8.BÖLÜM

34 11 0
                                    

Eve geldiğimde üstümdem büyük bir yük kalktığını hissettim. Ezginin bulunmuş olması içimi rahatlatmıştı
Odama çıkıp üstümü değiştirdim yatağıma yönelip günün yorgunluğunu atmak istedim yattım ve o kadar yorulmuşumki nasıl uyuduğumu hatırlamıyorum. Uyandığımda akşam olmuştu beynim dönüyodu ve karnım açılmıştı e normal olarak akşam yemeğini yememiştik. Kapıyı açıp aşşağıya doğru ilerlerken burnuma çok güzel kokular geliyorudu yaşasın annem mutfakta bişeyşler karıştırıyordu hemen yanına inip yanağına kocaman bir öpücük kondurdum. Sonrada anneme sırıtrak
"Ne yapıyosun annecim" dedim o da
"Patates kızartıyorum kahvaltılık bişeyler yapıcam istersen sende dışardaki masayı kurmaya başlayabilirsin" dedi
Doğruca dışarı çıktım ve örtüyü masanın üstüne yerleştirdim ve annemin hazırladıklarını masaya yerleştiridim masa çok güzel görünüyordu bu yüzden fotoğrafınıda çekmeyi unutmamıştım. Akşam dı ama biz kahvaltı türü şeyleri tercih etmiştik. Annemle kahvaltımızı yaptıktan sonra beni ayza aradı yani en yakın arkadaşım bana "bana ayırcak bi günün varmı" dedi onun sesini duymak içimi rahatlatıyodu
bende bugün buluşalım dedim ve doğruca odama çıkıp üstümü değiştirdim ve anneme de haber verip dışarı çıktım hava çok güzeldi gerçekten buluşmak için doğru bi gündü ve üstelik bugün cumartesitdi yani hafta sonuydu. Biraz ilerledikten sonra taksiye bindim ve buluşucağımız kafeye girdim nerdeyse her yer doluydu tam umudumu kaybetmiştimki ordan bi masa boş olmasıyla beni sevindirdi doğruca gidip oraya oturdum. Ayzayı aramak için telefonumu çıkarttım telefon açıldı alo deyip kulağıma koyduğum sırada bi sandalyenin sesini duydum o ses bana fazlasıyla yakındı çünkü kafamı kaldırdığımda karşımda gördüğüm kişi beni şok etti
Bizim okulun en piskıpatı olan kamer bana bakıyordu kısa bi süre bakıştıktam sonra daha doğrusu şaşırma kısmından sonra konuşmaya başladı ;
K: Selam
B: Hayırdır kamer başına güneş mi geçti karıştırdın heralde ben Mina
K: Hayır mina biliyorum karıştırmadım
B: Eee o zaman
K: Nasıl anlatsam eeee...
Derken birden ayza geldi ve giren
A: Kamer yanlış anlamada senin burda ne işin var ?
Kamer birden ayağa kalktı kolundan tutup peşinden sürüklemeye başladı ne olduğunu anlayamadım "bıraaaak ya bıraksana kolum acıyo hem nereye götürüyosun beni!" Diye bağırmaya başladım ayzada hem peşimizden koşup hem bağırıyordu durup sakinleşti kolumu hala tutarken arkasına dönüp "Ayza gelme minayla sadece bişey konuşcam " Dedi tabi ayza onu takarmı yanımıza kadar gelip bana sordu ne yapıyım diye bende gita ayza dedim o da peki dedi bende o sırada kemerin elinden kolumu çektim ve " Kamer sen ne yapmaya çalışıyosun ya cidden çok merak ettim ne konuşcaksın benimle ?" Çok tedirgindi ve çaresizmiş gibi görünüyordu sürekli sağa sola bakıyordu meraktan çatlamak üzereydim ve sonunda konuşmaya başlamıştı;
Bak mina ben artık senin sandığın gibi biri değilim artık takıldığım kişileri bile bıraktım artık senin gibi dürüst olan insanların yanında olmak istiyorum" Kamer gerçekten çok çağresiz görünüyordu bu cümleleri bile kurarken gözleri dolmuştu kemeri bu halde görüceğimi hiç aklıma gelmezdi ona gerçekten acımıştım lanet olsun içimdeki hayvan sevgisine :D bana o kadar yaptıkları saçma şakalarındam rağmen ona acıyıp" Tamam kamer üzülme " diyip güdüm benim onu affedip terslememme çok hoşuna gitmişti bi anda yüzünde bir tebessüm hissettim bende onun bu söylediklerine karşı şaşkınlığımı koruyordum. Daha fazla içimde tutamayıp;
"Kamer özel değilse anlatırmısın bana ne olduğunu yani neden bıraktın mesela arkadaşlarını o kadar iyiyken şimdi ne oldu?"
"Şimdi değil mina zamanı gelince herşeyi öğteniceksin hatta daha fazlasını bile ama şu an bişey sorma tamam mı "
Allahım ya inanamıyordum kamerdeki bu değişimin sebebi neydi o kadar şımarık insana bu masumluk çoktu. Gözlerimin içine bakıyordu
"Tamam"
Diyebildim
"Artık gidebiliriz " peki dedim ve az önce oturduğum masaya doğru ilerledik ayza orda oturmuş bizi bekliyordu masaya yaklaştığımızda kamer bana dönerek "her şey için teşekkürler mina ben gidiyorum yarın okulda görüşmek üzere bb" tamam dermişcesine kafamı salladım o da gitti arkasından dalık bakışlarla bakarken birden ayzanın sesiyle irkildim "Noldu mina ne konuştunuz kamerle ne istiyormuş senden yine gerizekali "
"Ayza sakin ol bişey istemiyormuş çok acayip şeyler oldu kamer.........." olan biten her şeyi anlattım ayza şaşkın bir ifadeyle " bak mina bunun çıkarı olmasa böyle bişey yapmaz sen yinede çok güvenme derim yarın bi gün ne yapıcağı belli olmaz" dedi ayza belki haklı olabilirdi yani bilemiyorum ama inşallah kötü bi amacı yoktur

ARAFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin