KÜÇÜK ŞAPŞAL AŞIK

Bölüm 3

   Okuldan çıkan Tuana , servise bindi.
Serviste oldukça sakin olan Tuana , eve varana kadar kulaklık ile müzik dinleyip Oktay'ı hayal ediyordu.Onu gerçekten çok seviyordu.

***

   Eve gelen Tuana anahtarı çantasından çıkarmak için yöneldi. Çantasını karıştırmak için yöneldiğin de Barış :

-Ne arıyorsun Tuana ?

-Anahtar.

-Imm bir dakika bakalım..
Heh bu mu ?

-Evet.

Hızlıca Barış'ın iki eliyle havaya kaldırdığı anahtarı kaptı  ve kapıyı açtı.Hızla odasına yöneldi ve hışımla girdi.Çantasının fermuarını açıp yatağa döktü.

-Ah!Ben seninle ne yapacağım?

diye söylendi Tuana, feryat edercesine...

-Neden ?
Küçükken hep canlı olmadığım halde benle konuşmuyor muydun ?
Hep canlı olmamı istemiyor muydun? Ve ve ..

-Ve ?
Ve ne ?

-Bana aşıktın Tuana ne çabuk unuttun ?

-Aşık değildim !

-Aşıktın !

-Değildim !

-Aşıktın dedim !

-Değildim dedim !

-Aşıktın işte, kabul et Tuana.

-O küçükkendi.Küçüklük aklı.

-Haha kabul ettin !
Peki ya , neden şimdi aşık degilsin?

-Bak Barış , ben artık büyüdüm. Biz çocuklar , küçükken oyuncaklara aşık olabiliriz ve bu büyüyünce bize mantıksız gelir.

-Ne yani ? Şimdi aşık değil misin?

-Ah !Saçmalama tabii ki de hayır şapşal.

-Ben de sandım ki...

-Sende sandın ki?

-Aa şey neyse unut gitsin .

-Neyse  ,ben kıyafetlerimi hazırlayacagım.

-Neden ?

Tuana , heyecanlı ses tonuyla yanıtladı :

-Partiii !

Barış hemen çıkıştı :

-Hey !
Ne partisi ?
Bir dakika, bir dakika!
O Oktay denen tıfılın doğum gününe mi gidiyorsun?

Tuana kahkaha atarak :
-Hahaha tıfıl mı ? hahaha

-Hey hey !
Alaycı bakışlarını kes artık ! Tamam kabul ,bu halde ben de tıfıl gibi görünüyorum .
Kes artık gülmeyi dalga geçme Tuana yaa !

-Neden gitmemi  istemiyorsun ?

-Sadece o çocuk hoşuma gitmiyor.Gitme yaa.

-Gidicem !
-Gitmiceksin!
-Gidicem!
-Gidemezsin !
-Nedenmiş o ?
-Eğer gidersen.Eger gidersen?
-Eğer gidersem?
-Aaa şey  ...
-Evet,eğer gidersem ?
-Eşyalarını dağıtırım.
-Yaa öyle mi?
O zaman ben de seni bağlarım. Ya da kuş kafesine koyarım.Tercih sizin Barış Bey!

-Aa pekâlâ pekâlâ dur dur ! Kabul, git!

Gardroptan kıyafetlerini çıkarıp giyen Tuana, bir türlü karar veremiyordu.Uzunca bir sessizliğin ardından sessizliği bozan Barış oldu:

-Bence beyaz olan daha çok yakıştı!

-Gerçekten mi ?

-Harika görünüyorsun.Bir kez daha aşık oldum!

-Hey !Kes şunu.!

-Tamam tamam bişey demedim.

   Tuana elbisesini seçtikten sonra gardroba tekrar koydu.Çantasını da toparlayıp yerine koydu.Barış'ı ve  telefonunu da komodinin üzerine bıraktıktan sonra komodini açtı ,uyku bandını çıkartıp taktı.Yavaşça yatağa sırt üstü uzandı.Barış, onu istifini bozmadan izledikten sonra söze atladı :

-Hey! Tavuklara mı özeniyorsun?

-Hayır.Ne alaka?

-O zaman neden erken uyuyorsun?

-Uyumayacağım.Sadece gözlerimi dinlendiriyorum.Yorgunum.

Telefonun titremesiyle irkilen Barış :
-Hey !Telefonun çalıyor.

-Uff bakamam şimdi.Yorgunum.

-Ben bakarım o zaman!

-....

Barış ışığı yanan telefonun üstüne çıktı. O kadar hafifti ki telefonun üzerinde zıplayarak anca algılanabiliyordu.Telefonda şifre girin yazısın görünce:
-Hey !Tuana şifren ne ?
-...
-Hani uyumayacaktın.? Hey sana diyorum. Hey!
-...

-