A Love That Possible To Exist

Chapter 18 (Revised)

KIM'S POV

Natutuwa akong makita sila Namjoon at Seokjin kung paano maglandian. Este maglambingan.

Kung pwede lang kanina pa ako nangangamot dito dahil sa kasweetan
nilang dalawa. Nakatitig ako sakanila hanggang sa madulas ang paningin ko kay Taehyung.

Na nakatingin na din pala sakin. Ngumiti ako sakanya samantalang siya ay umangat lang ang gilid na labi at hinalikan si Jungkook sa sentido

Aba! Hindi ito tama kahit VKOOK ako omaygad kennat dis beyb!

Pigilan niyo ako ayoko ng ganito may hart eyks!

Bigla namang nagvibrate ang cellphone ko at nakitang hindi nakaregister ang pangalan non sa contacts ko.

Kunot noo ko itong binuksan at saka nagulat at biglang nanlumo.

From: Unknown number

ay think I'm inlabing with u Kim. And I think there's missing in may hart.

Missing in my hart-- mukha mo Taehyung. Punyeta letter E ang kulang sa HART MO! LETTER E!

Tumitig nalang ako sa pagkain at saka nilaro iyon. Bat ganun? Akala ko nagbago na ang utak ni Taehyung baka pagtulog niya nagpahinga na din.

Napailing na lang ako at saka pinilit na sumubo.

"Did you sad?" Gusto kong maluha ng marinig ko ang boses ni Taehyung na bumulong sakin.

Hindi ko na inalala kung paano siyang nakalapit sakin kaagad. Wala na akong pake naiiyak ako. May utak ba talaga kayo?

"Anong did you sad?! Taehyung tss di ka talaga marunong mag english simpleng spokening lang? What did you sad dapat" lalo akong nanlumo ng sabihin yun ni Hoseok.

"Ano bang ibig sabihin ng what did you sad dapat Hyung?" Ang sanga nila ang sanga sanga! Nakakaiyak.

"Anong ginawa ng sarili mong malungkot" sabi niya na tinaas pa ang noo. Ang babaho niyo huwag ka ng yuyuko Hoseok mamatay ka.

Naiiyak ako sa kung anong mangyayari sakanila. Napahawak nalang ako sa ulo ko.

"Huwag na lang kayong magsalita, pakiusap" sabi ko tsaka sila iniwan. Hindi ko kakayanin ang kabaliwan sa kanila.

"I don't wanna look at you when you're sad. So please? Smile for me Kim" bulong ni Taehyung na ikinagulat ko.

Hindi ko alam kung kikiligin ako o maiiyak lalo dahil hindi ako makapaniwalang marunong ng magsalita ang alien na to. Jusq!

"Eh?" Nagugulat na tanong ko.

Nakaearphones siya at parang may pinapakinggan.

"Google is lifeu!" Sabi niya at saka ngiti sakin.

Jusko! Kimina!

"TAEHYUNGGGGGG!" Sigaw ko tsala siya hinabol.

JAZE'S POV

"Seokjin, eto na yung tikoy mong punyeta ka" sabi ko sakanya tsaka binato yung nakataling tikoy.

Pero syempre jukunli.

"Bat di si Namjoon ang nagbigay ng tikoy?" Nanlulumong tanong niya.

Aba nagrereklamo pa? Pasukan ko kaya to nga barb wire sa tutut niya?

Juk lang gud gerl 2 BH3Z!

"Nagiinarte kapa!"

"Nag-iinarte ako kasi maganda ako! Lumayas ka sa harap kong bakla ka!"

"Gusto mongmagpahalik ano?"

"Aba't napakassuming mo naman?"

"Anong assuming Jaze? Baka assumer di ka marunong mag-english" singit ni Jungkook.

"Manahimik ka ilong kung ayaw mong panguin kita"

"Palibhasa pango ka"

"Aba't baka gusto mong ipokpok ko sayo to!"

"Napakaassumer akala mo naman maganda"

"Omaygas?! Are you blinds Taehyung!" Sigaw ni Hoseok ng mabangga siya ni Taehyung at natapunan ng ice cream.

"Lumayo kayo sakin mga gunggongggggggggg!"