Μείνε 4.

205 20 8
                                    


  Εκείνος έλεγε πως δεν θα την αφήσει.Γιατί ήξερε οτι αν το κάνει θα χαθεί αυτο το λίγο φώς που είχε.Παρόλα αυτά λογο συνθικών δεν μπορούσε να κανει αλλιός έτσι έφυγε πέρνοντας μαζι του ότι πολυτιμότερο της είχε μείνει.Μετά απο αυτό ερχόντουσαν εκείνα τα βράδια...ξέρεις εκείνα που τα μάτια σου γίνονται πιο κόκκινα απο το κρασί;.Μετά απο λιγο καιρό όμως ένα κενό ένα τίποτα,σκοτάδι ελπίδα ουτε για αστίο.Μία βαδιά έξω απο μία καφετέρια κάπου στην Ναυαρίνου ένα τηλεφώνιμα του άναψε την φωτιά που κόντευε να σβήσει δύσκολα τα βράδια μακριά σου,μείνε μαζί μου,θελω να είμαι στο μυαλό σου καθε βράδυ....Άραγε με σκέυτασαι; 

Lost ThoughtsWhere stories live. Discover now