"Ben de seni seviyorum Güzelim."
Okuduğu şeyle şoka giren Zeynep titreyen ellerini gizlemeye çalışarak salona gitti.
"K-kerem.." demesiyle kendini gören Keremin kollarına yığılması bir oldu.
"Zeynep! Zeyneaap."
-
#Kerem#
Zeynepi doktora getirdikten sonra bu bayılmanın heyecandan olduğunu öğrendim. Sevinmiştim.
Ve bu bayılmanın sebebinin benim yazdığım küçük notu okumasıyla ilgili olduğuna adım kadar emindim.
Bunu titreyen elleri belli etmişti.
Benimle konuşmayı reddediyordu. Ben de onu zorlamıyordum çünkü yeni bir bayılmayı daha kaldıramayacaktım.
Ama konuşmazken de oldukça tatlıydı, ee kimin Güzeli.
Arabaya doğru yürüyorken Zeynepin ürkek bakışlarını yakalayabiliyordum. Okuduklarım ve gördükleri onu utandırıyordu. Biliyordum.
Arabaya bindik.
Eve doğru sürerken içeride mutlak bir sessizlik hakimdi.
"Kerem." dedi Zeynep. Ondan bekleyemeyeceğim bir şekilde ilk hamleyi yaparken.
"Teşekkür ederim."
"Ne için?"
"Beni benim seni sevdiğim gibi sevdiğin için." Ve işte zamanı gelmişti.
Arabayı sağa çektim ve kızarmış yanaklarını güven verircesine okşayıp onu kendime çektim. Sarmaladım.
"Seni seviyorum Meleğim."
"Ben de seni seviyorum.Çook."
Eve geldiğimizde Zeynep oldukça yorulmuştu.
"Yatayım ben?"
"Tamam."
Zeynep odasına doğru giderken arkasından seslendim.
"Z-zeynep. Bir kere de olsa kokunu içime çekerek uyusam?"
"Hiç sormayacaksın sanmıştım." dedi ve bana doğru kollarını açarak yaklaştı.
-
#Zeynep#
Keremle bir süre konuştuktan sonra kendimi bu huzurlu kolların arasında huzurlu bir uykuya bıraktım.
-
Son
Ve işte musmutlu , tatlış bir bölüm.
Ben aynı zamanda Zeykerist54 adlı hesabın sahibiyim. Ve Şebselle vb. hikayelerimi okumanızı tavsiye ederim. Kendimi geliştirerek yazdım.
