Ayağa kalktım balkona doğru yürümeye başladım balkona geldiğim de dirseklerimi balkon betonuna yaslayıp yüzümü ellerimin arasına aldin. Öylece şehiri izlemeye başladım derin düşüncelerimle baş başa kalmıştım Böyle durumlarda yanlız kalmak beni tesselli ettiğini düşünüyordum. Güneş her gün doğduğu gibi şimdide batmaya başlamıştı karanlık yavaş yavaş geliyor ve cadde ışıkları kendini göstermeye başlıyordu. Artık akşam olmuştu saat daha 7:45 ti ve yaz olduğundan hava geç kararıyordu. Yeni akşam olmasına rağmen günün yorgunluğundan dolayı gözlerim akmaya bbaşladı. Odama gisip yattım ve uyudum. Deliksiz uyduğunu söyleyebilirim. Sabah olduğunda annemin yanına gittim ve ona bir gelişme olup olmadığını sordum annem de bana polisin aradığını ve bugün sorgu için merkeze gideceğimizi söyledi. Birden heycan bastı ben nasıl konuşucamki orda? Neyse ezgi için herşeyi yapardım hemen kafamı salladım ve ne zaman gideceğimizi sordum annemde 1 saat içinde hemen hazırlanıp çıkmamız gerektiğini söyledi. Odama doğru hemen gittim ve üstümü giydim. Akşamdan karışan saçlarımada bi tarak attım ve doğruca annemin yanına indim beni gördüğünde "ooo erkencisin sen bu kadar hızlı hazırlanabiliyo muydun? "
Dedi doğrusu hiç te çabuk hazırlanmazdım annem haklıydı ama kaybetçek zamanımız yoktu hemen anneme dönüp
"Hadi anne vaktimiz yok hemen çıkmamız gerek. Hem kim bilir ezgi şu an ne yapıyordur.." dedim ve susutum annem zaten hazırdı hemen evden çıktık arabaya bindik ve karakola girdik
