Blank ||iwaoi|| (ÇEVİRİ)

{9}

Yazar/Author: hqheaven
---
Oikawa... tuhaftı.

Iwaizumi nedenini bilmiyordu ama Oikawa tuhaf görünüyordu.

Normalden daha sessizdi, şarkı söylemiyor ya da kötü şakalar yapmıyordu, tuhaf sorular sormuyordu.

Iwaizumi artık şüphelenmeye başlamıştı.

Belki başına bir şey geldi? Belki  kötü bir anısını hatırladı? Belki de ailesinin onu neden bıraktığını öğrendi?

Sessizliğinin nedenini bilmiyordu ama bu, Iwaizumi'yi korkutuyordu.

Küçük, kör Tooru için korkuyordu. Kalbi göğsünden zıplayıp çıkacak gibiydi.

Ama Iwaizumi'nin tahminleri yanlıştı.

Oikawa yatağındaydı, top gibi kıvrılmıştı ve gözleri kapalıydı.

Iwaizumi hakkında düşünüyordu.
"Neden... Neden o bu kadar mükemmel? Nasıl bu kadar mükemmel olabiliyor? Onun kadar mükemmel birini hak edecek hiçbir şey yapmadım. Ben iyi biri değilim, o ise tam bir melek. Her zaman bana yardım ediyor, benimle konuşuyor, kafamı okşuyor ve bana dokunuyor. Bazen ona dokunmama bile izin veriyor. Keşke onun için bir şeyler yapabilseydim, ama körlüğüm yüzünden hiçbir şey yapamıyorum.
Iwaizumi... Hiç görmediğim birine aşık olabileceğimi kim bilebilirdi ki? Senin sadece sesini duyabiliyorum ve sadece dokunuşlarını hissedebiliyorum, buna rağmen deli gibi aşığım. Sesin o kadar yatıştırıcı ki saatlerce dinleyebilirim, adımı söylediğini duymak istiyorum, kahretsin, adımı inlemeni istiyorum. Cildin çok yumuşak, her yerine dokunmak istiyorum. Ama yapamam. Beni kendi dünyana almazsın. Neden Iwaizumi? Neden beni sevmiyorsun ki?"

Iwaizumi bir anda yatak odasına girdi, Oikawa'yı ürküttü. Saat akşam 4'tü ve hava bulutluydu.

Iwaizumi yatağın kenarına oturdu.

"Hey, Oikawa.. Bana söylemek istediğin bir şey varsa söyle. Tuhaf davrandığını görebiliyorum ve.. Bilirsin ya, endişeleniyorum" dedi Oikawa'nın elini tutup.

"İyiyim Iwaizumi " Oikawa'nın kalbi deli gibi atıyordu.

Nasılsa, diğer adama karşı ne hissettiğini bilmesine rağmen, duyguları karman çorman oluyordu. Iwaizumi her ona dokunduğunda kalbi hızlanıyordu.

Keşke Iwaizumi onun elini sonsuza dek tutsaydı. Keşke bütün gece kulağına güzel şeyler fısıldasaydı. Keşke ona dokunsaydı.

Okyanustaki öpüştükleri an aklına geldi. Resmen büyüleyiciydi. O an Oikawa bütün dünyayı gördüğünü sanmıştı, bütün renklerin parladığını, karanlığın gittiğini sanmıştı.

Iwaizumi'nin dudağını ısırışını ve onun için ağzını açışını hatırladı. Kendi dili üzerinde dans eden dilini hatırladı. Mükemmel hissetmişti. Iwaizumi'nin dilini hissetmeyi seviyordu. Baskınlık için uğraşmamıştı bile, nasıl olsa kaybederdi. Iwaizumi onu güçsüzleştiriyordu. O an bile zar zor ayakta duruyordu. Neyse ki Iwaizumi onu tutmuştu.

Ama o andan beri hiçbir şey olmadığı için Oikawa'nın içi içini yiyordu. Belki de Iwaizumi sadece anın büyüsüne kapılıp öpmüştü. Belki de Oikawa umrunda bile değildi.

---

Zaman yavaş yavaş geçiyordu ve Oikawa hâlâ yatağındaydı. Yemek yemeği reddetti, aç olmadığını söyledi. Iwaizumi daha da endişelendi.

Yatak odasına gidip yatağa oturdu.

"Kalk," dedi Iwaizumi.

Oikawa denileni yaptı ve yerinden doğruldu, Iwaizumi'ye döndü. Iwaizumi gözlerinin altındaki torbaları görebiliyordu.

"Bak... Son zamanlarda tuhaf davranıyorsun. Eğer söylemek istediğin bir şey varsa lütfen söyle. Ben her zaman buradayım, ne olursa olsun olacağım da. Bana güvenebilirsin"  Oikawa'nın elini sıktı.

Hava karanlıktı. Bulutsuz bir geceydi ve yıldızlar parıldıyordu. Oikawa'nın sulu gözlerinden mükemmel bir şekilde yansıyorlardı.

Ya şimdi, ya da asla.

"Sana dünyayı görmek istemediğimi söylemiştim. Yalandı. Gerçekten görmek istiyorum. Bulutları, yağmuru görmek istiyorum. Kuşun nasıl uçtuğunu ve bir geyiğin nasıl koştuğunu, bulutların nasıl yüzdüğünü bilmek istiyorum. Ama her şeyden çok seni görmek istiyorum. Hiç görmediğim birine aşık olabileceğimi  düşünmezdim. Ama işte buradayım. Umutsuzca sana aşığım. Sen mükemmelsin, gerçekten, o kadar mükemmelsin ki artık ne yapacağımı bilmiyorum. Sana dokunmak istiyorum ama yapamam..." Oikawa'nın sesi çatladı ve ağlamaya başladı.

Iwaizumi de yakında ağlayacaktı.

"Hayır... Mükemmel olan sensin Oikawa. Ben... Ben de seni seviyorum. Arkadaş olarak değil. Ama korkuyorum. Seni incitmekten korkuyorum" dedi Iwaizumi.

"Öyleyse dokun bana... Beni incitmeyeceğini kanıtla"

---
BİR SONRAKİ BÖLÜMDE AYIPLI ŞEYLER VAR NASIL ÇEVİRİCEM BEN ONLARI N A S I L