2. BÖLÜM - MARATON 2

297 18 10
                                    

  Yola çıktığımızda Aras'ın eski evinden çıkan sarışın çocuğu gördüm. Galiba bu benim maratondaki eşim olacaktı. Boyu benim boyumdan 3, bilemedin 4 cm uzundu. Yapılı ve kaslı bir vücudu vardı.

  Göz göze geldiğimizde gözlerinin mavinin en güzel tonu olduğunu gördüm. Çocuğu fazla süzdüğümü anladığımda gözlerimi onun gözlerinde çektim. Çok fazla bakılası gözleri vardı. Nedense içimde garip bir his oluştu.

  Elif ve Berfine döndüm. Yine didişerek yürüyorlardı. Maratonun yapılacağı alana geldiğimizde herşey hazırdı. Bu seneki maraton daha zora benziyordu.

  İlk turda ve ikinci turda kızlar kızlarla erkekler erkeklerle olurdu. Ama son turda iki takımında en iyi kızı ve en iyi erkeği seçilirdi. Ve birbirine yardım ederek kazanmaya çalışırlardı.

  İlk turda tırmanma duvarı vardı. Boyu bayağı yüksekti. İkinci turdada tırmanma vardı. Fakat bu sefer halatlara tırmanıyorduk. Üçüncü tur ise tam benlikti. Binevi hız testiydi. Ortada çubuklar vardı. Ve biz onları sağlayıp sollayarak geçiyorduk. Daha sonra her halkanın içine basıyorduk. İlk bayrağı kaldıran kazanıyordu. Son turda ise uzun mesafe koşusu vardı. Ama bu görevde bir şart vardı. Aynı takımdan iki kişi aynı hizada gitmek zorundaydı.

  1. turun başlaması için sıraya girdik. Bizim takımdaki herkes sırasıyla kazanıyordu. Sıra Tolgaya gelmişti. Onu dikkatle izledim. Çok fazla kası vardı. Acaba bu kasları nasıl yapmıştı? Allahım neler düşünüyorum ben? Elif ve Berfin sayesinde iyice kafayı yedim. Tövbe tövbe. Yalan söyleme. Sanki kaslarına dokunmak istemiyorsun? dedi iç sesim. İç sesimi boşvererek yarışa odaklandım.

  Tolgada yarışı büyük bir farkla kazanmıştı. Son sayıyı ben alırsam bu tur bizimdi. Hazırlandım. Düdük sesini duyduğum da hemen tırmanmaya başladım. Ve bende kazandım. İlk tur bizimdi. İkinci turuda onlar almıştı. Üçüncü turuda biz almıştık. Son turu onlar alırsa bir tur daha yapacaktık.

  Son turda en iyileri seçmek için toplandık. Tüm arkadaşlarım ben ve Tolgayı seçtiler. Hazırlandık. Düdüğü beklerken ellerimizi buluşturduk. Ve düdük sesiyle beraber koşmaya başladık. İçim kıpır kıpırdı.

  Tolga " Hande bizi geçecekler! Biraz daha hızlansana!" dedi. Bende kendime geldim. Ve son gücümle koştum. Ve bu turuda biz kazandık. E dolayısıyla maratonun kazananı da biz olduk.

  Aniden sevinçten Tolgaya sarıldım. O da bana sarıldı. Sonra yavaş yavaş ne yaptığımı idrak edince ondan ayrıldım. Allahım sana geliyorum...

  Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Sevgilerle.

Asker AşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin