ADINI SEN KOY

BÖLÜM 3

Arkadaşlar bu bölümü ilk başladığım günden itibaren desteğini hep yanımda hissettiğim havvanuryzci ve aysegl_61' e ithaf etmek istiyorum. İyi ki var onlar 😊

Aras'a...

Uzun zamandır hissedemediğim tüm hisleri aynı anda hissettirmen adil mi ?
Kural ihlali yaptın bu gece Aras. Sevgim, özlemim neyine yetmedi de korkumu, endişemide aldın benden. Korkuyorum Aras. Seni kazanamadan kaybetmekten korkuyorum. Hayatımdaki 2 değerli insanı kaybetmekten korkuyorum. Merak ediyorum, nerede, ne yapıyor, mutlu mu, üşüyor mu, canı yandı mı diye düşünmekten deli oluyorum. Soramamak nedir bilir misin? "Korkuyorum Aras gitme." diyememek nedir? Ne kadar zor tahmin edebilir misin? Diyemiyorum ben işte. Dikkat et kendine Aras. Benim yerimede dikkat et...

                                          Esin...

02.45

Kaç saat oldu bilmiyorum. Abim çıktığından beri dizlerimi karnıma çekmiş pencerenin önünde oturuyordum. Ayaklarımın uyuşmaya başladığını hissediyordum ama ayağa kalkmaya gücüm yokmuş gibiydi. Göz kapaklarım ağırlaşıyordu artık. Uykuya dalacakken bir anda kapının açılma sesiyle irkildim. Abim sonunda eve gelmişti. Evin kapısını sessizce örttü. Merdivenin gıcırtısına bakılırsa ağır adımlarla yukarı çıkıyordu.

Bacaklarımdaki ağrıya meydan okuyarak kapıya yöneldim. Beni fark etmesini istemiyorum. Abimle odalarımız çaprazdı. Beni göremeyeceği şekilde kapıyı hafifçe araladım. Karanlıkta yüzünü çok net göremiyordum ama yürüyüşünden bitkin olduğu belliydi. Simsiyah yüzünde görebildiğim tek şey gözleriydi. Kıpkırmızı duruyordu. Ama neden? Ne yapmışlardı ki ? Acaba Aras ne haldeydi ? Bunları düşünmek ruhuma çok ağır gelmiş olacak ki bacaklarım daha fazla dayanamadı. Hemen kapıyı örtüp dizlerimin üzerine oturdum. Yatağıma bile gidecek halim yokmuş gibi hissediyordum. Olduğum yerde ağlamaya başladım. Bir süre sonra gelen mesaj sesiyle yerimden zorlada olsa kalkıp yatağımın üzerindeki telefonuma yöneldim.

Aras.
Odanın ışıkları hala açık olduğuna göre uyumadın. Merak etme minik. Abinde bende çok iyiyiz. Hadi artık uku zamanı.

Işığın açık olduğunu nereden görmüştü ki ? Hemen pencereye koştum. Kesin buralarda biryerdeydi. Gözlerim heryerde Aras'ı arıyordu ama bulamadı. Madem yoktu nasıl görmüştü uyumadığımı. Bunları düşünürken gelen mesaj sesiyle hemen cebimdeki telefonumu çıkarıp mesaja baktım.

Aras.
Hemen pencereye koştuğunu tahmin edebiliyorum. Boşuna bakma orada değilim. Kuşlar söyledi uyumadığını. Şimdi dediğimi yap ve hemen uyu minik. İyi geceler...

Allahım kafamda deli sorular. Aras'ın astral seyahat yapıp odama geldiğini bile düşündüm bir an. Acaba gerçekten yapabiliyor muydu ?

Saat 3'ü geçmişti. İyi olduklarını da gördüğüme göre artık uyusam iyi olurdu. Öğrenmem gereken şeyler olsada erken kalkacaktım ve şiş gözlerle kalkarsam anneme verecek bir cevabım yoktu. Söyleyebileceğim tek yalan "sabaha kadar ders çalıştım." olurdu onada annem inanmazdı zaten. Kafamdaki onlarca soru işaretiyle yatağıma uzandım. Kendi kendime o soru işaretlerini gidermeye çalışırken bir süre sonra gözlerim direnemeyip uykuya teslim oldu.

❤❤❤

- Esinnn. Kızım hadi ama ya. Yarım saattir seni uyandırmaya çalışıyorum.

- Anne 5 dk daha lütfen.

- Hele şükür yaşam belirtisi verdin kızım. Biraz daha tepki vermesen öldün zannedecektim.