The Forgotten Wife Book 1, 2 and 3

*26

Author's Note:

Enjoy reading!
***
Nasa mall sila Excel kasama ang asawa para mamili nang mga gamit nang mga anak nila, this is really the first time na bibili sila nang nga gamit para sa bata "excel dok said di daw ako pupuwede mag breastfeed dahil pagka anak mag uunder medication na ako" iyun ang sabi ng doktor dahil may posibilidad na i-bypass na si Soraya matapos makapag pahinga dahil pihado mas hihina ang puso niya "gusto ko sana i-breastfeed ayoko din kasi option ipadede sa iba ang anak natin baka may sakit din makuha nating gatas"

"Formulated na lang" sabay himas sa tiyan nang asawa "di rin naman ako papayag mamaya may TB pa ang makuha natin, tara pili na tayo nang mga bote" sabay tulak sa wheelchair

Panaka naka may nakaka kilala sa asawa niya ang ina nagugulat dahil sa maganda na nang kaunti ang pangangatawan ng Asawa niya, may mga nag pa picture hinayaan na niya dahil natutuwa si Soraya sa mga ito, hindi niya na rin pipigilan na bumalik ito sa pagmomodelo, nakita niya kasi na mahal na talaga nang asawa ang propesyon na iyun, susuportahan niya kung ano man ang tatahakin ni Soraya. Indeed he does love her so much, kahit pa na nag-aalala siya kay Straus, ngunit alam niya sa sarili na hindi ito mangugulo dahil pamilya na sila.

Alam na alam nito na mali ang mang-agaw nang babaeng di na malaya gaya nang ama nito sa kanyang ina, isang masalimuot na buhay ang hinarap nang mga ito. "Papa!" Sabay taas ni Alexis sa laruang kotse at nakita naman niya ang security na kasama nito na may dala na basket na may iba't ibang laruan mapa pang lalaki o babae

"Anak madami ka nang kotse." Paalala ni Excel "saka bat mayroo pa doon?"

"Papa nalimutan ninyo po ba na sabi ninyo pag okay na si mommy bibili tayo nang mga laruan para sa mga bata sa ampunan, saka pupunta tayo doon" nalungkot ang itsura nang anak nila, hinimas naman ni Soraya ang ulo nang anak

"Alexis your papa did forget, pasensya kung mahina si mama, off course he keep his promises."

"Mama wag po ninyo kaming iwan ni papa" sabay akap dito nang bata

"Oo naman anak pagkatapos dito pupunta na tayo sa ampunan para dalhin ang mga iyan"

"Tama ang mama mo I did forget pero isisinggit natin yan"

"Talaga po!" Bumalik muli ang ngiti nang bata at sigla

"Yaya patulong si Alexis sa bibilhin"

"Opo" at sumunod na sa bata

"Excel ano may nakalimutan ba tayo?"

"Wala naman pero sa ospital muna tayo pagkatapos pumunta sa ampunan"

"Bakit is there?"

"No your perfectly fine, inaayos ang nursery para sa mga bata at mag-pipintura sila isang linggo muna tayo doon para di na maamoy ang pintura ganun din kasi ang odorless may amoy pa rin, kung kila mama naman mahihirapan ka mag akyat panaog sa hagdanan, di pa kasi nakakapaglagay nang elevator doon"

"Si Alexis? Kila mama muna siya?"

"No sa ospital din siya"

"Baka magkasakit siya doon" pagtutol ni Soraya

"Ayaw niya mawalay sa atin, sa isang suite tayo tutuloy pinaayos ko na lahat doon"

"Thank you"

"For what?" Taka ni Excel

"For taking care of me, you could just runaway from all of this."

"Hush don't cry"

"Sorry kung pinamukha ko sa iyo noon na di ka mabuting asawa at ama sa amin ni Jorhe, I am totally wrong *singhot* ang totoo pala "I never gave you a chance" dahil takot ako sobra"