{13}

1.3K 187 139
                                    

Yazarın Kendi Notu: Umarım hazırsınızdır.

Yazar/Author: @hqheaven

---

Oikawa uyandı.

"Gözlerini açma" diye uyardı doktor.

Kafasına bir şeylerin sarıldığındığını hissedebiliyordu, bandaj gibi bir şey.

Biraz sonra doktor onu oturur duruma getirdi ve kafasındakileri çıkardı.

"Şimdi, aç gözlerini"

Oikawa yavaşça gözlerini açtı. Canı yanmıştı.

Gözlerine parlak, çok parlak bir ışık çarptı.

Ne, ışık mı?

Hayatında ilk kez bir ışık görüyordu.

Ardından bulanık şekiller görmeye başladı, gözlerini de sürekli kırpıştırıyordu. Odadaki objeler şekil ve renk kazanmaya başladılar.

Her şey ona o kadar yeni geliyordu ki.

"Bir şeyler görüyor musun?" Oikawa kafasını doktora çevirdi.

İnsan.

Bir insan görüyordu. İlk kez.

"E-evet, görüyorum"

"Güzel. Görüşün mükemmel olmayabilir, ama artık görebilmelisin. Başta biraz canın yanar ama alışırsın"

Doktor odadan çıktı ve Oikawa camdan bakmaya başladı.

Her şey sihirli gibi görünüyordu.

Arkasından gelen ayak seslerini duydu ve o tarafa döndü.

Ve işte oradaydı.

Oikawa bu görüntüyle resmen kalbinin durduğunu hissetti.

Bir adam, çok yakışıklı bir adam, önünde duruyordu. Dik siyah saçları vardı.

Ve gözlerinde yaşlar vardı.

"O-Oikawa?" diye sordu adam.

Sesi... Oikawa bu sesi biliyordu.

Hafif bulanık figür ona yaklaştıkça kendi gözlerinin dolduğunu hissetti.

Iwaizumi hastane yatağına doğru gidip dizlerinin üstüne düştü.

Oikawa... Onu görebiliyordu...

Oikawa artık görebiliyordu.

"Iwaizumi..." Oikawa Iwaizumi'nin ellerini tuttu, daha önceden de pek çok kez tutmuştu ama bu sefer farklıydı.

Iwaizumi kafasını kaldırıp Oikawa'nın gözlerinin içine baktı. Artık gözleri parlak mavi değildi. Kızıl kahve tonlarındaydı.

Oikawa da Iwaizumi'nin gözlerine baktı. Koyu yeşildiler. Bakışları yakışıklı yüzüne kayınca gözlerinin altındaki torbaları fark etti. Açık bir şekilde yorgundu.

"Iwaizumi... Seni görebiliyorum... S-seni görebiliyorum" Oikawa kendini daha fazla tutamadı ve kendini göz yaşlarına bıraktı. Etrafına güçlü kolların sarıldığını hissedebiliyordu.

Iwaizumi sıcacıktı ve kalp atışları her zamanki gibiydi. Ama şimdi Oikawa görebiliyordu, her şey bambaşkaydı.

Başka kişilerin de odaya girdiğini duydu. Iwaizumi'nin kollarından çıktı, kapının önünde duran iki oğlana baktı.

Blank  ||iwaoi|| (ÇEVİRİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin