Bende "ama artık girmeyecek hapse değil mi ?" Dedim umutlu gözlerle komisere baktım. "Girmeyecek elbette ama babanda çıkacak" dedi. "Ne nasıl olur suçunu çekmeyecek mi ?" dedim. çok sinirliydim küçük odada bir o tarafa bir bu tarafa yürüdüm. "Sakin ol ve yerine otur !" Dedi. Kaşlarını çatmıştı. Oturdum ve komiser devam etti. "Babanın iş yerine yani Salih Arıcan'ın odasına cihazlar yerleştirdik. Bu cihazlarla onun söylediği her sözü, telefon konuşmalarını ha zaten telefonları dinlenecek ama insanlarla konuşmalarını duymamız gerekli." "Peki ama yaptığından emin değil miyiz ?" "Elimizde kanıt yok Sarp kanıtsız hapse asla giremez." Dedi moralim düşmüştü.. Ama zaten adamlarından yardım alacaktır. "Peki Çisil'e veya bana zarar vermeye çalışırsa ne olacak ?" "Sarp sizin evinize baban bir daha asla giremeyecek. Evin tapusu şuanda benim üzerime sen on sekiz yaşına girdiğinde senin üzerine yapacağız. O evde sen Çisil Çisil'in annesi o evde kalacaksınız ve o evden okula dahi çıkmayacaksınız. biz sizin okulunuzu dondurduk. Salih hapse girdikten sonra okulunuza devam edeceksiniz." Çisil'le aynı evde kalacaktık inanamıyorum çok mutluyum. "Tamam" dedim mutluluğumu belli etmeden. Çisil de "tamam" dedi. "Şimdi gidin Çisil'in annesini alın bir saat içinde işinizi bitirin. Kapının kilidini değiştirin." Dedi bende gülümseyerek "iyi günler" dedim. Çisil'e kapıyı açtım. Gülümsedi ve çıktı bende çıktım. Kapıyı kapatırken "hürmetler" dedim ve kapıyı kapattım. Emniyetten çıktık. "sen banka otur ben geliyorum." Dedim ve şoförümüzü aradım. Artık evin benim olduğunu babamla kesinlikle iletişime geçmemesini ve bizi gelip almasını söyledim. Çisil bana bakıyordu. "Şoför birazdan gelecek istersen bir saat içinde ne yapacağımızı konuşalım." "Olur" dedi. yüzü asıktı. "Çisil bize zarar veremez. Korkma ben yanındayım. Bak annende bizimle olacak gerçekten bir şey olmayacak." Gözlerime baktı gülümsedi. Bende ona gülümsedim ve kafamı eğdim. ayağa kalktı. "Beyefendiye bak bana üzülme diyor. Çoktan yelkenleri yere indirdi bile." Güldüm " Yok be kızım annemin yanına uzun süre gidemeyeceğim ondan böyleyim. Dedim ve başımı eğdim." "Şimdi gidelim daha bir saatimiz var bizim ev okula yakın hemen gider geliriz." Dedi. Çok düşünceli bir kız yaa "olur gidelim." Dedim ve yüzümde kocaman bir tebessüm oluştu. Seyhan abi geldi. Ben öne Çisil arkaya oturduk.
BİRAZ KISA OLDU CANLAR 8. BÖLÜM DAHA UZUN OLACAK OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜRLER :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Wattys2017 ACILAR SON BULUR MU ?
Teen FictionSarp 16 yaşında ve hayatın zorluklarına katlanmaya çalışıyor