Ένα με τα αστέρια 16.

99 11 6
                                    


Λένε πως γεννηθήκαμε από τα αστέρια,υποθέτω πώς δεν θα ήταν τόσο περήφανα που γνωρίζουν ότι τα άτομα τους δημιούργησαν την ανθρωπότητα,την χαμένη ανθρωπότητα,τα χαμένα μυαλα.

Άρχισα να κοιτάω πόσο όμορφος ήταν ο ουρανός και τα αστέρια και το φεγγάρι ένα αστέρι άρχησε να πέφτει,το ακολούθησαν και άλλα,μαζική η αυτοκτονία,μάλλον δεν άντεξαν αυτόν τον γκρί κόσμο.  

 Αν το καλό σκεφτείς ο έρωτας και ο θάνατος των άστρων μοιάζουν πάρα πολύ, είναι και τα δυο τα πιο όμορφα είδη καταστροφής.

  Δεν μπορείς να μιλήσεις με κανέναν.Η μήπως προσπάθησες αλλά κανένας δεν φαίνεται να ακούει. Πνίγεσαι στη μοναξιά σου.

Ολοι είναι επιφανιακοί.Δεν έχεις με ποιόν να μιλήσεις για αστέρια,για γαλαξίες, για το πώς νομίζεις ότι δημιουργήθηκε ο πλανήτης, για λουλούδια, για ποίηση, για πληγές, για τη ζωή, τον θάνατο, την μετάνεια και τις δεύτερες ευκαιρίες.

 Για βαθιά πράγματα. Κανένας δεν σκέφτεται βαθιά πλέον. Ζώ σε μια επιφανειακή κοινωνία, σε έναν επιφανειακό κόσμο. Δεν ανήκω εδώ. Με ποιόν να μιλήσω; Πού να πάω; Θέλω να πάω να γίνω ένα με τα αστέρια.

_________________________________________________________

ΑΛΟΧΑΑΑΑΑ ΑΜΙΝΓΚΟΟΟΟΣ!!!! τι κάνετε,

πώς είστε καιρό έχουμε να τα πούμε 

κάθομαι σαν τον μαλάκα 3 τα χαράματα,

απλά γράφω γιατί μου καύλοσε έτσι κάνω

γιατί απλά είμαι μαζόχα  Κίσιιιιιζ 💙

ΧΧΧ

-Αγγελίνα 

Lost ThoughtsWhere stories live. Discover now