İlerde duran polise komiserle konşmamız gereltiğini söyledik oda bizi komserin odasına gönderdi. Odaya girdik bize koltuğa oturmamız için eliyle yönlendirdi, oturduk komser konuşmaya başladı
"Hanımefendi dün akşam sizin verdığniz olay yerine bir ekip gönderdim.....
Komserin anlattıklarını nefesalmadan dinliyordum
"Ekibimiz olayı araştırdı ve görgü tanıkları aradılar.Yanlız olaydan kimsenin haberi yokmuş ve kimse görmemiş. Bu durum bizi çok şaşırttı sadece olayı sizin kızınızın bilmesi tuhaf doğrusu "
Komser bana dönerek biraz da düşünceli bakışlarla
"Olayı anlatırmısın kızım" dedi
Anlatmaya başladım
"Komserim bakın ezgi okuşdayken lavobada bir şey gördüğünü söyledi ve koridorda ağlıyordu onun bu haline kimse inanmadi ama ben inandım ezgiyi alarak parka indim biraz hava alsın diye. Sonra ona su almak için markete girdim dödüğümde ezgi yoktu çok korktum her yerde onu aradım ama yoktu"
"Hmm kızım sonra bişey oldu mu bizim onu bulabileceğimiz
Biraz düşündüm aaa evet ya ezgi yi ararken beni aramıştı doğru birden sesim yükseldi ve
"Eveeet" diye bağrdım sonra sesimiz fazla çıktığını anlayıp sesimi kurarak konuşmaya devam ettim
"Ezgii beni aradı ama nerde olduğunu öğrenemeden imdat diye telefon kapandı ama tam kapanmadan taş
k-ö-ö-öp demişti durun size numarayı veriyim"
Dedim komser evet ver dercesine kafasını salladı ve bişgisayarını kullanmaya başladı numarayı yazdı ve benden telefonumu istedi sinyallerden blucaklardı yaşasın çok mutluydum. Konser odadan dışarı çıktı 10 15 dakika sonra geri geldi ve yüzü gülüyordu
"Yerlerini tespit eddik şimdi gıdıcez" dedi anneme bizde gidelim dercesine bi bakış attim oda komsere dönüp
"Eğer zararı yoksa bizde gelebilirmiyiz" dedi komser "Buyrun" dedi. İşte gidiyorduk sonunda ezgiyi bulucaktım polis arabasına binip ilerlemeye başladık çok geçmeden araba ıssız bir yerde durdu küçük bir kulübe vardı olamaz ezgi burdamıydo yani canım arkadaşım kim bilir ne durumdaydı dayanamadım tam ezgii diye bağırıcaktımki komser anlamış olmalı ağzımı kapatıp "şşşşş"yaptı az kalsın her şeyi mahvedicektim çok utandım ve susrum. Polisler bizde arabada kalmamızı söylediler bizde annemle arabaya geçtik ve gerisini polislere bıraktık 10 15 dakika sonra komser ve polisler elleri arkadan kelepçeşenmiş adamlarla geri döndüler çok mutluydum arbadan fırlayıp doğruca ezgiye doğru koşmaya başladım onu gördüğümde pantolanı yırtık yüzü kirli ve bitkin bir hali vardı bir tane poliste ona su içiriyordu onun yanına gelip kucakladım o kadar sıktımki onun kendini güvende hissetmesini sağladım bana bakarak
"Mina iyiki yanımdasın seni çok seviyorum" dedi ona tebessüm ederek iyi olup olmadığını sordum oda "iyiyim" dedi beraberce ordan kalkalarak arabaya bindik ezgi çok yorgun olduğundan ona neler olup bittiği konusunda soru sorarak daha çok yormak istemedim yol boyunca bişey sormadım onu da zaten yüz ifadesi ne sen sor ne ben söyliyim diyordu sanki bişey sormamı istemiyormuş gibi bakışlarıyla yalvarıyordu. Neyseki ezgilerin evi göründü onu eve bırakıp okulda görüşmek üzere vedalaştık. Polis arabası servis gibi önce onları sonra da bizi eve brakmıştı.
