8 AY SONRA
EYLÜL
Evet karnım iyice bir büyümüştü...minik oğlumuzun gelmesine sadece 1 ay kalmıştı belki de daha erken gelirdi..şu an kızlar ile bahçedeydik...kızlar büyük salıncakta sallanıyorlardı..bizde yerdeki otlara uzanmıştık. Yanımda ki sarışın yakışıklıma baktığımda gözleri kızlarda idi...elimin tersini yanağına koyup okşadığımda gözleri gözlerimi buldu...gülümsedim sonra elimi tuttu ve öptü..
Serkan: nerden çıktın sen benim karşıma böyle..
Eylül: hahaahha ne o memnun değil misin?
Serkan: belamsın sen benim...tatlı belam.
Eylül: sen iyi ki varsın ya.
Serkan: asıl sen iyi ki varsın...eğer sen karşıma çıkmayıp bana öyle güzel güzel yeşillerinle bakmasaydın ne yapardım bilmiyorum....bana o gün o yatakhanede aşkını itiraf etmeseydin.
Eylül: yaa o gün unutmamışsın.
Serkan: unutmam mümkün mü dünyam..? Ben senin her zerreni her hücreni biliyorum..ayrı ayrı her yerine aşığım ben senin...
Eylül: iyi ki sen.
Serkan: iyi ki sen..iyi ki siz..bana babalığı yaşattın sen..
Eylül: seni seviyoruz.
Serkan: bende sizi seviyorum...
Elva: anne karnın hareket ediyoor..Elif koş bak kardeşimiz....
Eylül: hahah Serkan.
Serkan: oğlum,canım benim hadi bak gel artık seni bekliyoruz ablaların çok heyecanlı..
Eylül: kıyamam ben size ama ya...
Karnımda ki oğlum yani Efe Mert karnımı tekmeliyordu! Hatta bir ara resmen ayağı belli olmuştu...Serkan elini oraya yerleştirip biraz gıdıklayınca oğlum geri çekti ayağını..hepimiz kahkahaya boğulduk..
Elif: baba ne yaptın sen ya gitti işte..
Artık Elva ve Elif'te herşeyin farkındalardı 7 yaşındalardı...Elif, Serkan'a Efe Mert'i kaçırdığı için kızmakla meşgülken...Elva bir daha tekmelesin diye elini karnıma koyup kardeşi ile konuşuyordu...bende bunlara gülüyordum kahkaha ile...bu sırada kapı zili çaldı...hepimiz otlarda kalktık ve ben kapıya doğru yönelince hepsi arkamdan gelmişti..kapıyı açtığımda Annem,babam,Nazan annem,Tevfik babam,Selen,Songül,Kader,Meral,Cemre,Güney,Gökhan,Sarp ve Songül ile Güney'in minik kızları Ebru..hepsi burdaydı...
Kader: süpriiiizzz..
Eylül: yaa hoş geldiniz..neden haber vermediniz hazırlık yapardık
Meral: ee süpriz canısı adı üstünde..
Herkes: hahaha..
Güneş: kızıım benim düşünceli kızım..
Serkan: aa geçin içeriye ayakta kalmayın..
Ahmet: gelelim damat..bahçede miydiniz?
Eylül: evet babacım...isterseniz çıkalım.
Nazan: evet evet temiz hava olur çıkalım.
Tevfik: benim prenseslerim..
Elva&Elif: burdayız dedeee...
Kızlar koşarak babamın boynuna atladılar herkes onları izliyordu..Şöyle bir etrafıma baktım çok mutluyduk...hepimizin bir hayatı vardı...Ebru babasının kucağındaydı...yavaş yavaş konuşuyor ve yürüyordu...Elva,Elif ve Sarp Ebru'yu alıp salıncaklara gittiler....bizde masada oturup sohbete devam ettik..büyükler kendi aralrında konuşurlarken bizde kendi halimizdeydik..
