The Forgotten Wife Book 1, 2 and 3

*final chapter

Author's Note:

Isanali ko po ang story na ito sa #wattys2017 sana po ay suportahan ninyo po ang story na ito. Thank you po at salamat

Salamat din po nang marami sa mga readers na nagbigay nang mga names sa mga babies nila Soraya at Excel:

@Sonibur :

Ezekiel
Brynner

@tagalinisbahay :

Lexus Devan

@marianguites :

Lexion Vien

@Hautea_26 :

Marion Faith

@Jielliane

Alexa

Sa inyo po dedicated ang chapter na ito.

Happy reading!

***

Naglalakad ang babaeng mag wawalong buwan na buntis kasama ang kanyang mister, may labit na fruit basket at tinatagak ang daan patungo sa suite sa ospital ni Soraya "Bea sabi ko sa iyo sa driver mo na padala" pero kinuha ito nito ang basket "look at your hands pulang pula na sa higpit nang kapit mo, pag paliban na muna natin to"

"Regal no" umiling "Regal dapat matagal ko nang ginawa to"

At kumatok si Regal sa suite at binuksan ang pinto nakita naman nila si Soraya na karga karga ang isa sa mga sanggol iba ang itsura nito halata mo na may sakit ang iba naman karga ng mga biyenan niya at asawa "is she going to make it?" Nanginginig ang labi na tanong.

"She will, stable na siya sabi nila dok, wag ka nang mag-aalala baka makasama saiyo"

"Kaka opera mo lang iha" napahawak naman si Soraya sa dibdib "mabuti na lang at di na kinailangan na baakin ang dibdib nito para maopera sila. Doktora Mercedes did her best para di masyadong mapagod ito

"Tama si tita, Soraya wag mo na ka isipin iyan" sambit ni Victor pinalalakas ang loob nito kasama ang asawa na si Sam

"Mam, Sir may bisita po kayo" sabay lapit nila Bea

"Anong ginagawa mo dito!" Asik ni Regata "kahit malayo ka na sa asawa nang anak ko nagagawa mo pa ring pagdusahin siya! May sa demonyo ka!" Inawat naman ni Enrique ito

"Tama na Regata" tumingin kay Bea at kay Regal "ano ba ang kailangan ninyo?"

Nakatungo si Bea at umagos ang luha "Soraya, dapat matagal ko nang hiningi ang kapatawaran mo, masyado akong sarado ang isip. Forgive me please sa lahat nang ginawa ko sa iyo at sa mga anak mo, na hindi ako nararapat nakakalaya ngayon." Humikbi at inalo ni Regal "pero ito ako ngayon sa harap mo malaya at magsisimula uli nang bagong buhay sa tamang paraan, ngunit...... Alam ko hindi ako nararapat sa buhay kong ito, patawarin mo ako sa nanyari di ko alam na mangyayari ito sa iyo huhuhu"

"tama na" alo ni Regal

"Tama ang aawa mo" sagot ni Soraya "Tama na Bea, alam mo at alam ko hanggan sa huli kong hininga hindi ko maiibigay ang kapatawaran sa iyo" napatingin si Excel sa asawa "hindi mawawala ang lahat nang sakit, buti kung sa akin mo lang ginawa lahat nang kahayupan mo, pero dinamay mo ang mga anak ko." Sabay alo sa umiyak na anak sa kanyang bisig "pinatay mo sila, at kahit hindi ikaw ang may gawa nagdudusa ang isa kong anak dahil pa rin sa "iyo" kaya umalis ka na Bea at dalhin mo hanggan sa huli ang poot ko bilang ina"