Şimdi ölümden dönüyosun hocam kolay değil bu işler.Her şeyin bir bedeli var sonuçta.Bu olayın bedeli de ciddi bir hafıza kaybı oldu.Sonuçta beyin ciddi bir hasar görmüş,ve kendini yenilemeye çalışıyor.En azından beyin hücreleri(nöronlar) kendilerini çok hızlı bir şekilde yenileyip çoğaltabiliyor,bedava yenilenmeyi görünce dayanamadım koştum hemen...Hastaneye gelen arkadaşlarım olmuş,başta kız arkadaşım olmak üzere 4-5 kişilik bir ekip beni görmek üzere odama gelmişler.Baygın halimi gören kız arkadaşım ağlamış.İyi ki onu o halde görmedim,yoksa ağlayan tek kişi o olmazdı.Arkadaşlarım da baya üzülmüş duyduğuma göre.Hastane ziyaretinden sonra bir de ev ziyaretine geldi bazıları,sağolsunlar.En beklemediğim insanların ziyaretime gelmesi de apayrı bir gariplikti ama buna pek değinmeyeceğim.Doktorlara gidildi,hatta yanlış hatırlamıyorsam Ankara'ya bile gittik.Sırf doktor için.Testler yapıldı,koridorlar geçildi,bir daha test,test,test...Kendimi Oxford için hazırlanıyormuş gibi hissettiren testlerden geçtim.Sonra "düzelir yahu bu at gibi çocuk bunun bişeyi yok" dermişçesine olaylar kapandı.Geri döndük fakirhanemize.Bol bol bulmaca çözmekten tut da izlediğim filmlerin özetlerini çıkarmaya kadar hafıza tazeleyici,beyin çalıştırıcı,hücre yenileyici ne varsa yaptım.Etkili oldu mu olmadı mı bilemem,sonuçta halihazırda kendini yenileyecek olan hücreleri bir de ben yenilemiş mi oldum,iki kat yenilenme mi oldu yoksa hiçbir ota* yaramadı mı bilemiyorum.Bir de puzzle yaptım onu da unutmayalım,bolca parçası olan bir "İzmir Saat Kulesi" puzzle'ı.Gelelim ölümden dönmenin en cafcaflı kısmına ; eski hayata devam etmek..
