Kapağı yaptığı için ve bu kitabı yazmamda bana destek olduğu için Zakowske ye çok teşekkür ediyor ve bölümü ona ithaf ediyorum.
Bölüm 1: Akademi Sınavı 1
Küçük çocuk soğuk kış günü dar sokaklarda hızlıca koşmaktaydı.Kışın evsiz olanlar için hayat çok ama çok daha zorluydu.Çocuk çaldığı ekmeği küçük ellerinde hissettikçe gülümsemeden duramıyordu.Arkasından gelen yüksek sesle irkildi. Korkuyla arkasına baktığında dahada hızlandı. Gelen Şehrin zengin kesiminin güvenliğini sağlamakta görevli olan adamlardan biriydi. Elinde tuttuğu sopayla küçük çocuğa doğru hızla koşuyordu. Küçük çocuk elindeki ekmeği daha sıkı tutmaya başladı ve koşmaya devam etti. Yinede şehrin zengin tarafından ekmek çaldığı için pişman değildi sonuçta fakir kesimde bir ekmek bulmak bile neredeyse imkansızdı. Küçük çocuk sokağın köşesinden döndükten sonra planladığı gibi hızlıca bir çatıya çıktı ve koşmaya devam etti. Biraz sonra arkasına bakıp adamı atlattığını anlayınca yavaşladı ve gizli yerine doğru ilerledi. Gizli yeri bir çatıdaki soba borusunun yanıydı. Bulduğu sıcak bir battaniye ile soğuk kış gününü geçirmeye çalışıyordu. Çaldığı ekmeğe bakınca gözlerinden yaş gelmeye başladı. Sonuçta onca geçen günlerden sonra ağzına atıcağı bir ekmeği vardı. Ekmeğin yarısını yesede yarısını daha sonra yemek için sakladı. Bir daha ne zaman yemek bulur bilmiyordu. Sıcak soba borusunun yanına sakince kıvrıldı ve battaniyesini çekerek yavaşça uykuya daldı.
Küçük çocuk uyurken çok masum görünüyordu. O sadece 7 yaşında olmasına rağmen yara bere içindeydi. Üstündeki yırtık elbiseler ile hayatta kalmaya çalışıyordu. Üstelik bu kışta ayakkabısı bile yoktu. Kendisinin yaptığı ayak tabanlarını kapatan ince bir bez parçasından başka bir şeye sahip değildi. Küçük çocuk mavi gözlere hafif kumral rengi uzun saçlara sahipti. Uzun süredir yıkanmadığı için saçları simsiyah ve pek hoş gözükmüyordu. Yüzüne tam oturan küçük bir burnu vardı.
Yavaşça uyanan küçük çocuk biraz gerindikten sonra dilenmek için çatılardan sokağa indi. Küçük çocuk yasak olduğunu bile bile dilenmek için zenginlerin olduğu bölüme gidiyordu. Burada dilenmenin yasak olduğunu bölgenin koruyucuları ona güzel yoldan öğretmişlerdi.
Şehrin koruyucuları 5.Seviye Başlangıç Alemindeki bir çöp olsalarda normal insanları bastırmak için oldukça yeterliydi. Üstelik onlar için küçük bir çocuğu öldüresiye dövmek çok daha kolaydı.
Küçük çocuğun başka bir çaresi yoktu. Dilenip üç beş bakır kazanamassa zaten açlıktan ölecekti. Kestirdiği yere yavaşça çökerek birilerinin ona birşeyler vermesini bekliyordu. Birden bir el küçük çocuğun boğazına yapıştı. Ayakları yerden kesilen çocuk nefes almaya, olayı idrak etmeye çalışıyordu.
"Lanet velet... Seni tanımayacağımı mısandın ?"
Onun boğazını sıkan kişi dün peşinden koşan adamdı. Küçük çocuğun karnına bir tekme atarak onu yere serdi. Belinden sopasını çıkardı ve oracıkta çocuğa vurmaya başladı.
Çoçuktan çıkan yakarışlar karşısında zenginler eylence varmış gibi izliyorlardı. Karışmak istiyenler ise Kralın görevlendirdiği güvenliklere bir şey yapamıyorlardı.
Çocuğun kaşı patlamış gözü şişmişti ve ağzından kan geliyordu buna rağmen adam kahkaha atarak çocuğa acımasızca vurmaya devam ediyordu.
Küçük çocuğun tek gözü tamamen kapanmasına rağmen zorla adamın yüzüne bakmak için kendini zorladı. Kendine bir söz verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFSANEVİ Mızrak Ustası
Fantasía*** Hoş geldiniz baylar, bayanlar. Bugün, Efsanevi Savaşçı Martin Long'un hikâyesini anlatmaya geldim, ama öncelikle bu yaşlı bunağa birazcık yardım edeceğinizi umuyorum.'' Diyerek yavaşça sırıttı ve cebinden boş bir kese çıkararak insanlara uzattı...
