11.BÖLÜM

44 10 11
                                    

Yemek yeme işlemi bitince ayzayla okula gitmek için hazırlandık. Kapıda birbirimizle vedalaştık çünkü okullarımız farklıydı. Aslında beraber aynı okula gitmek çok istemiştik ama onun puanı sınırlankaçtı durum böyle olunca bizde farklı okullara düştük. Her neyse ayzayla vedalaştıktan sonra bende okula gittim. Sınıfa girip oturdum. Sınıfta kimse yoktu sanırım her kez kantindeydi. Kapıdan çıkıp aşşaya inicektimki kapıda kamerle karşılaştık "Nereye gidiyordun" dedi "Kantine" dedim gülümsyerek "Hadi o zaman beraber gidelim dedi " Olur " dedim aşşağıya inerken kemeri düşünmüştüm bu kadar tatlı olmak ona fazla geliyordu sanki istemsizce ona baktım bakışlarımın ona yöneldiğini fark edince gülümsedi utanmıştım. Kantine girdiğimizde masaya beni otutturup "1 dakika " Dedi geri dödüğünde elinde  2 tane gazoz vardı sırıtarak masaya oturdu allahım ya inanmıyorum kamer fazla iyiydi ama bu sevimli hareketleri sanki bana kendini affettirmek için yapıyormuş gibi geliyordu. Tamam yaptıkları hiç hoş şeyler değildi ama kamer ne kadar değişirse değişsin bunları takıcak insan değildi. Gazozları gördüğümde bi an eski günler geldi aklıma.
Bir gün kantinde sıra beklerken arkamdaydı ve bana "Çekil önümden" dedi öküz diye buna denir heralde "Sıradayım körsün galiba!" Dedim sinirlendirmiştim onu baktığımda göz devirdi ve bi anda bağırarak "Bak kızım! Burası benim mekanım sen gelip burda bana ahkem kesemezsin. Ama ben senin ne istediğini biliyorum" dedi ve etrafa bakmaya başladı bi çocuğun elindeki gazozu alıp başımdan aşşağıya döktü "Ne yapıyorsun sen!" Sinirden ağlamaya başlamıştım gözlerimden akan yaşları elimin tersiyle silip ona baktım ve sonrada etrafıma herkez bana daha doğrusu bize bakıyordu rezil etmişti beni "Sen ne sanıyorsun kendini ya" sesim kısılmış gibiydi bi yandan elimi yumruk yapmıştım onu sıkıyordum "Ayy kıyamam ıslakkende ayrı bi tatlı oluyosun ya " Dedi alay edici bir ses tonuyla orayı terkedip bi köşede dakikalarca ağlamıştım.
"Mina ne oldu daldın gittin o günmü geldi aklına yoksa?"
Kamrin bana seslenmesiyle düşüncelrimden sıyrıldım "Evet " dedim kafasını eğdi üzülmüştü tekrat kafasını kaldırıp yüzüme bakti "Özür dilerim Mina beni affet " Oha ya 40 yıldüşünsem kamerin benden özür dileyeceği aklıma gelmezdi daha fazla kendimi tutamadım ve sözünü böldüm"Nasıl ya Sen Benden özür mü diliyorsun yani Kamer aslan"derin bi of çekti ve konuşmaya başladı "Mina anla artık ne olur ya ben o kamer değilim bak çok değiştim ben artık eski huylarım karakterim yok benimle ilk defa tanışıyormuş gibi düşün" "Ya tamam kamer anlıyorum ama sende beni anla ne oldu yani sendeki bu değişimin sebebi NE bunu söylermisin bana güvem ve anlat ne olduysa " üzgün bir şekilde yüzüme baktı"Zamanı geldiğinde söz herşeyi anlatıcam senden tek istediğim bu konu hakkında bişey sorma ve bana güven olurmu? " Neyin zamanı bu anlamıyorumki ya ama neyse kamer gerçektende çok masum görünüyordu ve ügün tamam desem havalara uçacakmış gibi umutluyduda bende umudunu kırmak istemedim "Peki kamer " dedim gülerek "İyiki varsın mina teşekkür ederim" dedi gerçektende mutlu olmuştu ama benim içimdeki  meraka ne demeli biraz sabretmem gerektiğini düşündüm gazozlara bitince kamerle kalktık sınıfa doğru ilerlemeye başladık kamerle köşede ayrılcağımızı düşündüm çünkü sınıfı karşı koridordaydı ama tam tersi kamer benimle gelmeye devam ediyordu merak edip sordum "Neden dönmedin sınıfına ?" "Aaa doğru ben sana onu söylemeyi unuttum" neyidermişcesine yüzüne bakıyordum konuşmaya devam etti"Ben artık sizin sınıftayım geçen gün müdürle konuştum ve değiştirdim" şakın bi ifadeyle yüzüne bakarken "Nasıl ya neden değiştirdin ki? "Senin yanında olmak için " Dedi mutlu mutlu "Neden?" "Senin yanında olmak içime huzur veriyo" oha ya ne alaka benimle huzur neyse daha fazla şaşırmam onu sinir ediceğini düşündüğüm için susmakla yetindim sınıfa geçtik sırama oturdum bi baktım kamerde arkama oturmuş "yuh yani" dedim ama içimden tabi ona söylenemezdim içimden bunları söylerken ona karşı sadece gülüyordum. Dersler bittikten sonra çıkışta eve gittim ve biraz dinlenmek için yatağıma yattım elime telefonu aldım bir mesaj gelmişti açtığımda mesaj bi numaradandı "Slm" allah allah kimdi acaba merak edip numarayı aradım bu ses kiz sesiydi "Alo" "Alo bana mesaj atmışsınız da kimsiniz diye aramıştım " "Ben ezgi mina tanımadınmı" "Ay kusura bakma numaram ekli olmayınca anlayamadım şimdi kaydederim" "Tamam mina önemli değil müsait olduğum bi gün konuşalımmı sana ihtiyacım var" "Tabi ne zaman istersen" "Cumartesi günü 2 de kentte buluşalım o zaman" "Olur ezgi benim için sıkıntı yok canım" "Teşekkür ederim mina seni seviyorum " "Önemli değil tabiki hadi görüşürüz" "Görüşürüz" telefonu kapattıktan sonra biraz düşündüm ezgi en son o halini hatırlıyordum yani kurtardıktan sonraki halini peki şimdi iyimiydi ona orda ne olmuştu bunları konuşcağımızdan emindim. Akşam olduğunu fark edince annemin yanına indim yemek hazırladık ve yedika cıkmıştım güzel yedim sofra ve yemek işibitince biraz televizyon seyrettim ve yattım.

ARAFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin