İçimdeki sen

Hastane

Yağız'ın ağzından

Sıramda otıruyodum ve aynı zamanda şu değişik kızı izliyodum. Sonra birden ayağı kalktı ve yanıma hızlı adımlarla yaklaşmaya başladı . Elinde bir not kağıdı vardı . Sanırım birine verecekti. Bana doğru yaklaştığında bu kişinin ben olduğundan korktum açıkçası. Benim yanıma yaklaşıp önüme not kağıdını atınca irkildim. Koşarak sınıftan dışarı çıktı. Not kağıdını elime alıp açmaya başladım.  "2 dakika dışarı gelir misin seni arka bahçede bekliyorum. " yazıyordu. Hemen ayağı kalkıp kapıya yöneldim giderkende kapının yanında olan çöp kovasına kağıdı attım. Koridorlar geniş ve uzundu. Merdivenlerden inip arka bahçeye gidiyordum ki yerlerde yatan o minik bedeni gördüm. Koşarak yanına gittim . Yüzünü görmek için saçlarını yüzünden çekince bunun o kız olduğunu anladım. Bayılmıştı. "Hey ! Kalk nolur !! Noldu ya ?!? Kahretsin !" Hemen kucaklayıp revire götürdüm. Neden bayıldığını merak ediyodum. 2 dakika önce hiç bir şeyi yokken neden şimdi kollarımda baygın yatıyordu. Revire gittiğimde kapının kilitli olduğunu gördüm. Daha fazla vakit kaybedemezdim. Hastane buraya uzaktı ve arabam okulun yakınlarında olmadığı için ambulansı aramak için kucaklarımda yatan kızı hafifçe yere oturttum. Hemen ambulansı aradım. Okulun adresini verdim ve tekrardan kucağıma alıp bahçeye çıktığımda ambulans içeri girdi ve hastaneye gitmeye başladık.

Melis'in ağzından

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim sanırım. Bir sağa bir sola baktığımda tekrar sağa baktım. Biri elimi tutuyordu. Kim olduğunu bilmiyordum. Çünkü kafasını karnıma koymuştu. Sandalyelerden birini yatağın dibine kadar çekip elini elime kafasını da karnıma koymuştu. Yavaşça kafasını kaldırmaya başladım. Mübarek ne ağır kafası var bunun ya . Bir şeyler mırıldandı "ya biraz daha lütfen " çocuk gibiydi Yağızdı bu. Sonra birden hızlıca kafasını kaldırdı gözleri büyüttü "Nasılsın ?!? " korkmuş görünüyordu.  "İyiyim " dedim yattığım yerden doğrularak. " Napıyoesun ? Kalkamassın ! " hemen yatağın diğer taradından dolanmak için yürümeye başlayıp yanıma geldi. Ben aniden kalkınca başım döndü ve ona tutundum. Beni ani bir hareket ile belimden tutmuş ve kucağına alıp yatağa yatırdı . "Neden beni dinlemiyorsun ki sana kalkma dedim ben dikkat etmen gerekiyor kendine " neden benim için bu kadar endişeliydi ki saçmaydı bu kadar endişelenmesi. "Daha ismimi bile bilmiyorsun neden bu kadar endişeleniyorsun ki benim için ?!" Bu cümlem bittikten sonra bana garip bir şekilde baktı . Bende ona . Sonra söze başladı. ' her insan gibi bende seni merak edebilirim ve ayrıca doğru ya ismini bile bilmiyorum . İsmin ne ?' samimiydi bu hoşuma gitmişti . 'Melis' dediğimde yere eğdiği başını kaldırdı ve duymasına rağmen duymamış gibi yapıp ' ha?' dedi tekrarladım bende ' Melis' 'Hmm sevdim ismini melis .' garip bi çocuktu . Ve bu hoşuma gitmişti. bi dakika ya. Duygu ? beni merak etmiştir . Of ya 'off nasıl gelmedi aklıma ?' bana endişelenmiş bir şekilde baktı . 'ne ne oldu Melis?' ona baktım ve ' Duygu , ona haber vermedik merak etmiştir beni.' ' Aaa evet siz onunla iyi arkadaştınız merak etmesin şimdi seni ararım ben onu şimdi sen bura da beni bekle tamam mı?' benimle ilgilenmesi hoşuma gidiyordu . Neden gidiyordu ki ? Neyse sonra bunları Duygu ile konuşacaktım. Ona danışmam gerekiyordu bu konuyu . Yağız apar topar dışarı çıkınca irkildim olduğum yerden. Dışarıda Duygu ile ne konuştuğunu anlamaya çalıştım ama pek bir şey duyamadığım için kapıya yöneldim. Ayağı kalkıp küçük adımlarla kapıya doğru yöneldim. Yavaşça kulağımı kapıya dayadım . "Biz şimdi hastanedeyiz anlattığım gibi Melisin durumu da gayet iyi '' sadece bu kadar duyabilmiştim. Ne yazık ki...Daha sonra konuşma sesi kesildi . Tam yatağa yönelecektim ki kapı açıldı .

Yağız'ın ağzından

Duyguyla konuşmam bittikten sonra telefonumu cebime koyup kapıya yöneldim. Kapıyı açarken bir şey vurdum ki şiddetli bir ses çıktı . Gördüğüm yerde duran bir Melisti . ' Melis !! Ne işin senin burada ya beni mi dinliyordun sen !? '  bu söylediğimi endişelendiğim için bağırarak söylemiştim biraz irkildi ve bana baktı . Güzeldi hemde çok ...  ' Ya hayır ne dinlemesi saçmalama sen böyle gelmeyince merak ettim çıkıp bakıyım dedim. ' Tabi ki de  yalan söylüyordu , çok belliydi . Gözlerini kaçırıyor , etrafa bakınıyordu . Ani bir hamle ile kucağıma alıp yatağa yöneldim şaşırmıştı , ki bende şaşırmıştım . Neden bunları yapıyordum ki? Şu ana kadar hiç böyle bir kızla karşılaşmamıştım.  Söylediğim gibi DEĞİŞİKTİ ...

Evet arkadaşlar uzun zamandır yoğun olduğum için bölüm paylaşımı yapamadım kusuruma bakmayın sizleri çok seviyorum .