Wattys2017 ACILAR SON BULUR MU ?

3

"Erkoç Çeleni hatırlıyor musun ? hani holdingin iki patronu vardı. Erkoç Çelen'in kızıyım ben." ağzım açık dinliyordum. "senin baban holdingin tek sahibi olmak için benim babamı öldürdü. Acımasız bir şekilde altı yaşımda altı yaşımda babamı kaybettim saçlarımı okşayacak bir babam yoktu artık sen yıllarca mutlu huzurlu yaşarken ben babasız 10 sene geçirdim. ağladım , ağladım çok ağladım. Sen yıllarca anneli babalı huzurlu yaşadın ama be---" derken sözünü kestim. "Benim annem öldü Çisil. on dört yaşımda bende annemi kaybettim. Her gece ağladım. İnsanların duygularını hiçe sayma. Bende çok çektim." dedim ve oradan uzaklaştım. İçim acıyordu. Demiştim ama o gözleri tanıyordum. "Salih Arıcan bir katil " diye yankılanıyordu beynimde. Anneme de yalan söylemişti. Okuldan çıktım ve koşarak holdinge girdim "BABAAA" diye bağırdım. Babamın asistanı Ebru hanım beni durdurmaya çalıştı ama durmayacaktım. toplantı salonuna sert bir şekilde ilerliyordum. Ebru kolumu tuttu. "Bıraksana kadın" dedim ve toplantı salonuna girdim. Bana sert sert baktı "niye geldin" dedi tüm insanlar bize bakıyordu. "Ne zaman bir baba gibi şefkatle yaklaşacaksın bana .Ne zaman gerçekleri söyleyecektin bana baba. Utanıyorum babam olduğundan." Dedim ve gözlerimi imrenerek kıstım. "Gel dışarıda konuşalım" dedi ve güldü. " Niye utanıyor musun ? Bu adam katil Erkoç Çelen' i öldüren adam bu işte."

***

Yok artık ayıp gibi sesler yükselmeye başladı. "Evet masum bir kızın hayatını batırdın sen. 155 i arayın götürsünler bunu." Sesleri duyup gelen Yeşim yani üvey annem kapıda olanları izliyordu. Şok olmuştu "boşayacağım seni göreceksin" gibi şeyler söylüyordu. Babam bana döndü. "Neden Ebrar seni doğurdu ki ? bizim kızımız olacaktı kızımızın olmasına sen engel oldun." Dedi. Sözleri yüreğimi acıtmıştı toparlandım. "Sakın gül kokulu annemin adını ağzına alma" diye bağırdım ve polisi bekledim bana bakıyordu ve "seni öptüğüm günlere lanet olsun" diyordu. Tam ağzımı açacaktım ki kelepçeyi ellerine geçirdiler.