Kabanata 5

3 0 0
                                    

Name.

I got accepted to VAG and decided to join the training. Bukod pa dun, I asked for my mom's advice.

"If that company can help you with you career, then go Anak. Opportunity is there. Kung ang pagbalik sa Puerto Leon ang major concern mo, don't worry. You can now go back. It's time." She said in a low tone making me feel that it is really fine.

Nag-ayos na ako ng gamit. Tatlong linggo ang itatagal namin doon. It will be a mixed of seminars and culminating activities. Sayang lang hindi ko makakasama si Cass.

Bukas na ang alis ko papunta roon. I'm going to miss Mom and Dad so much.

Pumunta ako sa mall para bumili ng snacks at some essentials sa byahe. I saw some good bikinis pero hindi na ako bumili. I don't think kaya kong maligo sa dagat. Not again.

Hindi ko alam kung ma-eexcite ako o ano. Sampung taon na ang nakalipas. Dapat hindi ko na yun iniisip diba? I tried to convince myself.

I sighed heavily. Frustrations. Fear. Excitement. Ano pa ba ang dapat kong maramdaman?

Habang nakasakay sa escalator, I saw that familiar figure again. He was wearing a baseball cap. Nakatalikod ito pero hawig nito yung lalaking hinahanap ko.
Lumipat ako sa walk side ng escalator. Tapos lumipat ako sa kabila na pababa naman.

Naglakad ang ng mabilis para maabutan sya.

"Alex!" sigaw ng isang lalaki.

Lumingon ako para makita kung sino ito. And oh... it's Primo.

I smiled at him and tried to follow that man again. Hindi sya pwedeng mawala. Not again.

Good thing matangkad sya at kitang kita ko ang cap nya. He was heading to starbucks!
Naglakad pa ako ng mas mabilis para makita sya. I feel like I'm a freaking stalker. Gosh self?

Nasa tapat na ako ng entrance ng starbucks nang biglang may humawak sa braso ko.

"Wait Alex!" sabi ni Primo habang hawak ang braso ko.
"I was texting you kaso you're not replying. Buti na lang nakita kita." Dagdag nya.

Tiningnan ko ang phone ko at nakitang may 3 unread messages nga roon.

"Uh...sorry. Ano bang kailangan mo?" I asked.

"Ikaw. " he smiled. I raised my eyebrows for confirmation.

"I mean may request sana ako sayo. Would you like to talk about it with coffee perhaps?" Paliwanag nya sabay tingin sa starbucks.

I immediately nod at naglakad na papasok. If that man is still there, it will be a right timing.

Pagkapasok pa lang nakita ko na sya. He's built was easy to find. Primo insisted na umorder and that's fine with me. Naghanap ako ng upuan malapit sa lalaking iyon.
Halos sa tapat ako nya umupo. Mag-isa lang sya sa pang dalawahan na table kagaya sa inuupuan ko. Since wala pa si Primo, kitang kita ko sya.

He was reading a newspaper and I'm pretending to text something. Sinusulyapan ko sya ng palihim to examine his face.

I think I stared at him more than 3 seconds kaya nahuli nya ako. I suddenly feel nervous. Kumunot ang kanyang noo at bumalik agad sa pagbabasa.

What? Ganun lang? Ni hindi nya man lang ako tiningnan ng mabuti?

Hindi na yata nya ako natatandaan. Dumating na si Primo at umupo. Hindi ko na masyadong kita yung lalakeng yon.

I saw his eyes pero hindi sobrang lapit kaya I'm sure that I'll be hunting him again.

Nagpaalam ako kay Primo na magbabanyo muna ako.

Tumingin ako sa salamin. Bakit ganun? Parang nainsulto ako sa tingin nya.

Nang palabas ako ay nakita ko ang inorder nyang frappe. I saw a letter written to it.

It was "M" and then "i"!

Hindi ko na makita ang iba pang letra dahil nakatapat na ito sa kanya. So his name starts with "Mi" huh? What is it? Miko? Michael?

Primo smiled at me again as I sat on the chair. Nasa table na rin namin ang inumin na may panglan ko "Alexandrete".

"Mali spelling." Puna ko. "Double "t" dapat." I added.

"Balik natin gusto mo? Reklamo natin!" Primo said in a jolly tone.

Napailing na lang ako. "So ano ba yung request mo? Ikaw ha feeling close kana" I joked.

"Ouch. Hindi pa pala tayo close? Grabe ka naman sakin" sabi nya at umarteng nasasaktan.

Tumawa lang ako at pinagpatuloy na nya ang sinasabi nya. Sumusulyap ako sa likod nya para makita kung nandin pa rin si Train boy.

"Alam ko kasi na magaling ka magdrawing. Papadrawing ko sana yung kapatid ko. Birthday na kasi nya next month. Alam mo na, favorite nya si elsa kaya gusto ko sanang maging elsa sya sa drawing mo. Babayaran ko naman kahit magkano." He said in a shy tone.

"Yun lang pala. Sure Primo. Since you helped me naman dati. I'll help you with that. Fair na tayo ha" I said.

"Yun! Thank you!" He replied. Uminom ako ng frappe at ganun rin ang ginawa nya.

Nagtawanan lang kami pero nabigla ako ng tumayo na yung lalaki sa likod ni Primo. He looked at me eye to eye seriously. I felt something instantly. Hindi ko maalis yung tingin ko sa kanya. He looked away at lumabas na.

Primo called my name once at bigla akong natauhan.

My full attention was with that guy earlier that I almost forgot na may kasama pala ako.

I smiled and decided na umuwi nalang. I told Primo that l'll be gone for the training. Umoo nalang sya at medyo nahiya kasi pakiramdam nya naging abala sya sa akin.

Tumayo na kami hindi ko alam kung bakit ako lumingon ulit sa upuan ng nasa likod ni Primo.

And there..

I saw his cup with his name written on it.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Nov 16, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Eyes on YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon