5.Bölüm

33 11 1
                                    

Artık eve gitmeliydim tekrar eve gitmek üzere yola koyuldum yolda sürekli ağlıyordum ve ezgi hiç aklımdan çıkmıyordu. O kadar dalmıştım ki bana çalinan kornayı farkında değildim ve birden neye uğradığımı şaşırıp yere düştüm doğrusu arkamı dönmekle yere düşmem bir olmuştu. Araba bana çarpmıştı ama benim canım  yanmıyordu arabadan bi kişi indi ve arabasına bişey olmuşmu diye bakıyordu istemsiz bir şekilde bağırdım
"Hey ne yapıyorsun sen bana çarptın farkındamısıın!  Arabana bakmadan önce bana bakman gerekmiyormuydu"
Çok sinir olmuştum her şey üst üste geliyordu bende bi hasar olmamasına rağmen ağlamaya başladım çocuk yanıma gelip
"Sana bişey oldu mu? Hastaneye gidelim mi ?
"Gerek yok!" Dedim tersleyerek tam giderken Ağladığımı görünce dayananamadı geri dönüp
"Tamam özür dilerim haklısın şimdi kalk bi hastaneye gidelim başıma bela olma " dedi Salak şey ya Havalı züppe ışte ne olcak kötü bi bakış atarak arkama dödüm ve ordan uzaklaştım ne yapıcağmı bilmeden eve doğru ilerlemeye başladım İşte eve gelmiştim kapıyı çaldım annem açtı ve açar almaz
"Minaa ne oldu sana ne bu halin "
Dedi gözlerim şişmiş olmalıydi ki böyle bi tepki verdi. Yanaklarım dan aşşağıya istemsizce akan göz yaşını elimin tersiyle silip anneme dönerek "anlatıcam anne" dedim annem de kafasını salladı içeriye geçip koltuğun üstüne kendimi bıraktım annem yanıma oturdu başımı göğüsüne yaslayıp "Ne oldu bitanem anlat" dedi annemin yanında kendimi çok güvende hissediyordum onu çok seviyordum daha fazla içimde tutamayıp her şeyi bir nefeste anlattım annem bana korkmamamı ve hemen polisi arayacağını söyledi kalktı ve masanın üzerinde duran telefonu aldı ve polisi aradı anneme hoparlörle vermesini istedim oda yaptı telefon açıldı bi ses ki polis olmalı
P-Buyrun 155 polis nasıl yardım edebiliriz
A-Komiserim bir kayıp ihbarinda bulunucaktım Kızımın bir arkadaşı 17 yaşında parkta kayıp oldu kızım çok üzgün olayın şokunu henüz atlatamdı bize yardımcı olursanız sevinirz
P- Tamam hanım efendi olay yerini bize bildirirmisiniz siz hiç endişelenmeyin
Annem polise parkı ve okulu tarif ederek telefonu kapattı yüzüme bakıp
"Bak mina polise de haber verdik arkadaşın buluncak artık üzülmene gerek yok tamam mi? "
Dedi içim bir nebze olsun rahatlamıştı inşallah bulınur ezgi onun bulunması için her şeyi yaparım yeterki iyi olduğunu biliyim o

ARAFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin