Lost Thoughts

Η Εξοδος 46.

Μακάρι να μπορούσα να φύγω απο αυτή την γή.

Να εξατμιστώ σαν τις μικρές λυμνούλες το καλοκαίρι.

Να μυρίσω για τελευταία φορά το λουλούδι της μοναξιάς.

Να διαβάσω για τελευταία φορα τις σελίδες τις απελπισίας.

Να διαβώ για τελευταία φορά τον διάδρομο της κακοφημίας.

Να βγώ απο το σπήλαιο των περιορισμών.

Να αφήσω πίσω μου τα ποτάμια της θλύψης.

Να περάσω απο την πύλη της απόφασης.

Να τρέξω εκεί, εκεί που ανίκω.

Να καλπάσω στο λιβάδι της ελευθερίας σαν τα άγρια άλογα.

Να πιώ το κρασί της νίκης σαν αρχαίος πολεμιστής.

Να γευτώ τα κεράσια της ευτιχίας.

Μακάρι.

________________________

Παιδιά αυτο ηταν το τελευταίο κεφάλαιο αυτου του βιβλίου διότι απο εδω και πέρα θα είμαι σε μία διαφορετική φαση της ζωής μου και πιστέυω πως δεν μπορώ πλέον να είμαι η πρωταγωνίστρια σε ενα βιβλίο που δεν ανήκω. Αυτο το βιβλίο ηταν πραγματικά ενα υπέροχο ταξίδι είχε χαρές, λύπες, έρωτα όμως καθε τι όμορφο κάποια στιγμή τελειώνει.

Ευχαριστώ όλους εσάς που το διαβάσατε.

Ερχετε το καιλοκαίρι καινούριο βιβλίο σας περιμένω εκεί.

<3 <3 <3 

-Αγγελίνα