseok!
YOU ARE READING
A Love That Possible To Exist
FanfictionHey guys. I'm back I just want to tell you na ito na ang account ko at wala na yung una. Nakakaiyak! Wala eh walang permanenente sa mundo. No one stays forever! Eme. So irerevised ko nalang po yung story ko. Salamat sa mga sumuporta. 사랑해 -Jeanita...