BÖLÜM 4

52 9 1
                                    


Bakmadığım yer kalmadı. Bir insanın gidebileceği her yere bakmama rağmen bulamadım Aras'ı. O adamlarla gitmişti kesin. Neden beni hiç düşünmezdi ki ? Daha fazla ayakta duracak gücüm kalmamıştı. Bir haftada bu kadar çok merak minik yüreğime fazla değil miydi benim ? Merdivenlere oturdum ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Gelen ayak sesleriyle kafamı kaldırmam bir oldu. Aras merdivenleri koşarak çıkıp yanıma geldi ve hemen bana sarıldı. Yanıma oturup başımı göğsüne yasladı.

- Tamam miniğim tamam geçti. Ne oldu anlat bakıyım.

Bir süre cevap veremedim. Biraz sakinleştikten sonra Aras'tan ayrılıp elimle gözyaşlarımı sildim ve yüzüne bile bakmadan hızlı adımlarla merdivenlerden indim. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Yüz ifadesini görmesemde tahmin etmek çokta zor değildi. Koşarak yanıma gelip kolumdan tuttu ve beni kendine çevirdi.

- Ne oluyor Esin ?

- Hala soruyor musun Aras ? Ya ben her gün seni merak etmek zorunda mıyım ? Biz ne zamandır birbirimizden habersiz işlere kalkışır olduk ? Ne zamandır ayrı gayrı biryerlere gider olduk ? Diğerleri desen oturmuş lavoboya gitti sanıyorlar. Sen 2 adamın peşinden nerelere gidiyorsun belli değil. Ben her gün acaba başına birşey mi geldi diye düşünmekten deli oluyorum. Aras sen ne yapıyorsun ya ?

Bunların hepsini tek nefeste söylemiş olmam büyük bir başarıydı bence. Ağlarken bunları söylemem, ona yalvarırcasına konuşmam Aras'ı da çok üzmüştü sanırım. Yanıma yaklaşıp yüzümü avuçlarının içine aldı.

- Sana söz veriyorum güzelim hiçbir şey olmayacak. Güven bana. Zamanı gelince her şeyi anlatacağım. Şimdi sakin ol sil gözyaşlarını bizimkilerin yanına gidelim.

- Umarım öyle olur Aras. Umarım.



* " Güven bana. " demesiyle elinden tutup uçurum kenarında titanic yapabileceğiniz insanlar olsun hayatımızda.


Onurla Melisin yanına gittiğimizde ikisidr bizi öldürecekmiş gibi bakıyordu. Kim bilir ne kadar olmuştu gideli.

- Hiç gelmeseydiniz Aras.

- Katılıyorum. Sözde birlikte vakit geçirecektik ama herkes ayrı alemde. Haber bari verseydiniz.

Melis haber vermek deyince istemsizce Aras'a döndüm. Ne de olsa bu aralar haber vermeme konusunda bir numaraydı.

- Tamam haklısınız ama dinleyin de açıklayım.

Neyi açıklayacaktı ki ? İki mafya tipli adamın peşine takıldım Esin de beni aramaya mı geldi diyecekti.

- Açıkla bakalım Aras.

- Lavoboya gitmiştim tam çıkıyordum ki baktım bir kız sesi geliyor. Git başımdan falan diye bağırıyor. Bir döndüm Esin.

- Neeee...

İstemsizce böyle bir tepki vermiştim. Nasıl 2 dk içinde uydurmuştu ki bunu. Neden beni işin içine katmıştı ?

- Merak etme Esin. Anlatıyım Onur artık gidip dövemez zaten korkma.

Aras'a yaklaşıp sadece onun duyabileceği şekilde " sen görürsün Aras." dedim. Oda aynı sessizlikte kulağıma eğilip " birdaha beni takip etmezsin umarım " dedi ve anlatmaya devam etti.

-Tabi Esin'i görünce kan beynime sıçradı. Düşün çocuğun biri benim sarışınıma asılıyor. Bende gittim cezasını verdim işte.

- Lan böyle bir şey oldu da bana neden söylemedin ?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 09, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ADINI SEN KOYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin