Ölme...

28 5 0
                                    

Selam arkadaşlar fonu okumaya başlarken açabilirsiniz ve aynı zamanda hikayenin nasıl devam etmesini önerirsiniz neler olsun ya yorum yapın ya da mesaj atın <3  Müziği başlatın ...

Cenkin ağzından devam

Neden böyle olmak zorundaydı ki ? Neden güzel şeyler olamıyordu hayatımda. Ağlayarak hızlıca yerde yatan annemin yanına gittim. Yüzünü avuçladım."Anne , anne gitme nolur özür dilerim . İstediğin kişi olamadığım için . Özür dilerim . Beni bırakma. Ben sensiz ne yaparım ki ?! Yaşama sebebimsin sen benim gitme . Bak herkes gibi sende gitme nolur . Bırakma beni bu adaletsiz dünyada nolur !! " Annem kalkmıyordu   . Neden ?! Neden kalkmıyordu annem . Hayır uyanmalı. Mecbur ! Cebimden telefonumu çıkarıp hemen ambulansı aradım .
Geleceklerini söylediler neden gelmiyorlardı? Annem benim en değerlimdi aslında . Belki o bilmez ama . Annemden başka kimseyi sevemem ben .. "Ölme annem GİTME bu acımasız dünyada beni yapa yalnız bırakma tek dayanağın sensin. Aç gözlerini hadi . Bırakıp gitme ne olur. Hadi uyan sana yemek yapayım . Sarılayım bir güzel . Kokunu içime çekeyim . Ne olur bırakma beni . Kim ben ağladığımda geceleri saçımı okyaşacak . Gitme . Ne olur annem "  Ambulans sesi kulaklarıma dolduğunda kapının çaldığını işittim. Hızlıca aşağı doğru adımladım. Ayaklarım ağırlaşmıştı . Yürüyemiyordum resmen . "Hasta berede nerede? " diye soran ambulansta ki amcaya yukarıyı işaret ettim. Konuşamıyordum . Sonra annemi alıp götürdüler. Bende onlar birlikte ambulansa bindim ...

Melisin ağzından

Ağabeyim beni bahçeye çıkarttığından beri hiçbirimizin ağzını bıçak açmıyordu. Herkes birbirine bakıyor fakat konuşamıyordu . Bir hışımla ağabeyim bana  döndü ve yüzümü avuçladı. " Burada yaptıklarımı mazur gör sinirdendi kusura bakma kardeşim " Hemen yüzümü çektim ellerinin arasından. Tam ağzımı açacaktım ki güçlü bir ambulans sesi işittim . Herkes aynı yöne dönerken ben ayağı kalktım panikten. Kapısı açıldığı zaman içinden Cenk ve bir kadın çıktı . Sedyede yatan kadındı. Üstünde çok kan vardı. Annesi miyidi ? Olmasın ne olur Cenk 'in yanına koştum hızlıca . "Ne okdu Cenk annen mi bu kadın ?! " bana cevap vermedi . Daha çok bağırdım " Cenk cevap ver bana korkutma ! " bana baktı kızaran gözleriyle  "Evet Melis evet!  " bağırmıştı . Fakat şu an bir şey diyemezdim . Annesi bu haldeyken . Annesini ameliyata aldılar  . Biz ise çaresiz oturuyorduk . Cenkse yerde ameliyathanenin önünde çökmüştü. Ağlıyordu. O an aklıma babamın ölümü geldi.  Ağlayan cenki görüncebende hıçkırarak ağlamaya başladım. Duygu,  ağabeyim ve Yağız bana neden ağlıyorsun gibi sorular yöneltiyorlardı fakat ağlıyordum. Birden kalktım ve Cenkin hanına gidip ağlayarak yere çöktüm. Ve ona sımsıkı sarıldım. Beraber ağlamıştık ... Kalbi çarpıyordu. Korkuyordu. Annesi için ... Bedeninden ayrıldığımda Yağızın sert bakışlarına maruz kaldım. NEDEN ?! BEN BURDA AĞLARKENDE Mİ ?!  Ben bunları düşünüp daha çok ağlarken ameliyathanenin kapısı açıldı . İçinden bir doktor ve hemşire çıktı . Doktor bize baktı bizde ona ... " Korkacak hiçbir şey yok. Sadece nirkaç iç organı ve kaburgası darbeden dolayı zarar görmüş onlarda zamanla geçer . Şimdilik yoğun bakımda tutacağız.  Daha sonra normal odaya alırız. " Cenkin gözlerinin içi güldü sanki o an. Bir anda boynuma atlayıp sarıldı bana. Refleks olarak gözlerim büyüdü . Şaşırdım çünkü . Daha sonra bende karşılık verdim. Ağabeyim köpürmüştü fakatoda biliyordu hayatıma karışamayacağını. Besdeninden ayrıldıktan sonra koşar adımlarla yoğun bakıma gitti cenk. Bense arkamı dönüp yürümeye başladım . Yorulmuşum gerçekten.  Eve gidip dinlenecektim . Arkamdan Duygu bağırdı " Nereye Melis ? " arkama bakamadan sağ elimi kaldırarak " Eve " dedim ve kaldırdığım eli cebime soktum . Sonra elim telefonuma çarptı . Annemden 4 cevapsız arama annem kesin ağzıam sıçacaktı . Annemi geri aradığımda " Needesin kızım sen okuldan sonra böyle geç vakitlere kalınır mı saat 8 olmuş ! " of anneciğim " Anne kulağımın zarı patladı ya . Duygulardaydım  film izledik saati görmemişim geliyorum şimdi . " " Kız Duygu kim ?! " anneğğ " Okuldan arkadaşım gelince anlatırım görüşürüz " dedim ve kapadım . Tabiki ona söylemeyecektim . Ne hastaneye gittiğimi nede ağabeyimin geldiğini . Hastanenin dışına çıktığımda annem tekrar aradı . "Melis ben Lale teyzenlere gidiyorum bu akşam orda kalacağım  haberin olsun sende doğru eve . Gidince ara beni ." Vee kapadı . Evde anlaşılan bu gün tektim . Evde tek kalmayı seviyordum çünkü en önemli etken annem yoktu evde . İstediğim her şeyi yapacağım zaaaaa. Eve yaklaşmıştım . Anahtarı arka cebimden çıkarıp kapıya yöneldim. İçeri girdiğimde anahtarı sehpanın üzerine koyup hızlı adımlarla yukarı çıktım. Odama girdiğimde hemen kendim yatağın üstüne fırlattım . Gözlerim kapanıyordu . Çok uykum vardı . Yorulmuştum .

Kalktığımda hava dahada kararmıştı . Saate baktığımda saat 23.56 yı gösteriyordu. Dışarıdan geldiğim kıyafetlerimle yatmıştım . Dolabıma yöneldim uykulu bir şekilde . Tam kapağımı açacaktım ki kapı çaldı . Annem geldi düşüncesi ile aşağı indim elektrikler yoktu . Dışarıda yağmur yağıyordu. Birden gökgürüldemesi ile yerinden hızla sıçradım . Kapıya halen şiddetlice vuruluyordu . Çekinerek kapıyı açtım . Siyah kapşonlu uzun biri hemen içeri girip kapıyı kapadı yukarı doğru koşmaya başladım . Merdivenlerde beni arkamdan tutup çekti . Ağlıyordum.  Canım acıyordu. Beni sertçe duvara itip ağzımı kapadı . O sırada telefonum çaldı .

Yağızın ağzından

Eve geleli 1 saat olmuştu . Canım sıkkındı . Hastanede Cenki öldürmemek için zor tutmuştum kendimi . Bu arada Duygudan Melisin telefon numarısını almıştım . Saat 23 .07 yi gösteriyordu . Kalkıp mutfağa gittim . Aşağı kattaydım.  Televizyon izliyordum. Canım sıkılınca yemek yerdim . Dolabı açtığımda birşey bulamayıp tekrar kapadım. Kanepeme geri döndüm ve 1 saat kadar film izledim . Saat 23.58 di . Telefonumu aldığımda Melisin WhatsApptaki son görülmesi 19.32 ydi . Neden girmemişti ki ? Arasamıydım . Yok be . Telefonumu elime aldım ve Melisi aradım . Tabiki aramıştım ve açmadı . Tekrar aradım , açmadı. Duyguyu aradım . "Alo Duygu?  " nefes nefese kalmıştı. "Yağız , yağız Melise ulaşamıyorum . Yine bayılmış olmasın ?! " haydaaa "Evini biliyor musun ?? " Duygudan ses yoktu . Bağırdım aynı kelimeleri söyleyerek . En sonunda " Benim iki sokak arkamda oturuyor . Sen bizim okulun ordaki parka gel ordan gideriz . " dedi ve kapadı . Hızlıca anahtarı alıp çıktım evden . Parka doğru koştum . Duygunun evi okula yakındı galiba . Orda dört dönüyordu.  Yanına gittim hızlıca . " Duygu nerde Melisin evi çabuk ! " bana baktı gözleri büyümüştü. Eliyle arka tarafı işaret etti . Ve koşmaya başladık o tarafa doğru . Eve geldiğimizde tim ışıklar kapalıydı . Kapıya vurduk . Ses yoktu . Daha şiddetli vurduğumuzda içerden bi çığlık sesi geldi . Bu ... Melisti...

Evet arkadaşlar bu bölümde heyecan verici bir bölüm oldu.  Takipte kalın sizleri seviyorum . Kendinize iyi bakın 💙

İçimdeki senHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin