SIR||BÖLÜM 3||
Kerem çok mutluydu. İlk gördüğü pastaneye girdi. En güzel pastayı seçti. Üzerine 'TEŞEKKÜRLER ZEYNEP' yazdırdı. Bu onun yaptığı karşısında hiçbir şeydi.
-
Zeynep inanamıyordu kendine. Aynı şirkette olduğu ve onu çok sevdiği için şirketten ayrıldığı adamla aynı evde kalacaktı. Hem mutlu hem mutsuzdu. Ne yapacağını bilemiyordu. Kapı çaldı. Kapıda elinde çiçek ve bir poşetle Kerem duruyordu.kerem poşeti uzattı.
-
-Umarım beğenirsin.
-Saol.
Zeynep paketi açtı. İçindeki pasta muhteşemdi. İstemsizce gözünden bir yaş düştü.
Kerem zeynepin yaşını sildi.
- Beğenmedin mi?
-
Kerem üzülmüştü.
- Hayır tabiki çok beğendim. Sadece biraz duygulandım.
- Peki öyleyse lavaboyu tarif edebilir misin?
- Tabi.
3 saat sonra
Zeynep yatmıştı. Kerem olduğu yerde bir oraya bir buraya dönüyordu. Yatağından kalktı. Lavaboya gidecekti. Lavabo Zeynepin odasının karşısındaydı. Geçerken kapının aralık olduğunu gördü. Durduğu yerden Zeynepin uyuduğunu izledi dakikalarca. Sonra yere oturdu. İzlemeye devam etti.
-
Uyandığında saat daha erkendi. Sıcak bir duş gerilen vücudunu ısıtıp rahatlatmaya yetecekti bornozunu giydi ve odadan çıktı. Gördüğü manzara karşısında şok oldu. Kerem yerde yatıyordu. Ona bir şey olduğunu düşündü. Eğildi. Sarsmaya başladı,Keremi. Uyanmaya başladığı ancak uyku sersemi olduğu anda Zeynep aklına gelenle odasına koştu. Hemen üzerine pijamalarını geçirip geri döndü.
Kerem uyanmıştı.
-
Kerem kendini uyandıranın Zeynep olduğunu biliyordu. Ama Zeynep bunu kabul etmiyordu. Bu haline gülse mi ağlasa mı bilmiyordu. Bir yanı onun bu haline gülmeyi bir yanı ise ona sarılmak istiyordu bu da ağlamak için nedeniydi.
Ayağa kalkmasıyla Zeynep dengesini kaybetti. Kerem onu belinden tuttu. Çok yakındılar, ama ikisi de aşklarının karşılıksız olduğunu düşünüyordu.
